Kapitujt

Isaia: 48. Zoti Zotëruesi i vetëm i të ardhmes

48

¹ Dëgjojeni këtë, shtëpia e Jakobit,

ju që thirreni në emër të Izraelit,

ju që dolët nga burimi i Judës.

Ju që përbeheni në emër të Zotit,

që e thirrni Hyjin e Izraelit,

por pa çiltëri e drejtësi:

²‑sepse quhen: ‘Ata të Qytetit të Shenjtë’

dhe mbështeten mbi Hyjin e Izraelit,

që e ka emrin Zoti i Ushtrive ‑

³ Ngjarjet e kaluara i lajmërova qëmoti,

ato dolën nga goja ime

dhe bëra që të dëgjohen.

Papritmas veprova e ngjanë.

⁴ E dija se ti je kokëfortë

se zverku yt është thupër hekuri

e se ballin e ke të bronztë.

⁵ Që atëherë unë t’i parakallëzova,

t’i lajmërova para se të ndodhnin,

që të mos thuash:’Idhulli im e bëri këtë gjë,

truporja e gdhendur e shtatorja e shkrirë

e dhanë këtë urdhër.’

⁶ I dëgjove parakallëzimet,

shihi pra se u plotësuan!

Pse, vallë, nuk e pranon?

E tashti do të bëj të dëgjosh të reja,

lënë të fshehta, që nuk i njihje.

⁷ Këto tashti u krijuan e jo qëmoti,

para ditës së sotme, s’ke dëgjuar për to

që të mos thuash: ‘Ja, e dija!’

⁸ Jo, as s’dëgjove, as nuk dite,

as veshi yt s’qe i hapur që atëherë,

sepse e di se vërtet je i prishur

dhe se quhesh:’Kryengritës nga barku i nënës’.

⁹ Për nder të emrit tim e përmbajta

zemërimin,

për lavdi time e frenova vetveten

që të mos të qes fare.

¹⁰ Ja, të shkriva e të kullova porsi argjendin,

të provova në furrën e skamit.

¹¹ Për nderin tim, për nderin tim e bëj këtë

që të mos shahem;

lavdinë time një tjetri s’ia jap!

Ciri është i dashuri i Zotit

¹² Më dëgjo, Jakob,

Izrael, që të kam thirrur:

unë, unë jam i pari

edhe unë jam i fundit!

¹³ Dora ime e themeloi tokën,

e djathta ime i shtrin qiejt;

unë vetëm i thërras,

e njëherësh më vijnë përpara!

¹⁴ Bashkohuni të gjithë edhe dëgjoni:

cili prej tyre i ka paralajmëruar këto?

Zoti e deshi atë:

do të bëj vullnetin e Zotit kundër Babilonit

do të jetë krahu i tij kundër kaldenjve.

¹⁵ Unë, unë fola dhe e thirra,

e bëra të vijë, mbarë do të shkojë ndërmarrja e tij.

¹⁶ Afrohuni tek unë e dëgjoni:

Unë askurrë, që në fillim, nuk fola fshehtazi,

që moti, para se të ndodhë, isha aty:

e tani Zoti Hyj më dërgoi me Shpirtin e vet!

Synimet e Zotit me Izraelin

¹⁷ Kështu thotë Zoti, Shpërblyesi yt,

Shenjti i Izraelit:

Unë jam Zoti, Hyji yt,

që të mësoj për të mirën tënde,

të drejtoj të shkosh udhës që ecën.

¹⁸ Oh, sikur të kishe pasur kujdes për

urdhërimet e mia!

Do të kishte qenë si lumi mirëqenia jote,

kurse drejtësia jote, porsi valët e detit!

¹⁹ Fara jote do të kishte qenë si rëra,

bami i barkut tënd si kokrrat e saj;

emri i tij nuk do të ishte shuar,

s’do të ishte shlyer kurrë përpara meje!

Kënga e daljes nga Babiloni

²⁰ Dilni nga Babiloni, ikni nga kaldenjtë!

Lajmëroni me zë gëzimi,

bëni ta dëgjojnë këtë,

të merret vesh deri në skaj të dheut!

Thoni:’E shpërbleu Zoti shërbëtorin e vet, Jakobin!’

²¹ S’pësuan etje kur nëpër shkretëtirë u

printe:

bëri prej shkëmbi t’u rridhte ujët,

e plasi shkëmbin e rrodhi ujët!

²² S’ka paqe për të patenzonë ‑ thotë Zoti!

Kapitujt