Kapitujt

Isaia: 49. Kënga e dytë mbi Shërbëtorin e Zotit

49

¹ Më dëgjoni, o ishuj,

vështroni me kujdes, popuj të largët:

Zoti më thirri prej prehrit të nënës,

prej barkut të nënës sime iu kujtua emri im.

² Gojën time e bëri shpatë të mprehtë,

më mbrojti nën hijen e dorës së vet,

më bëri shigjetë të zgjedhur

e më fshehu në kukurrën e vet

³ dhe më tha: “Shërbëtori im je, o Izrael,

në të cilin do ta dëftoj lavdinë time!”

⁴ E unë thashë: “Kot u mundova,

më kot forcat i treta të miat!

Megjithatë, e drejta ime është me Zotin,

shpërblimi im është te Hyji im.”

⁵ E tani thotë Zoti që më trajtoi

që nga kraharori shërbëtor për vete,

për t’ia kthyer Jakobin Atij,

për ta mbledhur rreth tij Izraelin.

U bëra i lavdishëm ndër sytë e Zotit,

Hyji im u bë fuqia ime.

⁶ Ai më tha: “Tepër pak është të më jesh shërbëtor

për t’i rilindur fiset e Jakobit,

për t’i riatdhesuar Tepricat e Izraelit:

por të caktoj të jesh drita e popujve

që shëlbimi im të arrijë në skaj të tokës!”

Riatdhesimi me nder

⁷ Kështu i thotë Zoti,

Shpërblyesi i Izraelit, Shenjti i tij,

atij që e përbuzën,

atij që inat e kanë popujt,

skllavit të tiranëve:

“Mbretërit do të shohin e do të ngrihen në këmbë,

gjithashtu princat e do të bien përmbys,

për shkak të Zotit që është besnik,

të Shenjtit të Izraelit që ty të zgjodhi!”

⁸ Kështu thotë Zoti:

Në kohën e volitshme të kam vështruar,

të ndihmova ditën e shpëtimit;

të ruajta e të caktova të jesh

besëlidhja e popullit,

që ta ripërtëritësh vendin

e t’i rindash trashëgimet e shkretuara,

⁹ që t’u thuash të burgosurve: “Dilni!”

e atyre që janë në terr: “Ejani në dritë!”

Do të kullotin afër udhëve,

kullota e tyre mbi çdo kodër të shogët.

¹⁰ S’do të sprovojnë uri as etje,

s’do t’i mundojë vapa as dielli,

pse do t’u prijë Ai që ka mëshirë për ta

dhe do t’i mrizojë ndër gurra të freskëta.

¹¹ Të gjitha malet e mia udhë unë do t’i bëj,

rrugët e mia do të lartësohen.

¹² Ja, këta po vijnë prej së largu,

kurse këta nga veriu e përendimi,

këta të tjerët prej dheut të Sinimit.

¹³ Gëzo, o qiell, galdo, o tokë,

lavde, o male, ju këndoni,

sepse Zoti po e ngushëllon popullin e vet,

po ka mëshirë për varfanjakët e vet!

¹⁴ Tha Sioni: “Zoti më la,

më harroi Zoti!”

¹⁵ E harron ‑ thua ‑ gruaja foshnjën e vet,

që të mos ketë dhimbje për bamin e barkut të vet?

Po edhe nëse ndonjëra do të harronte,

unë ty kurrë nuk të harroj!

¹⁶ Shih, të kam shkruar në duart e mia,

muret e tua gjithmonë para sysh i kam.

¹⁷ Rindërtuesit e tu po vrapojnë,

rrënuesit e shkatërruesit po ikin prej teje.

¹⁸ Çoji përreth sytë e tu e shiko,

të gjithë po bashkohen e po vijnë te ti!

“Pasha jetën time ‑ është fjala e Zotit ‑

të gjithë këta do t’i veshësh si stoli,

porsi nusja do të ngjeshesh me ta!”

¹⁹ Po se rrënojat e tua, shkatërrimet e tua,

o vend i përmbysur:

tashti i ngushtë do të jesh për banorët

edhe kur këmbëve t’ua mbathin

ata që të përpinin!

²⁰ Përsëri do të të thonë në veshë

bijtë që t’i kishin rrëmbyer:

“Tepër i ngushtë është ky vend për mua,

më bëj vend që të mund të banoj!”

²¹ Atëherë ti do të thuash në zemër:

“Po këta prej kujt më lindën?

Isha e rrëmbyer e barkshuar,

e humbur dhe e robëruar?

Po këta kush i rriti?

Ja, unë isha e lënë vetëm,

këta atëherë në ç’vend ishin?”

²² Kështu thotë Zoti Perëndi:

Ja, drejt popujve do ta lartësoj dorën time,

drejt fiseve do ta lartësoj flamurin tim,

n’përqafim do t’i sjellin bijtë e tu,

bijat e tua do t’i mbajnë mbi supe.

²³ Mbretërit do të jenë kujdestarët e tu,

princeshat mëndeshat e tua.

Me fytyrë për dhe do të të përkulen,

do të lëpijnë pluhurin e këmbëve të tua!

Atëherë do ta dish se unë jam Zot:

s’do të turpërohen, jo

ata që shpresojnë në mua.

²⁴ Vallë, a mund t’i merret preja të fortit,

o të shpëtojë ç’shtiu në dorë i forti?

²⁵ Sepse kështu thotë Zoti:

E pra, nga i forti do të merret robi,

e ç’u shtie në dorë prej të fortit,

do të çlirohet!

Paditësit e tu unë do t’i përballoj,

bijtë e tu unë do t’i shpëtoj!

²⁶ Të hanë mishin e vet do t’i bëj ndrydhësit e tu,

si me musht do të dehen me gjak të vet.

Atëherë çdo njeri do ta kuptojë

se unë jam Zoti, Shëlbuesi yt,

Ai që të shpërblen, i Pamposhturi i Jakobit!

Kapitujt