Kapitujt

Isaia: 43. Çlirimi i Izraelit

43

¹ Tashti kështu thotë Zotynë

që të krijoi ty, o Jakob,

që të trajtoi ty, o Izrael:

“Mos u tremb se unë të shpërbleva,

e të thirra me emrin tënd,

ti je imi!

² Përmbi ujëra kur të kalosh, me ty do të jem,

lumenjtë mbi ty nuk do të vërshojnë;

nëpër zjarr kur të kalosh, nuk do të digjesh,

flaka ty nuk do të të djegë,

³ sepse unë Zoti, Hyji yt,

Shenjti i Izraelit, Shpëtimtar:

për shpërblimin tënd jap Egjiptin,

në vend tënd jap Etiopinë e Sabën.

⁴ Sepse u bëre i çmueshëm në sytë e mi,

dhe i lavdishëm; unë të dua,

i jap njerëzit në vend tënd,

popujt për jetën tënde.

⁵ Mos u tremb: unë jam me ty:

farën tënde do ta kthej prej Lindjes

prej perëndimit do të të bashkoj.

⁶ Veriut unë do t’i them: ‘Ma jep!’

e jugut: ‘Mos e mbaj!’

silli bijtë e mi prej së largu,

bijat e mia prej skajeve të tokës!

⁷ Secilin që thirret në emrin tim;

që e krijova për nderin tim,

që e ndërtova edhe e trajtova.”

Zoti është Hyji i vetëm

⁸ hidhe jashtë popullin e verbër,

e pra sytë i ka,

popullin e shurdhër e pra veshët i ka.

⁹ Të gjithë popujt le të mblidhen së bashku

le të bashkohen të gjitha fiset:

e le të tubohen popujt

kush ndër to mund t’i shpallë këto

që t’i dimë para se të ndodhin?

Të sjellin dëshmitarët e vet

e do t’u japim arsye,

që të dëgjohet e të thuhet:

‘Është e vërtetë!’

¹⁰ Porse ju më jeni dëshmitarë,

kështu flet Zoti ‑

shërbëtorët e mi që unë ju zgjodha,

që ta dini e të më besoni,

ta kuptoni se jam i tillë:

para meje hyjni s’ka pasur,

as pas meje një tjetër s’do të ketë!

¹¹ Unë, e vetëm unë jam Zot,

përveç meje Shëlbues tjetër s’ka!

¹² Unë parakallëzova dhe shëlbova;

bëra të dëgjohem

e mes jush hyjni të huaj s’pati.

Ju më jeni dëshmitarë ‑ thotë Zoti ‑

dhe unë jam Hyj,

¹³ gjithmonë i tillë që prejamshimit.

Askush s’shpëton nga dora ime,

çka bëj unë kush mund ta shndërrojë?

Shpartallimi i Babilonit

¹⁴ Kështu thotë Zoti, Shpëtimtari juaj,

Shenjti i Izraelit:

“Për dashuri tuaj po dërgoj në Babilon,

do t’i mposht ata që ua mbathin këmbëve,

edhe kaldenjtë që mburren në anije.

¹⁵ Unë jam Zoti, Shenjti juaj,

Krijuesi i Izraelit, mbreti juaj.”

Mrekullitë e Daljes së re

¹⁶ Kështu thotë Zoti

që rrugë hapi nëpër det,

shteg kalimi në ujëra të tmerrshme;

¹⁷ që bëri të dalin karroca e kuaj,

ushtri e kreshnikë së bashku;

rrah ranë vdekur, kurrë më s’ngrihen,

u fikën si fitili, u shqimën.

¹⁸ Mos i kujtoni ngjarjet e shkuara,

mos mendoni për çka ka kaluar,

¹⁹ ja, po bëj një gjë të re:

tani po lind! A s’po e shihni?

Ja, po hap udhën në shkretëtirë,

e shtigje në vend të shkretë,

²⁰ egërsirat do të më japin lavdi

çakajt edhe strucat,

se u dhurova ujë në shkretëtirë,

lumenj në vend të shkretë,

që t’i jap ujë popullit, të zgjedhurit tim,

²¹ popullit që e trajtova për vete

e që mua do të më japë lavdi.

Mosmirënjohja e Izraelit

²² Kurse ti nuk më thirre në ndihmë, Jakob,

madje më pate inat, o Izrael!

²³ S’më kushtove qengja fli shkrumbimi,

me fli të tua nuk më nderove.

Nuk të mërzita me kërkesa flish,

as nuk të lodha me kërkesa kemi.

²⁴ Për mua s’bleve kallam të erëndshëm,

nuk më dehe me dhjamë flish të tua.

Përkundrazi, më mërzite me mëkatet e tua,

më lodhe me keqbërësitë e tua.

²⁵ Unë, unë vetë i shlyej fajet e tua,

për nder tim s’i kujtoj mëkatet e tua.

²⁶ Më përkujto se gjyq do të kemi së bashku,

fol e përligj vetveten!

²⁷ Babai yt i pari mëkatoi,

ndërmjetësit e tu u çuan kundër meje,

²⁸ atëherë i çnderova prijësit e Shenjtërores,

Jakobin ia trova shkatërrimit,

lashë të poshtërohet Izraeli.

Kapitujt