Kapitujt

Isaia: 36. Pushtimi i Senakeribit

¹ Të katërmbëdhjetin vit të mbretërimit të Ezekisë, Senakeribi, mbreti i asirianëve, i sulmoi të gjitha qytetet e fortifikuara të Judesë dhe i pushtoi. ² Atëherë mbreti i Asirisë nga Lakisi e dërgoi rabsakun në Jerusalem te mbreti Ezeki me një ushtri të madhe. Ky zuri vend tek ujësjellësi i Liqenit të sipërm në udhën e fushës së Larësit të rrobave.

³ I dolën në takim Eliacimi, biri i Helcisë, kryekujdestari i oborrit, sekretari Sobna dhe këshilltari Joahe, biri i Asafit. ⁴ Rabsaku u tha: “Thuajini Ezekisë: Kështu thotë mbreti i madh, mbreti i Asirisë: Ç’është kjo siguri e madhe që po e tregon?

⁵ Ti mendon: ‘Mjafton një fjalë goje për të gjetur këshillë e forcë në luftë!’ Në kë pra, ti e ke vënë shpresën që je çuar kundër meje? ⁶ Ja, ti po mbështetesh tek Egjipti, tek ai kallam i thyer, tek i cili kush mbështetet, ia ther dorën dhe ia shporon: i tillë është faraoni, mbreti i Egjiptit, për të gjithë ata që shpresojnë në të. ⁷ Nëse do të më përgjigjesh: ‘Shpresojmë në Zotin, Hyjin tonë’, pse a nuk është ai, të cilit Ezekia ia hoqi lartësirat dhe lterët dhe i tha Judës e Jerusalemit: ‘Adhuroni vetëm para këtij lteri!’ ⁸ Qiti bast, pra, zotërisë tim, mbretit të Asirisë, dhe unë do të jap dy mijë kuaj, nëse mund të gjesh kalorës për ta. ⁹ E si do të mund t’i bësh ballë vetëm edhe njërit ndër më të vegjlit shërbëtorë të zotërisë sim? Por ti e ke vënë shpresën në Egjiptin për karroca lufte e për kalorës! ¹⁰ E pastaj, a thua se unë jam nisur kundër këtij vendi për ta shkatërruar pa pëlqimin e Zotit? Vetë Zoti më tha: ‘Sulu kundër këtij vendi e shpartalloje!’“

¹¹ Eliacimi, Sobna e Joaheu iu përgjigjën rabsakut: “Fol me shërbëtorët e tu aramaisht, sepse e marrim vesh këtë gjuhë e mos na fol hebraisht në praninë e popullit që është përmbi mure.” ¹² Por rabsaku u përgjigj: “A thua më dërgoi zotëria im t’ia them këto fjalë zotërisë tënd dhe ty? Vallë, a jo më tepër te këta burra që rrinë përmbi mure, të cilët së shpejti do të jenë të shtrënguar bashkë me ju të hanë jashtëqitjet e veta dhe të pijnë ujët e vet?”

¹³ Atëherë u ngrit rabsaku e bërtiti me zë të lartë hebraisht e tha: “Dëgjojini fjalët e mbretit të madh, mbretit të Asirisë:

¹⁴ Kështu thotë mbreti: Të mos ju gënjejë Ezekia, sepse ai s’do të mund t’ju shpëtojë! ¹⁵ Mos lejoni t’jua mbushë mendjen Ezekia ta vini shpresën tuaj në Zotin duke ju thënë: ’Me siguri do të na shpëtojë Zoti; ky qytet nuk do të bjerë në dorë të mbretit të asirianëve!’ ¹⁶ Mos e dëgjoni Ezekinë, sepse kështu thotë mbreti i asirianëve: ‘Lidhni miqësi me mua e dilni e më ndeshni, e secili prej jush do të hajë frytet e vreshtit të vet, secili fiqtë e vet dhe secili do të pijë ujët e cisternës së vet, ¹⁷ derisa të vij e t’ju marr për t’ju shpënë në një vend si i juaji, në një tokë që prodhon grurë e verë, në një vend buke e vreshtash. ¹⁸ Mos t’ju gënjejë Ezekia duke thënë: ‘Zoti do të na shpëtojë’! Pse a i shpëtuan hyjnitë pagane secila vendin e vet, nga dora e mbretit të Asirisë? ¹⁹ Ku janë zotat e Ematit e të Arfadit? Ku janë zotat e Sefarvaimit? Vallë, a e shpëtuan Samarinë nga dora ime? ²⁰ Cilat, prej të gjitha hyjnive të këtyre vendeve, e shpëtuan vendin e vet prej dorës sime? Pse a do ta shpëtojë Zoti Jerusalemin prej dorës sime?”

²¹ Populli heshti e s’iu përgjigj asnjë fjalë, sepse mbreti kishte urdhëruar: “Mos iu përgjigjni!”

²² Atëherë kryekujdestari i oborrit mbretëror, Eliacimi, biri i Helcisë, sekretari Sobna dhe Joaheu, biri i Asafit, si shqyen petkat, shkuan tek Ezekia dhe ia treguan fjalët e rabsakut.

Kapitujt