Kapitujt

Isaia: 35. Gjyqi i Zotit

¹ Le të gëzojnë vendet e shkreta e të papërshkueshme,

le të galdojë shkretëtira e të lulëzojë si lili!

² Le të bulëzojë e le të lulëzojë,

le të gazmojë, në hare të shpërthejë!

Iu dhurua lavdia e Libanit,

e Karmelit stolia dhe e Saronit!

Do ta shohin lavdinë e Zotit,

shkëlqimin e Hyjit tonë!

³ Përtëritni në fuqinë e duarve të lodhura,

fuqi jepuni gjunjëve të marrakotur!

⁴ Thuajuni atyre që i ka lëshuar zemra:

“Mbahuni! Frikë mos kini!

Ja, Hyji juaj! Erdhi hakmarrja!

Ia behu shpagimi i Hyjit!

Vetë do të vijë e do t’ju shëlbojë!”

⁵ Atëherë sytë do t’u çelen të verbërve,

veshët e të shurdhërve do të dëgjojnë;

⁶ atëherë i shqepti do të kërcejë si dreri

gjuha e të pagojit do të shpërthejë në hare,

se në shkretëtirë do të burojnë ujërat,

përrenjtë do të rrjedhin nëpër shkretëtirë.

⁷ Toka e shkrumbuar liqen do të bëhet,

vendi i thatë mbushur me burime!

Në strofull ku strukej çakalli,

do të rritet kallam e xunkth.

⁸ Do të ketë shteg e do të ketë udhë,

do të quhet Udha e shenjtë:

i papastërti n’për të s’do të kalojë,

për ta do të jetë udhë e drejtë,

që të marrët të mos enden nëpër të.

⁹ Luanë në të nuk do të ketë,

bishë grabitqare n’për të s’do të kalojë

as në të kurrë më s’do të gjendet,

andej do të bien vetëm të çliruarit,

¹⁰ do të kthehen të shpërblyerit prej Zotit.

Do të hyjnë në Sion me britma gëzimi,

do t’u qeshë fytyra me gëzim të përhershëm,

do t’i shoqërojë gëzimi e hareja,

do të zhduket trishtimi e dënesa.

Kapitujt