Kapitujt

Isaia: 31. Kundër lidhjes me Egjiptin

¹ Vaj për ata që zbresin në Egjipt për ndihmë,

që shpresën e kanë në kuaj,

që shpresojnë në karroca lufte të shumta,

e në kalorës pse janë tepër të fortë

e nuk e vënë shpresën në Shenjtin e Izraelit

e prej Zotit këshillë s’kërkojnë!

² Po, edhe Ai është i dijshëm e mund të sjellë të keqen,

fjalët e veta Ai nuk i kthen dalë,

Ai do të ngrihet kundër shtëpisë së keqbërësve,

kundër ndihmës së atyre që bëjnë keq.

³ Egjiptiani është njeri e jo Hyj,

kuajt e tyre mish janë e jo shpirt;

e kur Zoti të shtrijë dorën e vet,

do të rrëzohet ai që sjell ndihmë,

për dhe do të bjerë edhe i ndihmuari,

të gjithë së bashku do të sharrojnë.

Kundër Asirisë

⁴ Sepse kështu Zoti më ka thënë:

“Siç ulërin tmerrshëm luani

o kotorri i luanit mbi prenë,

kur në të lëshohet turma e barinjve,

por nuk trembet prej zërit të tyre

as s’ka frikë prej zhurmës që bëjnë ata,

kështu do të zbresë Zoti i Ushtrive

për të luftuar për malin Sion,

për kodrinën e tij.

⁵ Porsi shpendët që fluturojnë,

kështu Zoti i Ushtrive

do ta mburojë Jerusalemin,

do ta mbrojë, do ta çlirojë,

do ta falë, do ta shpëtojë!”

⁶ Kthehuni tek Ai, bij të Izraelit,

prej të cilit u larguat krejtësisht!

⁷ Po atë ditë secili prej jush duhet t’i flakë

idhujt e vet të argjendtë e të artë,

që i punuat me duart mëkatare tuajat!

⁸ Asiria s’do të bjerë prej shpatës së njeriut,

do ta përpijë shpata jo e vdekatarit,

do të marrë arratinë para shpatës,

të rinjtë e tij skllevër do të bëhen.

⁹ E frikësuar do të shkojë fuqia e saj,

krerët e saj do ta druan flamurin,

tha Zoti zjarri i të cilit është në Sion,

furra e të cilit është në Jerusalem.

Kapitujt