Kapitujt

Isaia: 29. Mbi Jerusalemin

29

1 Vaj për Arielin! Për Arielin,

qytet që e rrethoi Davidi!

Le t’i shtohet viti vitit

derisa festat të marrin fund,

2 atëherë do të rrethoj Arielin,

e do t’ia nisë gjëma e ofshama,

atëherë do të më jesh Ariel i vërtetë.

3 Do të të rrethoj si Davidi,

kundër teje do të ngreh llogore,

do të ngreh penda kundër teje.

4 Do të përulesh, nga dheu do të flasësh,

nga pluhuri e vdekur do të dalë fjala,

si i fantazmës nga dheu do të dalë zëri,

fjala jote do të pëshpëritë nga pluhuri.

5 Pluhur i hollë do të jetë turma e armiqve të tu,

porsi byku që e mbart era

turma e ndrydhësve të tu,

6 sepse papritmas do të të vijë në pasi

Zoti i Ushtrive

me gjëmë moti, me tundje të tokës,

me poterë të madhe, vorbull, me stuhi,

me flakë zjarri që përpin.

7 Do të jetë porsi ëndrra,

si një vegim që shtihet natën,

turma e të gjithë popujve

që lufton kundër Arielit,

të gjithë ata që luftojnë kundër tij,

edhe kundër qytezës së tij,

si dhe ata që në rrethim i mbajnë.

8 Do të jetë porsi i urituri kur ëndërron se ha,

e kur zgjohet, barku zbrazët;

porsi i eturi kur ëndërron se pi,

e kur zgjohet, i etshëm, goja shkrumb e barku zbrazët;

kështu do t’i ndodhë turmës së të gjithë popujve

që luftojnë kundër Malit Sion.

9 Habituni, shtanguni nga habia,

verbohuni, me sy mos shihni!

Janë të dehur, por jo prej verës,

këmbët u merren, por jo nga të dehurit!

10 Sepse Zoti e ndikoi mbi ju

shpirtin e molisjes:

sytë jua mbylli ‑ o profetë,

kokën jua mbuloi ‑ o shikues.

Fshehtësia e zbulesës

11 Për ju çdo zbulesë do të jetë porsi fjalët e librit të vulosur. Nëse ia japin dikujt që di të lexojë e i thonë: “Na e lexo!”, ai do të përgjigjet: “Nuk mundem, sepse është i vulosur!” 12 Ose i jepet libri atij që s’di të lexojë e i thuhet: “Lexoje!”, ai do të përgjigjet: “S’di të lexoj.”

Kërcënim

13 E Zoti tha:

“Pasi ky popull më afrohet vetëm me fjalë,

e më nderon vetëm me buzë,

kurse zemra e tyre është larg meje,

frika e tij ndaj meje nuk është tjetër,

veç një rregullore njerëzish, e mësuar,

14 këndej, pra, unë do të vazhdoj

të sillem çuditshëm me këtë popull,

në mënyrë të çuditshme e të sterçuditshme:

do të zhduket urtia e të urtëve të tij,

do të errësohet mençuria e të mençurve të tij.”

Kundër këshilltarëve të këqij

15 Mjerë ata që prej Zotit

thellë i fshehin synimet e veta,

që veprojnë në terr e thonë:

“Kush na sheh e kush na njeh?”

16 Sa i poshtër është mendimi juaj!

Vallë, vorbëtari do të çmohet si balta,

që vepra e tij t’i thotë krijuesit të vet:

“Ti s’më përftove”,

t’i thotë ena basit të vet:

“Ti s’ke mend!?”

17 Vallë është pak, krejt edhe pak kohë,

e Libani a s’do të kthehet në pemishte,

e pemishtja a s’do të mbahet për pyll?

18 Atë ditë të shurdhët do t’i dëgjojnë fjalët e librit,

të çliruar nga errësira e terri, do të shohin sytë e të verbërve.

19 Gëzim mbi gëzim do të kenë në Zotin të varfërit,

në Shenjtin e Izraelit do të gëzojnë më skamnorët,

20 sepse mujshar më s’do të ketë,

përqeshësit do të zhduken,

sendërtuesit e së keqes do të zhduken:

21 ata që me fjalë fajtorë qesin të tjerët,

që e shtrembërojnë në pleqëri gjyqin

e për asgjë poshtë e hedhin të drejtin.

22 Prandaj kështu i thotë Shtëpisë së Jakobit

Zoti që e shpërbleu Abrahamin:

“Tani e tutje s’do të turpërohet më Jakobi,

askurrë më fytyra s’do t’i skuqet,

23 sepse, me të parë veprën time mes tij,

të Shenjtë do ta shpallin Emrin tim,

të Shenjtë do ta shpallin Shenjtin e Jakobit,

frikë do ta kenë Hyjin e Izraelit,

24 shpirtrat e gabuar do ta njohin urtinë

e ata që murmurisin do të bien në fije.”

Kapitujt

Bibla Online > Besëlidhja e Vjetër > Isaia > Mbi Jerusalemin