Kapitujt

Isaia: 29. Mbi Jerusalemin

29

¹ Vaj për Arielin! Për Arielin,

qytet që e rrethoi Davidi!

Le t’i shtohet viti vitit

derisa festat të marrin fund,

² atëherë do të rrethoj Arielin,

e do t’ia nisë gjëma e ofshama,

atëherë do të më jesh Ariel i vërtetë.

³ Do të të rrethoj si Davidi,

kundër teje do të ngreh llogore,

do të ngreh penda kundër teje.

⁴ Do të përulesh, nga dheu do të flasësh,

nga pluhuri e vdekur do të dalë fjala,

si i fantazmës nga dheu do të dalë zëri,

fjala jote do të pëshpëritë nga pluhuri.

⁵ Pluhur i hollë do të jetë turma e armiqve të tu,

porsi byku që e mbart era

turma e ndrydhësve të tu,

⁶ sepse papritmas do të të vijë në pasi

Zoti i Ushtrive

me gjëmë moti, me tundje të tokës,

me poterë të madhe, vorbull, me stuhi,

me flakë zjarri që përpin.

⁷ Do të jetë porsi ëndrra,

si një vegim që shtihet natën,

turma e të gjithë popujve

që lufton kundër Arielit,

të gjithë ata që luftojnë kundër tij,

edhe kundër qytezës së tij,

si dhe ata që në rrethim i mbajnë.

⁸ Do të jetë porsi i urituri kur ëndërron se ha,

e kur zgjohet, barku zbrazët;

porsi i eturi kur ëndërron se pi,

e kur zgjohet, i etshëm, goja shkrumb e barku zbrazët;

kështu do t’i ndodhë turmës së të gjithë popujve

që luftojnë kundër Malit Sion.

⁹ Habituni, shtanguni nga habia,

verbohuni, me sy mos shihni!

Janë të dehur, por jo prej verës,

këmbët u merren, por jo nga të dehurit!

¹⁰ Sepse Zoti e ndikoi mbi ju

shpirtin e molisjes:

sytë jua mbylli ‑ o profetë,

kokën jua mbuloi ‑ o shikues.

Fshehtësia e zbulesës

¹¹ Për ju çdo zbulesë do të jetë porsi fjalët e librit të vulosur. Nëse ia japin dikujt që di të lexojë e i thonë: “Na e lexo!”, ai do të përgjigjet: “Nuk mundem, sepse është i vulosur!” ¹² Ose i jepet libri atij që s’di të lexojë e i thuhet: “Lexoje!”, ai do të përgjigjet: “S’di të lexoj.”

Kërcënim

¹³ E Zoti tha:

“Pasi ky popull më afrohet vetëm me fjalë,

e më nderon vetëm me buzë,

kurse zemra e tyre është larg meje,

frika e tij ndaj meje nuk është tjetër,

veç një rregullore njerëzish, e mësuar,

¹⁴ këndej, pra, unë do të vazhdoj

të sillem çuditshëm me këtë popull,

në mënyrë të çuditshme e të sterçuditshme:

do të zhduket urtia e të urtëve të tij,

do të errësohet mençuria e të mençurve të tij.”

Kundër këshilltarëve të këqij

¹⁵ Mjerë ata që prej Zotit

thellë i fshehin synimet e veta,

që veprojnë në terr e thonë:

“Kush na sheh e kush na njeh?”

¹⁶ Sa i poshtër është mendimi juaj!

Vallë, vorbëtari do të çmohet si balta,

që vepra e tij t’i thotë krijuesit të vet:

“Ti s’më përftove”,

t’i thotë ena basit të vet:

“Ti s’ke mend!?”

¹⁷ Vallë është pak, krejt edhe pak kohë,

e Libani a s’do të kthehet në pemishte,

e pemishtja a s’do të mbahet për pyll?

¹⁸ Atë ditë të shurdhët do t’i dëgjojnë fjalët e librit,

të çliruar nga errësira e terri, do të shohin sytë e të verbërve.

¹⁹ Gëzim mbi gëzim do të kenë në Zotin të varfërit,

në Shenjtin e Izraelit do të gëzojnë më skamnorët,

²⁰ sepse mujshar më s’do të ketë,

përqeshësit do të zhduken,

sendërtuesit e së keqes do të zhduken:

²¹ ata që me fjalë fajtorë qesin të tjerët,

që e shtrembërojnë në pleqëri gjyqin

e për asgjë poshtë e hedhin të drejtin.

²² Prandaj kështu i thotë Shtëpisë së Jakobit

Zoti që e shpërbleu Abrahamin:

“Tani e tutje s’do të turpërohet më Jakobi,

askurrë më fytyra s’do t’i skuqet,

²³ sepse, me të parë veprën time mes tij,

të Shenjtë do ta shpallin Emrin tim,

të Shenjtë do ta shpallin Shenjtin e Jakobit,

frikë do ta kenë Hyjin e Izraelit,

²⁴ shpirtrat e gabuar do ta njohin urtinë

e ata që murmurisin do të bien në fije.”

Kapitujt