Kapitujt

Isaia: 16. Moabët strehë kërkojnë në Judë

¹ Dërgojani qengjin sunduesit të vendit,

nga Qeta e shkretëtirës

në malin e bijës së Sionit!

² Porsi shpendi që merr arratinë,

porsi zogjtë të ikur nga çerdhja,

do të jenë bijat e Moabit

në vatë e Arnonit.

³ Jep këshillë,

merr vendim!

Në mesditë bëje si natë hijen tënde,

fshehi të ikurit,

mos i tradhto të arratisurit!

⁴ Të dëbuarit e Moabit

bëj strehim te ti të gjejnë!

Ji ti për ta strehim

përballë shfarosësit!

Sepse fund mori skllavëruesi,

shpartallimi mori fund,

nga vendi ndrydhësi u zhduk!

⁵ I fortë në qetësi po ngrihet froni,

mbi të do të rrijë besnik,

në Tendën e Davidit,

një gjykatës i zellshëm drejtësie

i gatshëm për të dhënë të drejtën.

Vajtim mbi Moabin

⁶ Kemi dëgjuar për krenarinë e Moabit

‑ për së tepërmi është krenar ‑

për krenarinë, madhështinë e mospërfilljen e tij,

për lavdërimin e tij të padrejtë!

⁷ Këndej Moabi do të qajë Moabin,

të gjithë së bashku do të vajtojnë,

për bukërrushe të Cirharesetit

të goditur do të vajtojnë.

⁸ Pse u shkretuan fushat e Hesebonit,

u thanë vreshtat e Sabamait,

rrushi i të cilave i bori

zotëruesit e paganëve.

Hardhitë arrinin deri në Jazer,

shermendet në shkretëtirë mbërrinë:

pinjollat u arrinin

deri në det.

⁹ Këndej vajtoj me vajtorët e Jazerit

mbi vreshtat e Sabamait,

do të deh me lotët e mi,

Hesebon e Eleale,

se mbi vjeljen tënde e mbi të korra

u bë gjëma.

¹⁰ U zhduk gëzimi e galdimi në kopshte,

askush s’gëzon as s’brohorit ndër vreshta.

Verën në shtrydhës nuk e shtrydh

kush të shtrydhë e kish’ zakon:

brohoritja erdhi e u hesht!

¹¹ Këndej përmbrendëset mua më dridhen

për Moabin porsi cetra,

zemra më dridhet për Cirharesetin.

¹² Kot Moabi do të paraqitet,

do të mundohet në vende të larta,

në shenjtërore do të hyjë të lutet,

por pa dobi!

Fjala e Zotit lidhur me Moabin

¹³ Kjo është fjala që Zoti e tha dikur mbi Moabin. ¹⁴ Por tani Zoti thotë: “Brenda tre vjetëve, vite mëditësi, do të zhduket lavdia e Moabit me mbarë popullin e shumtë; do të mbesë një tepricë e vogël, e paktë, pothuajse asgjë.”

Kapitujt