Kapitujt

Isaia: 14. Kthimi nga shpërngulja

14

¹ Për Jakobin Zoti dhimbje do të ketë,

do ta zgjedhë përsëri Izraelin,

prapë në tokë të vet do t’i vendosë.

Edhe të huajt me ta do të bashkohen,

do t’i mbështeten shtëpisë së Jakobit.

² Popujt e tjerë këta do t’i marrin

e do t’i çojnë në atdheun e tyre.

Ata shtëpia e Izraelit

në tokë të Zotit do t’i bëjë

shërbëtorë e shërbëtore të veta.

Ata që i patën robëruar,

do të bëhen robërit e tyre,

nën sundim të vet do t’i vënë

ata që i patën pushtuar.

Vdekja e mbretit të Babilonisë

³ Ditën kur Zoti të ketë çliruar nga vuajtja jote, e vështira, nga skllavëria e rëndë, në të cilën t’u desh të shërbesh më parë, ⁴ këndoje këtë këngë përqeshëse kundër mbretit të Babilonit. Thuaj:

“Po si kështu mbaroi tirani?

E si fund kështu mori shtypja?!”

⁵ Zoti ua theu shkopin tiranëve,

pushtuesve ua copëtoi lozën,

⁶ që furishëm i godiste popujt,

që i plagoste pa pushim,

që i pushtonte me tërbim kombet,

i përndiqte pa kurrfarë mëshire!

⁷ Pushoi i qetë dikur mbarë dheu!

Shpërthen i gëzueshëm në brohoritje!

⁸ Mbi ty gëzohen deri bredhat

edhe cedrat e Libanit:

“Që kur vdiqe më kush s’erdhi

për të na shkurtuar!”

⁹ Deri Nëntoka u shqetësua

për lajmin e arritjes sate.

Në takim me ty ajo i zgjon hijet,

të gjithë zotëruesit e dikurshëm të dheut,

i bën të çohen nga fronet e veta

të gjithë mbretërit e kombësive.

¹⁰ Të gjithë të përgjigjin edhe të thonë:

“Sharrove edhe ti si ne,

i ngjashëm me ne u bëre!”

¹¹ Madhërisë sate iu desh të zbresë në Nëndhe,

tingëllima e harpave të tua,

për shtrojë ti do të kesh kalbësirën,

mbloja jote do të jenë krimbat!

¹² Po si munde të biesh nga qielli,

o Dritësjellës, biri i Agimit?

U shtrove për dhe, ti që shtroje

për dhe popujt anembanë!

¹³ Ti që të thoshte mendja jote:

“Në qiell do të ngrihem,

lart mbi yje të Perëndisë

do të ngre stolin,

do të rri në malin e tubimit,

në skaj të veriut.

¹⁴ Do të ngjitem përsipër resh,

do të jem porsi i Larti Zot!”

¹⁵ Dhe ja zbrite në Nëntokë,

u plandose në fund të Humnerës!

¹⁶ Kush të sheh, sytë t’i ngul

e të vëren me plot kujdes:

“Vallë, a është thua ky ai burrë,

që të trandej tokën bënte,

që i tundi mbretëritë,

¹⁷ që shkretëtirë e bëri botën,

që qytetet i rrafshoi,

që të lidhurve s’u hapi burgun?

¹⁸ Mbretërit e të gjitha kombeve,

të gjithë me nder pushojnë në varr të vet,

¹⁹ kurse ti u flake nga varri

si dështaku i urryshëm,

i mbështjellë me të vrarë nga shpata,

të hedhur mbi pllakat e varrit

si cofëtina e shkelmuar!

²⁰ S’do të varrosesh si të tjerët në varr,

sepse vendin tënd shkretove,

popullin tënd ti vetë e vrave:

dhe askurrë më s’do të përmendet

fara e njerëzve që bëjnë të keqen.

²¹ Bëni gati masakrën e fëmijëve

për të padrejtat e prindërve të tyre,

që të mos ngrihen më të pushtojnë tokën

e ta mbulojnë faqen e dheut.”

²² “Unë do të ngrihem kundër tyre

‑ flet Zoti i gjithëpushtetshëm ‑

Babilonisë do t’ia shlyej emrin,

s’do t’i lë as shenjë as dukë,

farë as fis ‑ është fjala e Zotit;

²³ pronë iriqësh do ta bëj,

në kënetë uji të amullt do ta shndërroj,

do ta fshij me fshesë shkatërruese, ”

‑ flet Zoti i gjithëpushtetshëm.

Kundër Asirit

²⁴ Bëri benë Zoti i Ushtrive:

“Për të vërtetë,

siç mendova ashtu do të ndodhë,

siç pleqërova ashtu do të ndodhë:

²⁵ Në tokën time do ta shfaros Asirin,

do ta vë nën këmbë në bjeshkët e mia.

Zgjedha e tij prej tyre do të hiqet,

barra e tij do të bjerë prej krahut të tyre.”

²⁶ Ky është vendimi që u mor kundër mbarë tokës,

kjo është dora e shtrirë kundër të gjitha kombeve.

²⁷ Sepse kështu Zoti i Ushtrive vendosi;

kush mund ta bëjë të kotë?

Dora e tij është e shtrirë:

kush mund ta largojë?

Kundër filistinëve

²⁸ Atë vit kur vdiq mbreti Akaz u bë kjo profeci:

²⁹ “Mos u gëzo ti, o Filisteja mbarë,

pse u thye shkopi që të rrihte,

sepse nga rrënja e shlligës kapastreci do të dalë

e pjella e tij do të jetë dragoi fluturues!

³⁰ Do të kullotin të parëlindurit e skamnorëve,

të vobektit do të pushojnë në qetësi,

do të bëj të vdesë urie skota jote

e çka të mbetet prej teje do ta vras.

³¹ Vajto, o derë! Lësho gjëmë, o qytet!

Dridhu, Filisteja mbarë!

Sepse nga veriu po vjen tymi

dhe askush nuk ikën nga çetat e luftëtarëve të tij!”

³² E çka do t’u përgjigjet kasnecëve të popujve?

“Zoti e ka themeluar Sionin,

në të do të strehohen skamnorët e popullit të tij.”

Kapitujt