Kapitujt

Jeremia: 52. Shpartallimi i Jerusalemit dhe nderi i bërë Joakinit

¹ Sedecia ishte njëzet e një vjeç kur u bë mbret e mbretëroi në Jerusalem njëmbëdhjetë vjet. Emri i së ëmës ishte Amital, bija e Jeremisë nga Lobna. ² Bëri çka s’i pëlqente Zotit krejt si kishte bërë Joakini. ³ Kështu i ndodhi Jerusalemit e Judës për shkak të zemërimit të Zotit, aq sa edhe i flaku larg pranisë së vet.

Sedecia u ngrit kundër mbretit të Babilonisë. ⁴ Të nëntin vit të mbretërimit të tij, më dhjetë të të dhjetit muaj, erdhi Nabukodonozori, mbreti i Babilonisë, ai vetë me mbarë ushtrinë e tij kundër Jerusalemit. E rrethuan dhe ndërtuan llogore kundër tij gjithkund përreth. ⁵ Qyteti mbeti i rrethuar deri të njëmbëdhjetin vit të mbretërimit të Sedecisë. ⁶ Të nëntën ditë të të katërtit muaj, ndërsa në qytet mbretëronte uria e madhe dhe për popullin e vendit nuk kishte më ushqime, ⁷ u thye qyteti. Të gjithë luftëtarët ikën dhe natën dolën nga qyteti nëpër derën që është në mes të dy mureve dhe shpie në kopshtin e mbretit. Kaldenjtë e mbanin gjithkund përreth qytetin e rrethuar, e ata ikën udhës që çon në Arabë. ⁸ Por mbretit iu vu në shpinë ushtria e kaldenjve dhe e zunë Sedecinë në rrafshnaltën e Jerikut, ku e gjithë përcjellja ushtarake e tij iku dhe u arratis. ⁹ Kur e kapën mbretin, e çuan te mbreti i Babilonisë në Reblë, që është në tokën e Ematit. Ky ia preu gjyqin. ¹⁰ Mbreti i Babilonisë ndër sy të Sedecisë ia preu të bijtë, i preu edhe të gjithë princat e Judës në Reblë. ¹¹ Atëherë Sedecisë ia nxori sytë, e lidhi në pranga dhe mbreti i Babilonisë e shpuri në Babiloni, ku e futi në burg deri ditën e vdekjes së tij.

¹² Pastaj në muajin e pestë, të dhjetën ditë të muajit, d. m. th. të nëntëmbëdhjetin vit të Nabukodonozorit, mbretit të Babilonisë, Nabuzardani, kryekomandanti i rojës trupore, njëri nga oborrtarët më të afërt të mbretit të Babilonisë, erdhi në Jerusalem. ¹³ E dogji Shtëpinë e Zotit dhe pallatin e mbretit. Flakë i dogji edhe të gjitha shtëpitë e Jerusalemit e sidomos shtëpitë e parisë. ¹⁴ Atëherë mbarë ushtria e kaldenjve, që ishte me kryekoman‑ dantin e rojës trupore, e rrëzoi krejt murin rrethues të Jerusalemit.

¹⁵ Nabuzardani kryekomandanti i rojës trupore, mori në mërgim një pjesë të popullit të varfër, popullin tjetër që kishte qëndruar në qytet, si dhe prej atyre që kishin pasë ikur te mbreti i Babilonisë, dhe sa kishin mbetur prej mjeshtrave. ¹⁶ Nabuzardani, kryekomandanti i rojës trupore, e la një pjesë të vegjëlisë si vreshtarë e bujq.

¹⁷ Kaldenjtë i thyen shtyllat e bronzta, që ishin në Shtëpinë e Zotit, bazat dhe detin e bronztë, që ishte në Shtëpinë e Zotit: tërë bronzin e tyre e çuan në Babiloni. ¹⁸ Morën edhe kusitë, kacitë, thikat, kupat e stërpikjes, shterat dhe të gjitha enët e bronzta që përdoreshin për nevojat e liturgjisë. ¹⁹ Kryekomandanti i rojës trupore mori legenat, kemoret, kupat e stërpikjes, kusitë, shandanat, shterat, potirët: gjithçka ishte prej ari e gjithçka ishte prej argjendi; ²⁰ dy shtylla, një det, mëzetër të artë dymbëdhjetë, që ishin nën bazë, që mbreti Salomon i kishte punuar për Shtëpinë e Zotit. ²⁰ Nuk ishte e mundur të llogaritej sa ishte pesha e bronzit e të gjitha këtyre enëve. ²¹ Njëra shtyllë ishte tetëmbëdhjetë kutë e lartë e duhej një pe dymbëdhjetë kutësh për ta pushtuar, kurse trashësia e saj ishte katër gishtërinj, ndërsa përbrenda ishte e zbrazët. ²² Ishin edhe kapitelat e bronzta mbi të dyja shtyllat: lartësia e njërit kapitel ishte pesë kute kutë. Ishin edhe gërshetat e shegat e bronzta gjithkund përreth mbi kapitel; po ashtu edhe në shtyllën e dytë. ²³ Nëntëdhjetë e gjashtë shega vareshin lirisht. Në degët e gërshetuara përreth ishin njëqind shega.

²⁴ Kryekomandanti i rojës trupore mori me vete Sarajën, kryetarin e priftërinjve, dhe Sofoninë, priftin e dytë edhe tri rojet e pragut. ²⁵ Nga qyteti mori një oborrtar, që ishte i pari i ushtrisë dhe shtatë burra nga shoqëruesit e mbretit që ndodheshin në qytet, edhe shkruesin e kryetarit të ushtrisë që ishte i ngarkuar të mblidhte rishtarinë e ushtrisë, edhe gjashtë ‑ dhjetë burra nga vegjëlia që u ndodhën në qytet. ²⁶ Këta njerëz Nabuzardani, kryekomandanti i rojës trupore, i mori me vete dhe i çoi në Reblë te mbreti i Babilonisë. ²⁷ Në Reblë, në tokën e Ematit, i dënoi me vdekje dhe ua preu kokën. Kështu populli i Judës qe tretur larg atdheut të vet.

²⁸ Ja numri i njerëzve të tretur nga Nabukodonozori: të shtatin vit: tre mijë e njëzet e tre judenj;

²⁹ të tetëmbëdhjetin vit: të Nabukodonozorit: nga Jerusalemi tetëqind e tridhjetë e dy vetë;

³⁰ në vitin e njëzet e tretë të Nabukodonozorit, i treti Nabuzardani, kryekomandanti i rojës trupore: shtatëqind e dyzet e pesë judenj.

Kështu, pra, të gjithë të treturit nga atdheu ishin: katër mijë e gjashtëqind vetë.

³¹ Të tridhjeteshtatin vit të shpërnguljes së Joakinit, mbretit të Judës, të dymbëdhjetin muaj, të njëzetepestën ditë të muajit, Evilmerodaku, mbreti i Babilonisë, po atë vit që u bë mbret, e fali Joakinin, mbretin e Judës, dhe e nxori nga burgu. ³² Fliste me të miqësisht. Ndenjësen e tij e vuri më lart se ndenjëset e mbretërve të tjerë, që ishin me të në Babiloni. ³³ Joakini i hoqi petkat e veta të burgut dhe për sa qe gjallë, gjithmonë hëngri bukë në tryezën e mbretit. ³⁴ Gjithçka i duhej për jetesë, ushqimin e përditshëm, ia siguroi vazhdimisht mbreti i Babilonisë, si një ditë për ditë, sa qe gjallë, deri ditën e vdekjes së tij.

Kapitujt