Kapitujt

Jeremia: 25. Shuplaka e zotit

¹ Fjala e Zotit e drejtuar Jeremisë në lidhje me mbarë popullin e Judesë, në të katërtin vit të Joakimit, birit të Jozisë, mbretit të Judës ‑, d. m. th. në vitin e parë të Nabukodonozorit, mbretit të Babilonit. ² Këtë fjalë Jeremia profet ia kumtoi mbarë popullit të Judës e të gjithë banorëve të Jerusalemit. U tha:

³”Që nga viti i trembëdhjetë i Jozisë, birit të Amonit, mbretit të Judës, deri në ditën e sotme ‑ e ky është viti i njëzetetretë ‑ më ka qenë drejtuar fjala e Zotit dhe jua kam kumtuar pa u lodhur, por ju s’më keni dëgjuar. ⁴ Për më tepër Zoti i ka dërguar vazhdimisht te ju të gjithë shërbëtorët e vet, profetët, por ju nuk i dëgjuat as nuk deshët t’ua vini veshin për të dëgjuar, ⁵ kur ju thoshte: ‘Le ta lërë secili udhën e vet të mbrapshtë dhe kthehuni nga veprat tuaja të paudha e atëherë do të mund të qëndroni në vendin, që jua dha juve Zoti e etërve tuaj prej shekulli në shekuj. ⁶ Mos shkoni pas hyjnive të huaja për t’u shërbyer e për t’i adhuruar. Mos më ngacmoni me veprat e duarve tuaja në hidhërim: atëherë unë nuk do t’ju çoj asnjë të keqe. ⁷ Por ju nuk deshët të më dëgjoni ‑ është fjala e Zotit ‑ të mos më ngacmoni në hidhërim me veprat e duarve tuaja, për të keqen tuaj.’

⁸ Për këtë arsye kështu thotë Zoti i Ushtrive: ‘Pasi ju nuk i dëgjuat fjalët e mia, ⁹ ja, unë po dërgoj t’i marrë të gjithë popujt nga Veriu ‑ është fjala e Zotit ‑ edhe Nabukodonozorin, mbretin e Babilonit, shërbëtorin tim, e do t’i sjell ata kundër këtij vendi, kundër banorëve të tij dhe kundër të gjithë popujve që janë rreth tij; do t’i vras, do t’i bëj tmerr, përqeshje dhe rrënojë të përhershme. ¹⁰ Do të bëj të zhduket në mesin e tyre zëri i gëzimit e i haresë, zëri i dhëndrit e i nuses, krismën e mokrës e dritën e kandilit. ¹¹ Krejt ky vend do të kthehet në shkretëtirë e në tmerr dhe të gjithë këta popuj do të bëhen skllevër të mbretit të Babilonit për shtatëdhjetë vjet.

¹² Pasi të jenë mbushur shtatëdhjetë vjet, do ta ndëshkoj mbretin e Babilonit edhe atë popull ‑ është fjala e Zotit ‑ për shkak të paudhësisë së tyre; gjithashtu edhe tokën e kaldenjve do ta kthej në shkretëtirë të përhershme. ¹³ Do të bëj, pra, kundër këtij vendi të shkojnë në vend të gjitha fjalët e mia që i kam thënë kundër tij, gjithçka është shkruar në këtë libër, gjithçka parafoli Jeremia kundër të gjithë popujve. ¹⁴ Sepse edhe këtyre do t’u shërbejnë njëmend popuj të shumtë e mbretër të mëdhenj, por unë do t’i bëj të paguajnë sipas veprave të tyre, sipas veprave të duarve të veta.”

II. PROFECITË KUNDËR POPUJVE

Vegimi i kupës

¹⁵ Ja se çka më tha Zoti, Hyji i Izraelit: “Merre nga dora ime këtë kupë me verë të zemërimit tim dhe jepu të pijnë prej saj të gjithë popujt te të cilët unë do të të dërgoj. ¹⁶ Ata do të pijnë, do të marrakoten e do të dalin mendësh para shpatës që do ta shpie në mesin e tyre.” ¹⁷ Unë e mora gotën nga dora e Zotit dhe ua dhashë të gjithë popujve, te të cilët më dërgoi Zoti: ¹⁸ Jerusalemit e qyteteve të Judës ‑ mbretërve të saj e princave të saj, për t’i bërë grumbull rrënojash, tmerr e pëshpëritje për të keq e mallkim, siç janë edhe në ditën e sotme, ‑ ¹⁹ faraonit, mbretit të Egjiptit, ministrave të tij, princave të tij dhe mbarë popullit të tij; ‑ ²⁰ të gjithë asaj përzirjeje të popujve, mbarë mbretërve të tokës së Husit, të gjithë mbretërve të filistinëve, Askalonit, Gazës, Akaronit dhe tepricave të Azotit, ²¹ Edomit, Moabit e bijve të Amonit; ²² të gjithë mbretërve të Tirit, të gjithë mbretërve të Sidonit e mbretërve të ishujve, përtej detit; ²³ Dedanit, Temës, Buzit e të atyre që qethin tëmthat; ²⁴ të gjithë mbretërve të Arabisë, të gjithë mbretërve të popujve të përzier, që banojnë në shkretëtirë; ²⁵ të gjithë mbretërve të Zimbrit, mbarë mbretërve të Elamit, mbarë mbretërve të medëve, ²⁶ gjithashtu mbarë mbretërve të Veriut, të afërm e të largët, njërit pas tjetrit, dhe mbarë mbretërve të tokës që janë mbi sipërfaqen e dheut. Pas tyre do të pijë mbreti Sesak.

²⁷ Ti thuaju: Kështu thotë Zoti i Ushtrive, Hyji i Izraelit: Pini, dehuni e villni! Rrëzohuni e mos u ngritni pas shpatës që do ta dërgoj në mesin tuaj. ²⁸ Nëse nuk do të duan ta marrin kupën prej dorës sate për ta pirë, thuaju: Kështu thotë Zoti i Ushtrive: Patjetër do të pini! ²⁹ Sepse, ja: fillova ta ndëshkoj Qytetin që mban emrin tim e ju kujtoni se do të mbeteni të pandëshkuar? Jo, s’i shpëtuat ndëshkimit! Ja, unë e thirra shpatën kundër të gjithë banorëve të tokës ‑ është fjala e Zotit të Ushtrive.

³⁰ E ti kumtoju atyre të gjitha këto fjalë e thuaju:

Prej së larti Zoti ulërin,

nga banesa e tij e shenjtë i buçet zëri.

Ulërin thekshëm mbi kullota të veta,

buçet porsi ata që shtrydhin rrush

kundër të gjithë banorëve të tokës.

³¹ I arrin zëri luftarak deri në skaje të tokës:

Zoti ka gjyq kundër të gjithë popujve,

hap gjykimin kundër çdo njeriu,

fajtorët shpatës ia lëshon

‑ është fjala e Zotit.

³² Kështu thotë Zoti i Ushtrive:

Ja, e keqja po kalon

prej një populli në popullin tjetër;

po ngrihet stuhi e madhe

prej skajeve të rruzullimit!

³³ Atë ditë të goditurit prej Zotit do të jenë nga një skaj i tokës deri në tjetrin; askush s’do t’i vajtojë as nuk do t’i mbledhë as nuk do t’i varrosë: pleh do të mbesin mbi sipërfaqen e tokës!

³⁴ Qani, barinj, e vajtoni,

bujarë të grigjës zhgërryhuni në pluhur

se ju plotësuan ditët e therjes,

ditët e shpartallimit tuaj,

do të rrëzoheni si enë të çmueshme.

³⁵ Vrimë s’do të ketë për strehim të barinjve,

as shpëtim për bujarët e grigjës.

³⁶ Ndihet britma e barinjve,

ulërijnë bujarët grigjës:

Zoti po ua rrënon kullotat!

³⁷ I mb’loi heshtja kullotat e qeta

për shkak të furisë së zemërimit të Zotit!

³⁸ E lë luani strofullin e vet,

sepse toka e tyre u shndërrua në shkretëtirë,

para hidhërimit të furishëm,

para zemërimit të zemërimit të Zotit.

Kapitujt