Kapitujt

Jeremia: 23. Profeci mesianike.

23

¹ “Vaj për barinjtë që e lënë të sharrojë dhe e shpërndajnë grigjën e kullotës sime” ‑ thotë Zoti. ² Për këtë arsye kështu thotë Zoti, Hyji i Izraelit, për barinjtë që e kullotin popullin tim: Ju e humbët grigjën time; i shpërndatë delet e mia e nuk u kujdesuat për to. Ja, pra, unë vetë do të merrem me ju: do ta ndëshkoj sjelljen tuaj të keqe! ‑ është fjala e Zotit! ³ Po, unë vetë do ta bashkoj tepricën e grigjës sime nga të gjitha vendet, ku i pata flakur e do t’i kthej në kullotat e tyre: do të sillen mbarë e do të shumohen. ⁴ Unë vetë do t’u caktoj barinj që do t’i kullotin; më s’do të kenë frikë as nuk do të tremben, asnjë kokërr nuk do të mungojë ‑ është fjala e Zotit.

⁵ “Ja, po vijnë ditët

‑ është fjala e Zotit ‑

kur do t’ia ngre Davidit pinjollin e drejtë;

që do të mbretërojë si mbret i vërtetë

dhe do të jetë i urtë

e do të ushtrojë në vend

të drejtën e drejtësinë.

⁶ Ndër ato ditë Juda do shpëtojë

e Izraeli do të jetojë në paqe.

Ja emri me të cilin do ta quajnë:

“Zotynë ‑ drejtësia ‑ jonë”!

⁷ Prandaj, ja po vijnë ditët ‑ është fjala e Zotit ‑ kur nuk do të thuhet më: “Pasha Zotin e gjallë, që i nxori bijtë e Izraelit nga toka e Egjiptit!”, ⁸ por: “Pasha Zotin e gjallë, që e nxori dhe e solli farën e shtëpisë së Izraelit nga toka e Veriut dhe nga të gjitha vendet”, ku i kisha flakur; dhe do të banojnë në vendin e vet.”

Kundër profetëve të rrejshëm

⁹ Kundër profetëve.

Copë m’u bë në parzëm zemra,

trishtim më morën të gjitha gjymtyrët;

i përngjaj njeriut të dehur,

si njeriu që e trudhos vera,

për shkak të Zotit,

për shkak të fjalëve të tij të shenjta.

¹⁰ “U mbush vendi me të pabesë,

për shkak të mallkimit në zi u vesh vendi,

shkrumb u bënë kullotat në shkretëtirë.

Vrap lëshohen për të bërë të keqen,

zotësia e tyre ‑ padrejtësia!

¹¹ Të paudhë janë profet e prift:

der’ në Shtëpi time ua gjej keqësinë

‑ është fjala e Zotit.

¹² Këndej udha e tyre do të jetë rrëshqitëse,

në errësirë do të ndeshen e do të rrëzohen.

Madje unë do të sjell mbi ta fatkeqësinë,

vitin e ndëshkimit të tyre

‑ është fjala e Zotit.

¹³ Ndër profetët e Samarisë

kam parë marrëzi të mëdha:

profetizojnë në emër të Baalit

dhe e ngashënjejnë popullin tim, Izraelin.

¹⁴ Ndër profetët e Jerusalemit

pashë turpësi të mëdha:

bëjnë pabesi e jetojnë në gënjeshtër;

keqbërësve ua ngjesin dorën

që askush të mos kthehet

nga jeta e vet e mbrapshtë:

të gjithë u bënë për mua porsi Sodoma,

banorët e tij porsi Gomorra!”

¹⁵ Prandaj kështu thotë Zoti i Ushtrive

kundër profetëve:

“Ja, me mendër do t’i ushqej,

do t’u jap të pijnë ujë me vrer,

sepse prej profetëve të Jerusalemit

u shpërnda nëpër mbarë vendin

papastërtia.”

¹⁶ Kështu thotë Zoti i Ushtrive:

“Mos i dëgjoni fjalët e profetëve

që ju profetizojnë e ju rrejnë;

ju tregojnë vegimet e zemrës së tyre

e jo çka vjen nga goja e Zotit.

¹⁷ U flasin atyre që mua më përbuzin:

‘Zoti ka thënë: S’do t’ju mungojë paqja!’;

dhe të gjithëve që ndjekin zemrën e keqe të vetën

u thanë: ‘Asnjë e keqe s’do të vijë mbi ju!’

¹⁸ Por kush mori pjesë në këshillin e Zotit, e pa dhe e dëgjoi fjalën e tij? Kush ia vë veshin fjalës së tij? Kush e dëgjon?

¹⁹ Ja, furtuna e Zotit,

dheun mori zemërimi i tij,

stuhia shpërthyese sulet

përmbi koka të të patenzonëve.

²⁰ S’do të pushojë zemërimi i Zotit

der’ t’i ketë kryer,

t’i ketë çuar në vend synimet e veta:

qartë në të ardhmen do ta kuptoni!

²¹ S’i dërgova unë këta profetë

e ata vrapojnë!

Unë atyre nuk u fola

e ata profetizojnë!

²² Të kishin marrë pjesë në këshillin tim,

ia kishin kumtuar fjalët e mia popullit,

e kishin kthyer prej udhës së tyre të keqe

e prej veprave të tyre të patenzona.

²³ A kujton se unë jam Hyj vetëm nga afër

‑ është fjala e Zotit ‑

e prej së largu më s’jam Hyj?

²⁴ A mund të fshihet kush në ndo’j skutë,

ku unë atë nuk mund ta shoh?

‑ është fjala e Zotit.

Vallë, s’i mbushkam unë qiell e tokë?!

‑ është fjala e Zotit!

²⁵ Kam dëgjuar çka thonë profetët që profetizojnë në emër tim rrena. Ata thonë: ‘Ëndërrova! Ëndërrova!’. ²⁶ Deri kur do ta kenë këtë mendim në zemër profetët që profetizojnë gënjeshtrën dhe shpallin poshtërsitë e zemrës së vet. ²⁷ Ata synojnë që, me ëndrrat e veta që ia tregojnë njëri‑tjetrit, të bëjnë që populli im ta harrojë Emrin tim, sikurse edhe etërit e tyre e harruan Emrin tim për shkak të Baalit. ²⁸ Profeti që ka parë ëndërr, le ta tregojë ëndrrën, kurse ai që e ka fjalën time, le ta kumtojë fjalën time besnikërisht!

Ç’kanë të përbashkët byku e gruri?

‑ është fjala e Zotit.

²⁹ A s’janë zjarr, vallë, fjalët e mia,

‑ është fjala e Zotit ‑

a s’janë maj që thërmon shkëmbin?

³⁰ Prandaj, ja, jam kundër profetëve ‑ është fjala e Zotit ‑ që ia vjedhin njëri‑tjetrit fjalët e mia! ³¹ Ja, unë jam kundër profetëve ‑ është fjala e Zotit ‑ që e stërhollojnë gjuhën e vet e thonë: ‘Thotë Zoti’. ³² Ja, unë jam kundër atyre që profetizojnë ëndrra të rreme ‑ është fjala e Zotit ‑ që i tregojnë ato e gënjejnë popullin tim me gënjeshtrat e veta e me mendjemadhësinë e vet. E unë as nuk i kam dërguar as nuk i kam urdhëruar e nuk i sjellin kurrfarë dobie këtij populli ‑ është fjala e Zotit.

³³ E në qoftë se të pyet ky popull, qoftë një profet qoftë një prift, e të thotë: ‘Cila është barra e Zotit?’, ti përgjigju: ‘Ju jeni barrë, por unë do t’ju flak ‑ thotë Zoti.’

³⁴ E nëse thotë profeti, prifti ose ndokush prej popullit: ‘Barrë e Zotit’, do ta ndëshkoj njeriun e tillë, atë dhe shtëpinë e tij. ³⁵ Ja, si duhet të thoni me vete ‑ njëri‑tjetrit, të afërmit e vëllait: ‘Çfarë u përgjigj Zoti?’ dhe ‘Ç’ka thënë Zoti?’. ³⁶ Por, mos e përdorni më shprehjen: ‘Barra e Zotit’, sepse barrë do t’i bëhet secilit fjala e tij, pse e shtrembëroni fjalën e Hyjit të gjallë, Zotit të Ushtrive, Hyjit tonë. ³⁷ Kështu thuaj profetit: ‘Si të është përgjigjur Zoti?’ dhe ‘Ç’ka thënë Zoti?’. ³⁸ Por, në qoftë se thoni: ‘Barra e Zotit’, atëherë kështu thotë Zoti: ‘Pasi ju e përdorni shprehjen: ‘Barra e Zotit’, megjithëse ju kam urdhëruar: ‘Ruajuni se thoni ‘Barra e Zotit’; ³⁹ unë do t’ju kap dhe do t’ju mbart e do t’ju flak ju dhe qytetin që jua dhurova juve dhe etërve tuaj, larg fytyrës sime. ⁴⁰ Do t’ju mbuloj me turp të përhershëm dhe me turp të përhershme që kurrë s’do ta shlyejë harresa.”

Kapitujt