Kapitujt

Ezekieli: 27. Vajtim mbi rrënimin e Tirit

27

¹ Atëherë më qe drejtuar fjala e Zotit:

² “Ti, pra, biri i njeriut, nisja vajtimit mbi Tirin, ³ dhe thuaj kundër Tirit që banon në hyrje të detit, që tregton me popujt e ishujve të panumërt: Kështu thotë Zoti Hyj:

O Tir, ti që thoshe:

‘Jam i përsosur në pashi!’

⁴ Kufijtë e tu në zemër të detit arrijnë,

ndërtuesit e tu me përpikëri të stolisën!

⁵ Bredhi Saniri t’i punuan

të gjitha brinjat,

cedër Libani të sollën

për ta ndërtuar direkun,

⁶ lis Basani

t’i punuan rremat,

ndenjëset e tua prej fildishi

të larzuara me qiparis Cetimi.

⁷ Liri të larmë,

të përpunuar prej Egjiptit

veli yt në majë të direkut,

mëndafshi e purpure prej Elisës

ishte mbulesa jote!

⁸ Banorët e Sidonit e të Aradit

ishin rremtarët e tu;

të dijshmit e tu, o Tir,

u bënë detarët e tu.

⁹ Pleqtë e Biblit në ty qëndronin

për të ndrequr kur në ty gjë prishej.

Të gjitha anijet me detarët e tyre

ishin në ty për të këmbyer tregti;

¹⁰ persianë, lutë e futë

ishin në ushtri tënde

‑ luftëtarët e tu shumë trima:

në ty varën shqyt, përkrenare:

ata të jepnin hijeshi!

¹¹ Djemtë e Aradit me ushtrinë tënde

sogje bënin rreth mureve të tua,

gamadët ruanin mbi pirgjet e tua.

Mburojat i varnin në muret e tua

e kurorëzonin bukur hijeshinë tënde.

¹² Për arsye të të gjithë pasurisë sate deri edhe Tarsisi me ty bënte tregti, për mallrat e tu jepnin argjend, hekur, tuç e plumb. ¹³ Tregti me ty bënin deri edhe Javani, Tubali e Mosoku: këmbenin mallrat e tu me skllevër e me bronz. ¹⁴ Ata të shtëpisë së Togormës të sillnin për mallra kuaj karrocash e shale dhe mushq në tregun tënd. ¹⁵ Djemtë e Rodit me ty tregtonin. Tregtia e ishujve të shumtë ishte në dorën tënde: të paguanin të dhjetat me dhëmbë elefanti e me ebanoz. ¹⁶ Me ty tregtonte Edomi pse kishe prodhime të shumta: për prodhimet e tua sillnin karbunkul, purpur, me greshpe, me pëlhura të çmueshme, me korale e me rubina. ¹⁷ Judenj e izraelitë me ty bënin tregti. Të sillnin për këmbim mallrash grurë dore të parë, balsam, mjaltë, vaj e rrëshirë. ¹⁸ Damasku me ty tregtonte pse kishe shumë prodhime, për mallrat e tu të çdo lloji këmbenin verë Helboni e lesh Sahari, ¹⁹ verë prej Uzalit të jepnin për mallrat e tu: si këmbim sillnin hekur të punuar, kënellë e kallam të ëmbël. ²⁰ Dedani tregtonte me ty mbulojës kuajsh. ²¹ Arabët e princat e Cedarit tregtonin me ty. Tregtonin me ty qengja, desh e cjep. ²² Tregtarët e Sabës e të Reemës tregtonin me ty e për mallrat e tu sillnin erëra të mira, gurë të paçmueshëm dhe ar. ²³ Me ty tregtonin Harani, Keneja e Edeni. Shitësit e tu ishin Saba, Asiria e Kelmadi. ²⁴ Edhe këta tregtonin me ty: veshje të shkëlqyeshme, tabare të purpurta e të larmishme, petka shumëngjyrëshe, litarë të punuar mirë e fort të dredhur.

²⁵ Anijet e Tarsit mbartnin tregtitë e tua,

ishe i begatshëm në zemrën e detit.

²⁶ Në detin e hapur të shpurën rremtarët e tu,

por era e lindjes

të fundosi në zemrën e detit!

²⁷ Pasuria jote, visaret e tua,

mallrat e tu të shumtë,

detarët e timonierët e tu,

mjeshtrit e avarive,

këmbyesit e tregtisë sate,

të gjithë trimat luftëtarë,

që në ty janë

dhe e gjithë shumica jote

do të fundosen në fund të detit

ditën e mbarimit tënd!

²⁸ Në zërin e kushtrimit të timonierëve të tu

do të tranden brigjet e detit!

²⁹ Prej anijesh do të zbresin

të gjithë rremtarët, detarët

e të gjithë timonierët

e do të qëndrojnë në terik.

³⁰ Mbi ty thekshëm do të vajtojnë,

me hidhërim të madh do të gjëmojnë,

me pluhur kokat do t’i mbulojnë

e do të zhgërryhen nëpër pluhur!

³¹ Për ty kokat do t’i rruajnë

e do të ngjeshen me grathore,

me shpirt të pikëlluar ty do të të qajnë,

gjëmë të hidhur për ty do të bëjnë!

³² Do të fillojnë mbi ty vajtimin

e do të të thonë:

‘Kush na ishte porsi Tiri

që u shua, në fund të detit?!

³³ Kur nga deti zbrisnin tregtitë e tua,

i ngopje popujt e panumërt.

Me pasuritë e tua të mëdha

me mallra të tregtisë sate

i pasurove mbretërit e dheut!

³⁴ Tashti u hap deti e të përpiu,

u plandose në ujëra të mëdha!

Barkë e mallra e detarë

të gjithë së bashku u fundosën në det!

³⁵ Për ty mbarë banorët e ishujve

i mbuloi tmerri,

u tmerruan mbretërit e tyre

e mbuluan f’tyrën!

³⁶ Tregtarët e popujve fërshëlluan mbi ty!

U bëre vend që shtie tmerrin:

kurrën e kurrës s’do të përtëritesh!”

Kapitujt