Kapitujt

Ezekieli: 11. Vazhdim mbi mëkatet e Jerusalemit

¹ Shpirti më ngriti e më çoi te dera lindore e Tempullit të Zotit, tek ajo që shikon nga lind dielli. Dhe ja, në hyrje të derës njëzet e pesë burra, e në mes tyre, pashë Jehoninë, birin e Azurit, e Feltinë, birin e Banajës, princat e popullit. ² Më tha: “Biri i njeriut, këta janë njerëzit që përsiatin të keqen dhe japin këshilla të këqija në këtë qytet ³ dhe thonë: ‘Pse a nuk u ndërtuan pak më përpara shtëpitë? Ky qytet është kusia e ne jemi mishi.’ ⁴ Prandaj profetizo kundër tyre! Profetizo, biri i njeriut!”

⁵ Dhe shpirti i Zotit, zbriti tek unë e më tha: “Fol! Kështu thotë Zoti: Kështu thotë, shtëpia e Izraelit, e mendimet e zemrës suaj unë i njoh. ⁶ Shumicë njerëzish vratë në këtë qytet dhe i mbushët rrugët e tij me të vrarë. ⁷ Prandaj kështu thotë Zoti Hyj: Ata që ju i vratë, që i hodhët nëpër të, ata janë mishi e ky qytet është kusia; kurse ju do t’ju nxjerr nga ky qytet! ⁸ Shpatën e druajtët, shpatën do ta çoj mbi ju ‑ është fjala e Zotit Hyj. ⁹ Unë do t’ju hedh jashtë tij, do t’ju lëshoj në dorë të armikut dhe do të bëj gjyq për ju. ¹⁰ Prej shpatës do të bini. Në kufi të Izraelit do t’ju gjykoj dhe do ta kuptoni se unë jam Zoti. ¹¹ Ky qytet s’do të jetë më kusia juaj e ju s’do të jeni mish në të: në kufijtë e Izraelit do t’ju gjykoj! ¹² Do ta dini se unë jam Zoti: ju që nuk ecët në urdhërimet e mia e nuk i zbatuat ligjet e mia, por vepruat sipas ligjeve të paganëve që janë rreth e rreth jush.”

¹³ Ndërsa unë po profetizoja, vdiq Feltia, biri i Banajës. Unë rashë me fytyrë përdhe e bërtita me sa munda e thashë: “Heu! O Zot, Hyj! Farën po ia humbet Tepricave të Izraelit!”

Mërgimtarëve u premtohet një besëlidhje e re

¹⁴ Atëherë më qe drejtuar kjo fjalë e Zotit:

¹⁵ “Biri i njeriut, janë vëllezërit e tu, farefisi yt, të afërmit e tu edhe mbarë shtëpia e Izraelit, të cilëve u thanë banorët e Jerusalemit: ‘Ata janë larg Zotit; toka na është dhënë neve për pronë.’ ¹⁶ Prandaj, kështu thotë Zoti Hyj: Pasi i treta larg ndër paganë, pasi i shpërndava nëpër vende të ndryshme, unë për pak kohë do të bëhem Shenjtërorja e tyre në vendet ku arritën. ¹⁷ Prandaj thuaj: Kështu thotë Zoti Hyj: Do t’ju bashkoj prej popujve e do t’ju mbledh nga tokat, në të cilat keni qenë tretur dhe do t’ju jap tokën e Izraelit. ¹⁸ Kur këta të kthehen në të, do t’i zhdukin prej saj të gjitha neveritë e turpësitë. ¹⁹ Unë do t’u jap një zemër tjetër, në ta do të fus një shpirt të ri, nga trupi i tyre do ta nxjerr zemrën e gurtë e do t’u jap zemër të mishtë, ²⁰ kështu që të ecin urdhërimeve të mia e t’i zbatojnë gjyqet e mia: që të jenë populli im e unë të jem Hyji i tyre. ²¹ Por prej atyre që me zemër i ndjekin neveritë e turpësitë idhujtare do të kërkoj përgjegjësi” ‑ është fjala e Zotit Hyj.

Lavdia e Zotit e lë Jerusalemin

²² Atëherë kerubinët i lartësuan krahët, me ta u nisën edhe rrotat mbi të cilat ishte Lavdia e Zotit të Izraelit. ²³ Lavdia e Zotit u ngrit nga mesi i qytetit e shkoi e zuri vend mbi malin që është në lindje të qytetit.

²⁴ Shpirti më kapi edhe mua e më solli ndër kaldenj, në mes të të mërguarve, në vegim, në shpirtin e Hyjit; atëherë m’u zhduk vegimi që pata. ²⁵ Unë pastaj u tregova mërgimtarëve të gjitha fjalët që Zoti m’i kishte thënë.

Kapitujt