Kapitujt

Ezekieli: 20. Historia e pabesisë së Izraelit

¹ Ndodhi që në të shtatin vit, në të pestin muaj, më dhjetë të muajit, erdhën disa nga pleqtë e Izraelit, për të kërkuar këshillë prej Zotit e u ulën tek unë. ² Asohere më qe drejtuar kjo fjalë e Zotit: ³ “Biri i njeriut, fol me pleqtë e Izraelit e thuaju: Kështu thotë Zoti Hyj: Vallë, a erdhët për të më pyetur? Pasha jetën time ‑ thotë Zoti Hyj ‑ unë nuk do t’ju jap përgjigje. ⁴ A do t’i gjykosh? A do t’i gjykosh, biri i njeriut? Dëftoju poshtërsitë e etërve të tyre!

⁵ Thuaju: Kështu thotë Zoti Hyj: Ditën kur e zgjodha Izraelin, iu përbetova me dorë të lartësuar për farën e shtëpisë së Jakobit dhe iu dëftova në tokën e Egjiptit dhe atyre iu përbetova me dorë të lartësuar e u thashë: Unë jam Zoti, Hyji juaj. ⁶ Atë ditë edhe iu përbetova me dorë të lartësuar se do t’i nxjerr nga toka e Egjiptit në vendin që e kisha paraparë për ta, një vend ku rrjedh qumësht e mjaltë, që është më i bukuri ndër të gjitha vendet. ⁷ Atëherë u thashë: Secili le t’i flakë idhujt që i mban para sysh dhe mos u ndotni me idhujt e Egjiptit: unë jam Zoti Hyji juaj.

⁸ Por ata më hidhëruan e nuk deshën të më dëgjojnë: askush nuk i hoqi neveritë që i mbante para syve të vet as s’i lanë idhujt e Egjiptit. Atëherë thashë: do ta zbraz mbi ta zemërimin tim e do ta çoj në vend hidhërimin tim në tokën e Egjiptit. ⁹ Por, për shkak të emrit tim ‑ që të mos poshtërohej ndër sy të paganëve, në mesin e të cilëve banonin, ndër të cilët edhe u dëftova se do t’i nxjerr nga toka e Egjiptit.

¹⁰ Kështu, pra, i nxora nga toka e Egjiptit dhe i çova në shkretëtirë. ¹¹ U dhashë Ligjin tim dhe ua tregova rregulloret e mia që njeriu duhet t’i mbajë për të pasur jetën.

¹² Për më tepër, ua dhashë edhe të shtunat e mia që të jenë shenjë ndërmjet meje e tyre e që ta dinë se unë jam Zoti që i shenjtëroj. ¹³ Por shtëpia e Izraelit u çua kundër meje në shkretëtirë: nuk ecën urdhërimeve të mia, rregulloret e mia që njeriu, nëse do të jetojë, duhet t’i mbajë, i flakën e të shtunat e mia i prishën vazhdimisht. Atëherë mendova ta zbraz në shkretëtirë mbi ta furinë time e t’i shfaros, ¹⁴ por veprova ndryshe për shkak të emrit tim që të mos poshtërohej ndër paganë prej të cilëve i nxora para syve të tyre. ¹⁵ Pastaj unë u përbetova me dorë të lartësuar në shkretëtirë se s’do t’i shtie në tokën që ua dhurova, tokë ku rrjedh qumësht e mjaltë, më i bukuri ndër të gjitha vendet, ¹⁶ sepse ata i kishin përbuzur gjyqet e mia e nuk kishin ecur urdhërimeve të mia, i kishin prishur të shtunat e mia, sepse zemra e tyre ecte pas idhujve. ¹⁷ Por, syri im pati mëshirë për ta, nuk i vrava as nuk ua treta farën në shkretëtirë.

¹⁸ Atëherë u thashë fëmijëve të tyre në shkretëtirë: Mos i ndiqni urdhërimet e etërve tuaj, mos i mbani zakonet e tyre as mos u ndotni me idhujt e tyre. ¹⁹ Unë jam Zoti Hyji juaj. Ecni urdhërimeve të mia, mbani e zbatoni gjyqet e mia, ²⁰ shenjtëroni të shtunat e mia që të dihet se unë jam Zoti, Hyji juaj!

²¹ Por edhe të bijtë u çuan kundër meje: nuk ecën urdhërimeve të mia, nuk i mbajtën rregulloret e mia, që duhet të mbahen po qe se njeriu do të jetojë, e i prishën të shtunat e mia. Iu kërcënova se do ta zbrazja zemërimin tim mbi ta dhe se do ta çoja në vend në shkretëtirë hidhërimin tim kundër tyre. ²² Por, prapë e ndala dorën time, e këtë e bëra për nder të emrit tim që të mos poshtërohet para paganëve, prej të cilëve i nxora ndër sy të tyre. ²³ Përsëri u përbetova me dorë të lartësuar në shkretëtirë se do t’i shpërndaj ndër paganë e do t’i tres nëpër vende të ndryshme, ²⁴ për arsye se s’i zbatonin ligjet e mia, pse i përbuznin urdhërimet e mia e pse i prishnin të shtunat e mia e sytë e tyre rrinin të ngulur në idhujt e etërve të tyre. ²⁵ Atëherë, unë vetë, ua dhashë ligje jo të mira e zakone që kush i mban, nuk jeton; ²⁶ e bëra të bëhen të papastër në kushtet e tyre, i bëra të flijojnë të gjithë të parëlindurit e tyre, për t’i tmerruar e që ta dinë se unë jam Zoti.

²⁷ Për këtë arsye, foli shtëpisë së Izraelit, biri i njeriut, e thuaju: Kështu thotë Zoti Hyj: Madje edhe në këtë blasfemuan kundër meje etërit tuaj, sepse duke më përbuzur, më urryen. ²⁸ Megjithatë, unë i futa në tokën, të cilën ua kisha premtuar me përbetim se do t’ua dhuroja. Ata panë çdo kodër të lartësuar e çdo pemë të gjelbër: aty kushtuan flitë e veta e paraqitën kushtet e veta ngacmuese; vinin erëra të erëndshme e njomnin njomjet e veta. ²⁹ Atëherë u thashë: ‘Çka është kjo lartësirë në të cilën po ngjiteni?’ Kështu i mbeti emri Lartësirë’ deri në ditën e sotme.

³⁰ Prandaj thuaji shtëpisë së Izraelit: Kështu thotë Zoti Hyj: E mirë, ju fëlliqeni sipas sjelljes së etërve tuaj, bëni lavirësi me turpësitë e tyre! ³¹ Kur ju sillnit dhuratat tuaja, kur i kalonit fëmijët tuaj nëpër zjarr, ju jeni të ndotur me të gjithë idhujt tuaj deri në ditën e sotme! E unë të lejoj të këshilloheni me mua, shtëpia e Izraelit?! Pasha jetën time ‑ është fjala e Zotit Hyj ‑ assesi s’do t’ju përgjigjem!

³² E as çka djerroni në zemrat tuaja nuk do të ndodhë! Ju mendoni: ‘Duam të jemi porsi paganët, porsi fiset e të tjera vendeve: do të adhurojmë dru e gur.’ ³³ Pasha jetën time ‑ thotë Zoti Hyj ‑ unë do të mbretëroj mbi ju me dorë të fortë, me krah të shtrirë me zemërim të ndezur flakë! ³⁴ Unë do t’ju mbledh nga popujt e do t’ju bashkoj nga vendet ku jeni të shpërndarë, me dorë të fuqishme, me krah të shtrirë e me zemërim të ndezur flakë. ³⁵ Do t’ju çoj në shkretëtirën e popujve dhe atje faqe‑faqas do t’ju gjykoj! ³⁶ Siç i gjykova etërit tuaj në shkretëtirën e Egjiptit, po ashtu do t’ju gjykoj edhe ju ‑ thotë Zoti Hyj. ³⁷ Do t’ju bëj të kaloni nën shkopin tim e do t’ju lidh në hekurat e besëlidhjes! ³⁸ Do t’i ndaj prej jush ata që iu shmangën ligjit e të paudhët: do t’i nxjerr nga vendi ku banojnë si të huaj, por në tokën e Izraelit s’do të hyjnë e do ta dini se unë jam Zoti. ³⁹ Sa për ju, o shtëpia e Izraelit, kështu thotë Zoti Hyj: Ani shkoni e shërbejini secili idhullit të vet! Por do të vijë dita kur do të shohim palè a do të më dëgjoni! Atëherë s’do ta përdhosni më emrin tim të shenjtë me dhuratat tuaja e me idhujt tuaj! ⁴⁰ Vërtet, në malin tim të shenjtë, në malin e lartë të Izraelit ‑ thotë Zoti Hyj ‑ aty do të më shërbejë mbarë shtëpia e Izraelit: e tërë e bashkuar në vendin, në të cilin do të më pëlqejnë, po them; aty do t’i marr e do t’i pranoj dhuratat tuaja dhe kushtimin e fryteve tuaja të para, të të gjitha gjërave që do të kushtoni. ⁴¹ Do të më pëlqeni porsi era e erëndshme kur t’ju kem nxjerrë nga popujt e t’ju kem bashkuar nga vendet ku ju qetë shpërndarë. Përmes jush do t’ua dëftoj paganëve shenjtërinë time. ⁴² Do ta dini se unë jam Zoti, kur t’ju kem kthyer në tokën e Izraelit, në tokën, për të cilën u përbetova se do t’ua jap etërve tuaj. ⁴³ Atje do t’ju bjerë ndërmend sjellja juaj e të gjitha veprat tuaja të këqija me të cilat e fëlliqët veten: vetvetja do t’ju ndyhet për shkak të të gjitha veprave tuaja të këqija që keni bërë. ⁴⁴ E do ta dini se unë jam Zoti, kur t’ju bëj mirë për dashuri të emrit tim, e jo për shkak të sjelljes suaj të keqe, as për shkak të veprave tuaja tejet të ulta, shtëpia e Izraelit!” ‑ thotë Zoti Hyj.

Kapitujt