Kapitujt

Ezekieli: 21. Shpata e Zotit mbi Izraelin

¹ Më qe drejtuar kjo fjalë e Zotit:

² “Biri i njeriut, sille fytyrën tënde drejt jugut, fol në drejtim të mesditës e profetizo kundër pyllit të fushës së Nagebit. ³ Thuaji pyllit të Nagebit: Dëgjoje fjalën e Zotit! Kështu thotë Zoti Hyj: Ja, unë dua ta ndez një zjarr mes teje: do të digjet çdo dru i njomë dhe çdo dru i thatë. Flaka e zjarrit s’do të ndalet: do të digjet krejt sipërfaqja nga jugu deri në veri. ⁴ Do të shohë çdo njeri se unë, Zoti, e ndeza e nuk do të fiket.”

⁵ Unë thashë: “Eheu, Zot, Hyj! Po ata do të thonë për mua: ‘Ky po flet me shëmbëlltyrë!’”

⁶ Atëherë më qe drejtuar kjo fjalë e Zotit: ⁷ ”Biri i njeriut, sille fytyrën tënde drejt Jerusalemit e fol kundër shenjtëroreve e profetizo kundër dheut të Izraelit. ⁸ Thuaji tokës së Izraelit: Kështu thotë Zoti Hyj: Ah pritëm, se e nxora shpatën time prej millit e do të vras në ty të drejtë e mëkatarë! ⁹ Kur them se i vrava në ty të drejtë e mëkatarë, do të thotë se do të nxirret shpata prej millit të vet për t’i zhdukur të gjithë të gjallët, prej jugut deri në veri, ¹⁰ që ta dijë çdo i gjallë se unë Zoti e nxora shpatën nga milli e aty më s’do ta kthej.

¹¹ Ti, o biri i njeriut, gjëmo zemërplasur, gjëmo me hidhërim të madh ndër sy të tyre. ¹² E kur të të pyesin: ‘Pse gjëmon?’, thuaj: Për shkak të lajmit që ka arritur, sepse do të dridhet çdo zemër, pa fuqi do të mbesin të gjitha duart, do të liget çdo shpirt e çdo gju do të gjunjëzohet! Ja, ia behu, këtu është! Fjala e Zotit Hyj!”

¹³ Më qe drejtuar kjo fjalë e Zotit: ¹⁴ “Biri i njeriut, profetizo e thuaj: Kështu thotë Zoti Hyj: Thuaj:

Shpata, Shpata!

Është mprehur e lëmuar!

¹⁵ U mpreh për t’i prerë njerëzit,

u lëmua për të vezëlluar!

¹⁶ Qe lehtësuar

që të mbahet me dorë.

U mpreh e u limua shpata

që të jetë në dorë të vrastarit.

¹⁷ Klith e ulërit, biri i njeriut,

se është drejtuar kundër popullit tim,

kundër princave të Izraelit,

për shpatë u gjykuan bashkë me popullin tim.

¹⁸ Prandaj rrahe me grushte parzmën

se ia behu prova,

thotë Zoti Hyj.

¹⁹ Ti, pra, biri i njeriut,

profetizo e rrah shuplakë për shuplakë.

Le të dyfishohet shpata,

le të trefishohet shpata e vrastarëve:

është shpata që bën emnesë,

që i rrethon në çdo anë,

²⁰ që zemrat të shkrihen,

e të shumohen të vrarët.

Në çdo derë vuri një shpatë:

heu, u mprehën, u limuan për të vezëlluar,

të limuara për të bërë emnesë!

²¹ ‘Mprehe, sulu djathtas, majtas,

kudo tehu i shpatës le të drejtohet!’

²² Edhe vetë do të duartrokas,

do ta ngop zemërimin tim!

Thashë unë, Zoti!”

Mbreti i Babilonit në rrugëkryq

²³ Më qe drejtuar fjala e Zotit. Më tha: ²⁴ ”E ti, biri i njeriut, vizatoji dy udhë për kalimin e shpatës së mbretit të Babilonit. Të dy udhët le të dalin nga e njëjta tokë. Vëre shenjën udhërrëfyese në krye të rrugës që shpie në qytet! ²⁵ Vizatoja rrugën e kalimit të shpatës drejt Rabatit të bijve të Amonit dhe drejt në Judë në Jerusalemin e fortifikuar. ²⁶ Sepse mbreti i Babilonit ka zënë vend në udhëkryq, në krye të dy udhëve, kërkon dijetarinë, përzin shigjetat, pyet terafimët, këshillon mëlçinë. ²⁷ Në të djathtën e tij shorti ka rënë mbi Jerusalem: për t’i vënë kundër tij deshtë, të urdhërojë shfarosjen, për të klithur ulërimat e luftës, për t’i vendosur deshtë kundër dyerve, për të ngritur pritën, për të ndërtuar llogoret. ²⁸ Por atyre do t’u duket se shenjat janë të rreme, sepse iu përbetuan për besnikëri. Por ai do t’i përkujtojë për pabesinë në të cilën u zunë. ²⁹ Prandaj, kështu thotë Zoti Hyj: Pasi ju bëtë që të kujtohet paudhëria juaj dhe u zbuluan mëkatet tuaja dhe dolën në shesh pabesitë tuaja në të gjitha veprimet tuaja; pasi, po them, vazhdoni t’i përkujtoni, me dorë do të kapeni.

³⁰ Kurse ty, o i çshuguruar, prijës i patenzonë i Izraelit, të cilit i erdhi dita t’i marrë fund paudhësia, ‑ ³¹ kështu të thotë Zoti Hyj ‑ le të të hiqet tiara, le të të merret keza: gjithçka do të ndërrojë, çka është e ulët, do të ngrihet e çka është e lartë, do të ulet. ³² Rrënime, rrënime, rrënime, ja se çka do të bëj unë: të tilla rrënime s’do ketë derisa të vijë ai, të cilit i përket gjyqi e të cilit do t’ia lë në dorë.”

Ndëshkimi i Amonit

³³ “Ti, biri i njeriut, profetizo e thuaj: Kështu u thotë Zoti Hyj bijve të Amonit për turpin e tyre: Thuaj: Shpata, shpata është nxjerrë për të vrarë, lëmuar për të zhdukur, pret e vezëllon! ³⁴ E ty ndërkaq të parashohin kotësi e të parakallëzojnë rrena që t’u vihet shpata në fyt të çshuguruarve të patenzonë, të cilëve u erdhi dita e paudhësisë së fundit. ³⁵ Le të kthehet shpata në mill! Në vendin ku qe krijuar, në tokën ku ke lindur, atje do të të gjykoj. ³⁶ Do ta zbraz mbi ty zemërimin tim e do t’i fryj flakës së zemërimit tim kundër teje. Do të të lë në duar të njerëzve të pashpirtë mjeshtër vrasjesh! ³⁷ Shujtë do të bëhesh për zjarr e gjaku yt do të rrjedhë për tokë. Do të biesh në harresë, sepse fola unë, Zoti.”

Kapitujt