Kapitujt

Ezekieli: 19. Vajtim mbi princat e Izraelit

¹ Nisja vajtimit mbi princat e Izraelit

² e thuaj:

E kush ishte nëna jote?

Luaneshë mes luanësh!

Shtrirë në strofull ndër luan’zit

i ushqente k’lyshët e vet.

³ Prej luanzish luan’zësh njërin rriti:

u bë luan!

Mësoi të kapë prenë,

të përlajë njerëzit!

⁴ Kundër tij u bashkuan popujt,

u zu luani në grop’n e tyre:

të lidhur në pranga e çuan në Egjipt.

⁵ Kur pa e ëma se kot po priste

e se shpresa koti shkoi,

zgjodhi tjetrin prej luan’zve të vet

luan e bëri edhe atë.

⁶ Shkonte e vinte me luanë,

edhe ai luan u bë.

Mësoi të kapë prenë,

të përpijë njerëzit!

⁷ U rrënoi kullat

u shpartalloi qytetet:

u dridh vendi e gjithçka në të

nga zëri i ulërimës së tij!

⁸ Kundër tij u bashkuan gjindja

nga krahinat gjithkund përreth,

e i hodhën rrjetën:

u zu luani në grop’n e tyre.

⁹ Të lidhur e ndryen në kafaz,

ia çuan mbretit të Babilonisë.

Ai luanin në burg e qiti

që më zëri të mos i ndihet

nëpër bjeshkët e Izraelit.

¹⁰ Si hardhi ish’ nëna jote

e mbëltuar përmbi ujë,

shermendmadhe e plot me fruta

në saje të ujit me mbushullim.

¹¹ Gemat iu bënë të fortë

u bënë për mbretër skeptra,

u lartësua trupi i saj

deri në re

e mrekullueshme për lartësi,

për shermendet e saj të shumtë!

¹² Por e çrrënjosën me furi,

përtokë e flakën,

era përcëlluese ia thau frutat:

u bë copë edhe u tha

gemin e saj aq të fortë,

e përlau zjarri!

¹³ Qe mbëltuar në tokë të shkretë,

në tokë të thatë, të paujë.

¹⁴ Por doli zjarri nga gemi i saj

i dogj shermende e fruta.

Në të më s’ka gem të fortë,

për skeptrin mbretëror.”

Është ky një vajtim e për vajtim le të shërbejë!

Kapitujt