Kapitujt

Ezekieli: 16. Historia simbolike e Izraelit

¹ Më qe drejtuar kjo fjalë e Zotit:

² “Biri i njeriut, njoftoja Jerusalemit të gjitha turpësitë e tij! ³ Thuaj: Kështu thotë Zoti Hyj kundër Jerusalemit: Prejardhja jote dhe vendlindja jote nga toka Kanaan. Yt atë amorreas e nëna jote hetite. ⁴ Ti kur linde, ditën e lindjes sate, nuk të qe prerë kërthiza, nuk të lanë në ujë për t’u pastruar as s’qe kripur me kripë as s’qe mbështjellë me shpërgënj. ⁵ Asnjë sy s’pati dhembshuri për ty që ta bëjë ndonjërën nga këto gjëra, as s’pati mëshirë, por ditën e lindjes sate të përbuzur të hodhën përmbi faqen e dheut.

⁶ Ndërsa unë po kaloja të pashë duke u zhgërryer në gjakun tënd e të thashë ndërsa ishe ende në gjakun tënd: Jeto! Të thashë ‑ po them atëherë kur ishe në gjak: Jeto! ⁷ E bëra që të rritesh porsi bari në arë. Ti u rrite, u bëre e madhe, arrite moshën e të përmuajshmeve. Parzmat e tua u ngufatën, flokët t’u rritën; por ishe lakuriq dhe e mbuluar me turp. ⁸ Kalova përbri teje e të pashë; mosha jote, ja, ishte mosha e dashurimit. E hodha mbi ty mallotën time dhe e mbulova lakuriqësinë tënde; atëherë unë t’u përbetova dhe lidha besëlidhjen me ty ‑ thotë Zoti Hyj ‑ e ti u bëre imja.

⁹ Unë atëherë të lava me ujë dhe ta pastrova gjakun dhe të leva me vaj. ¹⁰ Të vesha me petka të larme, në këmbë t’i mbatha sandalet prej më të mirës lëkurë, të ngjesha me li të përpunuar e të vesha me mëndafsh. ¹¹ Të stolisa me stoli, të vura në duar mëdorëzat, gjerdan në fytin tënd. ¹² Me unazë të zbukurova hundën, me vathë veshët e tu e me kurorën e shkëlqimit kokën tënde! ¹³ U stolise me ar e me argjend, u veshe me li të përpunuar e me mëndafsh shumëngjyrësh. U ushqeve me më të mirin miell, me mjaltë e me vaj. U bëre shumë e bukur, tejet e hijshme, e denjë për mbretëreshë. ¹⁴ Zëri yt i mirë u hap ndër popuj për shkak të bukurisë sate, sepse ishe e përsosur në stolinë time që ta kisha dhënë ‑ thotë Zoti Hyj.

¹⁵ Por ty t’i mori mendtë bukuria jote dhe e shfrytëzove zërin e mirë tëndin për të bërë fëlligështi dhe lute me fëlligështinë tënde gjithkënd, të gjithë kalimtarët. ¹⁶ More petkat e tua dhe i stolise lartësitë lara‑lara ku ti lavirësoje ashtu si nuk ka ndodhur kurrë as s’do të ndodhë. ¹⁷ I more edhe stolitë e arta e të argjendta me të cilat unë të kisha stolisur e me to punove përfytyrimet e meshkujve dhe lavirësove me to. ¹⁸ More edhe petkat shumëngjyrëshe të tuat e me to i mbulove; vajin tim dhe kemin tim i kushtove para tyre. ¹⁹ Po edhe bukën time që ta dhashë, më të mirin miell, vaj e mjaltë, me të cilët të ushqeva, i kushtove përpara tyre në erë të erëndshme. Po, ashtu bëre! ‑ është fjala e Zotit Hyj.

²⁰ Pastaj i more bijtë e bijat e tua, që m’i linde, dhe ua kushtove atyre që t’i përpijnë! A thua punë e vogël të duket fëlligështia jote? ²¹ I there bijtë e mi dhe ua dhe atyre si kusht! ²² E pas të gjitha këtyre turpësive e fëlligështive as ndër mend nuk të ranë ditët e rinisë sate, kur ishe lakuriq e të mbulonte turpi e zhgërryheshe në gjakun tënd!

²³ Ja që, pas të gjithë kësaj paudhësisë sate, ‑ Vaj, vaj për ty! ‑ është fjala e Zotit Hyj ‑ ²⁴ ti punove nga një shenjtërorëze e nga një lartësirë në çdo shesh. ²⁵ Në çdo kryerrugë punove lter dhe e çnderove bukurinë tënde duke ua dhuruar trupin tënd secilit kalimtar dhe i shumëzove fëlligështitë e tua. ²⁶ Bëre fëlligështi me bijtë e Egjiptit, fqinjët e tu gjymtyrëmëdhenj dhe i shumëzove fëlligështitë e tua për të më ngacmuar mua. ²⁷ Ja, unë e lartësova dorën time mbi ty dhe ta mungova sasinë e ushqimit tënd, dhe të dhashë në dorë të atyre që të urrejnë ‑ bijave të palestinezëve që deri ato skuqen për sjelljen tënde të paturp.

²⁸ Ti bëre fëlligështi me bijtë e asirianëve dhe nuk u ngive; edhe pasi bëre fëlligështi, prapë nuk u ngope. ²⁹ Atëherë i shumëzove lavirësitë e tua deri edhe me njerëzit e tokës së kaldenjve tregtarë; por as kështu nuk u ngive.

³⁰ Po me çka ta pastroj zemrën tënde ‑ thotë Zoti Hyj ‑ kur i bën të gjitha këto vepra të një gruaje lavire të pafytyrë?! ³¹ Në çdo kryeudhë ia punove vetes shenjtërorëzen e në çdo shesh lartësirën; por jo porsi laviret e tjera, sepse ti e përbuze shpagimin. ³² Gruaja kurorëshkelëse në vend të burrit pranon një njeri tjetër. ³³ Të gjitha lavireve u paguhet çmimi, kurse ti i paguaje dashnorët e tu dhe u jepje dhurata që të hynin te ti nga çdo anë për të bërë fëlligështi me ty. ³⁴ Ti ishe lavire e pashoqe: ndodhi me ty çka s’ndodh me laviret e tjera: askush s’vrapoi pas teje për të bërë fëlligështi: me atë që ti jepje shpërblim e nuk merrje, kaq ti kishe rënë poshtë!

³⁵ Prandaj, o lavire, dëgjoje fjalën e Zotit: ³⁶ Kështu thotë Zoti Hyj: Pse e shpërdorove pasurinë tënde, pse ua zbulove veten dashnorëve të tu në fëlligështitë e tua dhe idhujve të tu të urryeshëm, për gjakun e bijve të tu që ua kushtove idhujve, ³⁷ ja, pra, unë do t’i bashkoj të gjithë dashnorët e tu, të cilët i kënaqe, të gjithë ata që i deshe së bashku me të gjithë ata që i urreve; prej ngado do t’i bashkoj të gjithë kundër teje, do ta qes në dritë turpësinë tënde ndër sy të tyre dhe do ta shikojnë të gjithë marren tënde. ³⁸ Do të të gjykoj ashtu si gjykohen kurorëshkelëset e vrastaret: do të të lë në dorë të zemërimit e mendjes së zezë gjakësore. ³⁹ Do të të lë në duar të tyre: do ta rrënojnë shenjtërorëzen tënde, do t’i rrafshojnë lartësirat e tua, ty do të të zhveshin nga petkat e tua, do t’i heqin stolitë e tua dhe do të të lënë lakuriq e të mbuluar me turp. ⁴⁰ Rreth teje pastaj do të bashkojnë fundërrinën e njerëzve, do të të godasin me gurë e do të të grimcojnë me shpatat e veta. ⁴¹ Shtëpitë e tua do t’i djegin me zjarr e ty do të të dënojnë ndër sy të një shumice grash. Do të bëj të mos lavirësosh më e më të mos japësh dhurata për fëlligështi. ⁴² Në ty do ta shfryj zemërimin tim dhe do të më shkojë mendja e zezë për ty. Do të qetësohem e nuk do të zemërohem më. ⁴³ Pasi nuk u kujtove për ditët e rinisë sate e me të gjitha këto më ngacmove, prandaj edhe vetë mbi kokën tënde do ta sjell sjelljen tënde ‑ thotë Zoti Hyj. Prapë, nuk u solla me ty sipas paudhësive të tua në të gjitha turpësitë e tua.

⁴⁴ Ja, secili që në popull i përdor fjalët e urta do ta thotë këtë në lidhje me ty: ‘Si e ëma, ashtu e bija!’ ⁴⁵ Bija e sat’ëme je ti, që e përbuzi burrin e vet e fëmijët e vet! Ti je motra e motrave të tua, që i përbuzën burrat e vet e fëmijët e vet! Nëna juaj qe hetite e babai juaj amorreas! ⁴⁶ Motra jote e madhe Samaria, ajo e bijat e saja që banon në të majtën tënde. Motra jote, më e vogël se ti, që banon në të djathtën tënde, Sodoma e bijat e saj. ⁴⁷ Por, mjerisht, as udhëve të tyre nuk ece, as s’i bëre vetëm paudhësitë e tyre: do të kishte qenë pothuajse pak, por ti bëre punë shumë më të këqija se ato në të gjithë sjelljen tënde! ⁴⁸ Pasha jetën time ‑ thotë Zoti Hyj ‑ nuk bëri Sodoma, motra jote e bijat e saja, siç bëre ti e bijat e tua! ⁴⁹ Ja, cili qe faji i Sodomës, motrës sate: krenaria, mbushullim buke, papunësia e prunjtë si për të ashtu edhe për bijat e saj dhe nuk u ndihmonin nevojtarëve e skamnorëve: ⁵⁰ u krenuan dhe bënë çka është e urryeshme para syve të mi dhe i çrrënjosa siç ke parë. ⁵¹ E Samaria nuk e bëri gjysmën e mëkateve të tua, por i tejkalove me kobësitë e tua motrat e tua dhe me të gjitha kobësitë e tua që i bëre, bëre të duken të drejta motrat e tua.

⁵² Prandaj merre mbi vete turpin e fajeve të tua me të cilat i bëre të shfajësuara motrat e tua, pasi mëkatove më kobësisht se ato: ato duken të shfajësuara krahasuar me ty. Prandaj, turpërohu dhe mbarte kobësinë tënde ti, që i shfajësove motrat e tua. ⁵³ Unë do ta përmirësoj fatin e tyre. Fatin e Sodomës e të bijave të saj edhe fatin e Samarisë e të bijave të saj; edhe fatin tënd do ta ndërroj në mesin e tyre, ⁵⁴ që ta mbartësh turpin tënd e të të vijë turp për çka ke bërë që t’i ngushëllosh. ⁵⁵ Motra jote Sodoma e bijat e saj do të kthehen në gjendjen e parë të tyre, Samaria e bijat e saj do të kthehen në gjendjen e parë të tyre edhe ti e bijat e tua do të ktheheni në gjendjen tuaj të mëparshme.

⁵⁶ Pse a s’e vije në bisht të lahutës motrën tënde Sodomën në ditët e krenarisë sate ⁵⁷ para se të zbulohej kobësia jote? Ti tani je bërë përqeshje për bijat e Sirisë e të gjithave përreth teje e të bijave të palestinezeve që të zgërdhihen përreth. ⁵⁸ Mbaji, pra, turpësitë e tua e kobin tënd ti vetë ‑ është fjala e Zotit.

⁵⁹ Sepse kështu thotë Zoti Hyj: Unë do të sillem me ty sikurse edhe ti u solle, ti që e theve besën me përbetim, sa që e theve deri edhe besëlidhjen. ⁶⁰ Por unë do ta kujtoj besëlidhjen time që e lidha me ty në ditët e rinisë sate e do të caktoj në të mirën tënde një besëlidhje të përhershme. ⁶¹ Ti prej anës sate do t’i kujtosh udhët e tua e do të të vijë turp kur t’i marrësh motrat e tua ‑ më të mëdha e më të vogla ‑ e t’i jap për bija, por jo në fuqi të besëlidhjes sate. ⁶² Unë do të bëj besëlidhje me ty e do ta dish se unë jam Zoti, ⁶³ që të kujtohesh e të turpërohesh e të mos guxosh kurrë më ta çelësh gojën tënde prej turpit kur unë të kam falur gjithçka ke bërë ‑ thotë Zoti Hyj.”

¹ Më qe drejtuar kjo fjalë e Zotit:

² “Biri i njeriut, njoftoja Jerusalemit të gjitha turpësitë e tij! ³ Thuaj: Kështu thotë Zoti Hyj kundër Jerusalemit: Prejardhja jote dhe vendlindja jote nga toka Kanaan. Yt atë amorreas e nëna jote hetite. ⁴ Ti kur linde, ditën e lindjes sate, nuk të qe prerë kërthiza, nuk të lanë në ujë për t’u pastruar as s’qe kripur me kripë as s’qe mbështjellë me shpërgënj. ⁵ Asnjë sy s’pati dhembshuri për ty që ta bëjë ndonjërën nga këto gjëra, as s’pati mëshirë, por ditën e lindjes sate të përbuzur të hodhën përmbi faqen e dheut.

⁶ Ndërsa unë po kaloja të pashë duke u zhgërryer në gjakun tënd e të thashë ndërsa ishe ende në gjakun tënd: Jeto! Të thashë ‑ po them atëherë kur ishe në gjak: Jeto! ⁷ E bëra që të rritesh porsi bari në arë. Ti u rrite, u bëre e madhe, arrite moshën e të përmuajshmeve. Parzmat e tua u ngufatën, flokët t’u rritën; por ishe lakuriq dhe e mbuluar me turp. ⁸ Kalova përbri teje e të pashë; mosha jote, ja, ishte mosha e dashurimit. E hodha mbi ty mallotën time dhe e mbulova lakuriqësinë tënde; atëherë unë t’u përbetova dhe lidha besëlidhjen me ty ‑ thotë Zoti Hyj ‑ e ti u bëre imja.

⁹ Unë atëherë të lava me ujë dhe ta pastrova gjakun dhe të leva me vaj. ¹⁰ Të vesha me petka të larme, në këmbë t’i mbatha sandalet prej më të mirës lëkurë, të ngjesha me li të përpunuar e të vesha me mëndafsh. ¹¹ Të stolisa me stoli, të vura në duar mëdorëzat, gjerdan në fytin tënd. ¹² Me unazë të zbukurova hundën, me vathë veshët e tu e me kurorën e shkëlqimit kokën tënde! ¹³ U stolise me ar e me argjend, u veshe me li të përpunuar e me mëndafsh shumëngjyrësh. U ushqeve me më të mirin miell, me mjaltë e me vaj. U bëre shumë e bukur, tejet e hijshme, e denjë për mbretëreshë. ¹⁴ Zëri yt i mirë u hap ndër popuj për shkak të bukurisë sate, sepse ishe e përsosur në stolinë time që ta kisha dhënë ‑ thotë Zoti Hyj.

¹⁵ Por ty t’i mori mendtë bukuria jote dhe e shfrytëzove zërin e mirë tëndin për të bërë fëlligështi dhe lute me fëlligështinë tënde gjithkënd, të gjithë kalimtarët. ¹⁶ More petkat e tua dhe i stolise lartësitë lara‑lara ku ti lavirësoje ashtu si nuk ka ndodhur kurrë as s’do të ndodhë. ¹⁷ I more edhe stolitë e arta e të argjendta me të cilat unë të kisha stolisur e me to punove përfytyrimet e meshkujve dhe lavirësove me to. ¹⁸ More edhe petkat shumëngjyrëshe të tuat e me to i mbulove; vajin tim dhe kemin tim i kushtove para tyre. ¹⁹ Po edhe bukën time që ta dhashë, më të mirin miell, vaj e mjaltë, me të cilët të ushqeva, i kushtove përpara tyre në erë të erëndshme. Po, ashtu bëre! ‑ është fjala e Zotit Hyj.

²⁰ Pastaj i more bijtë e bijat e tua, që m’i linde, dhe ua kushtove atyre që t’i përpijnë! A thua punë e vogël të duket fëlligështia jote? ²¹ I there bijtë e mi dhe ua dhe atyre si kusht! ²² E pas të gjitha këtyre turpësive e fëlligështive as ndër mend nuk të ranë ditët e rinisë sate, kur ishe lakuriq e të mbulonte turpi e zhgërryheshe në gjakun tënd!

²³ Ja që, pas të gjithë kësaj paudhësisë sate, ‑ Vaj, vaj për ty! ‑ është fjala e Zotit Hyj ‑ ²⁴ ti punove nga një shenjtërorëze e nga një lartësirë në çdo shesh. ²⁵ Në çdo kryerrugë punove lter dhe e çnderove bukurinë tënde duke ua dhuruar trupin tënd secilit kalimtar dhe i shumëzove fëlligështitë e tua. ²⁶ Bëre fëlligështi me bijtë e Egjiptit, fqinjët e tu gjymtyrëmëdhenj dhe i shumëzove fëlligështitë e tua për të më ngacmuar mua. ²⁷ Ja, unë e lartësova dorën time mbi ty dhe ta mungova sasinë e ushqimit tënd, dhe të dhashë në dorë të atyre që të urrejnë ‑ bijave të palestinezëve që deri ato skuqen për sjelljen tënde të paturp.

²⁸ Ti bëre fëlligështi me bijtë e asirianëve dhe nuk u ngive; edhe pasi bëre fëlligështi, prapë nuk u ngope. ²⁹ Atëherë i shumëzove lavirësitë e tua deri edhe me njerëzit e tokës së kaldenjve tregtarë; por as kështu nuk u ngive.

³⁰ Po me çka ta pastroj zemrën tënde ‑ thotë Zoti Hyj ‑ kur i bën të gjitha këto vepra të një gruaje lavire të pafytyrë?! ³¹ Në çdo kryeudhë ia punove vetes shenjtërorëzen e në çdo shesh lartësirën; por jo porsi laviret e tjera, sepse ti e përbuze shpagimin. ³² Gruaja kurorëshkelëse në vend të burrit pranon një njeri tjetër. ³³ Të gjitha lavireve u paguhet çmimi, kurse ti i paguaje dashnorët e tu dhe u jepje dhurata që të hynin te ti nga çdo anë për të bërë fëlligështi me ty. ³⁴ Ti ishe lavire e pashoqe: ndodhi me ty çka s’ndodh me laviret e tjera: askush s’vrapoi pas teje për të bërë fëlligështi: me atë që ti jepje shpërblim e nuk merrje, kaq ti kishe rënë poshtë!

³⁵ Prandaj, o lavire, dëgjoje fjalën e Zotit: ³⁶ Kështu thotë Zoti Hyj: Pse e shpërdorove pasurinë tënde, pse ua zbulove veten dashnorëve të tu në fëlligështitë e tua dhe idhujve të tu të urryeshëm, për gjakun e bijve të tu që ua kushtove idhujve, ³⁷ ja, pra, unë do t’i bashkoj të gjithë dashnorët e tu, të cilët i kënaqe, të gjithë ata që i deshe së bashku me të gjithë ata që i urreve; prej ngado do t’i bashkoj të gjithë kundër teje, do ta qes në dritë turpësinë tënde ndër sy të tyre dhe do ta shikojnë të gjithë marren tënde. ³⁸ Do të të gjykoj ashtu si gjykohen kurorëshkelëset e vrastaret: do të të lë në dorë të zemërimit e mendjes së zezë gjakësore. ³⁹ Do të të lë në duar të tyre: do ta rrënojnë shenjtërorëzen tënde, do t’i rrafshojnë lartësirat e tua, ty do të të zhveshin nga petkat e tua, do t’i heqin stolitë e tua dhe do të të lënë lakuriq e të mbuluar me turp. ⁴⁰ Rreth teje pastaj do të bashkojnë fundërrinën e njerëzve, do të të godasin me gurë e do të të grimcojnë me shpatat e veta. ⁴¹ Shtëpitë e tua do t’i djegin me zjarr e ty do të të dënojnë ndër sy të një shumice grash. Do të bëj të mos lavirësosh më e më të mos japësh dhurata për fëlligështi. ⁴² Në ty do ta shfryj zemërimin tim dhe do të më shkojë mendja e zezë për ty. Do të qetësohem e nuk do të zemërohem më. ⁴³ Pasi nuk u kujtove për ditët e rinisë sate e me të gjitha këto më ngacmove, prandaj edhe vetë mbi kokën tënde do ta sjell sjelljen tënde ‑ thotë Zoti Hyj. Prapë, nuk u solla me ty sipas paudhësive të tua në të gjitha turpësitë e tua.

⁴⁴ Ja, secili që në popull i përdor fjalët e urta do ta thotë këtë në lidhje me ty: ‘Si e ëma, ashtu e bija!’ ⁴⁵ Bija e sat’ëme je ti, që e përbuzi burrin e vet e fëmijët e vet! Ti je motra e motrave të tua, që i përbuzën burrat e vet e fëmijët e vet! Nëna juaj qe hetite e babai juaj amorreas! ⁴⁶ Motra jote e madhe Samaria, ajo e bijat e saja që banon në të majtën tënde. Motra jote, më e vogël se ti, që banon në të djathtën tënde, Sodoma e bijat e saj. ⁴⁷ Por, mjerisht, as udhëve të tyre nuk ece, as s’i bëre vetëm paudhësitë e tyre: do të kishte qenë pothuajse pak, por ti bëre punë shumë më të këqija se ato në të gjithë sjelljen tënde! ⁴⁸ Pasha jetën time ‑ thotë Zoti Hyj ‑ nuk bëri Sodoma, motra jote e bijat e saja, siç bëre ti e bijat e tua! ⁴⁹ Ja, cili qe faji i Sodomës, motrës sate: krenaria, mbushullim buke, papunësia e prunjtë si për të ashtu edhe për bijat e saj dhe nuk u ndihmonin nevojtarëve e skamnorëve: ⁵⁰ u krenuan dhe bënë çka është e urryeshme para syve të mi dhe i çrrënjosa siç ke parë. ⁵¹ E Samaria nuk e bëri gjysmën e mëkateve të tua, por i tejkalove me kobësitë e tua motrat e tua dhe me të gjitha kobësitë e tua që i bëre, bëre të duken të drejta motrat e tua.

⁵² Prandaj merre mbi vete turpin e fajeve të tua me të cilat i bëre të shfajësuara motrat e tua, pasi mëkatove më kobësisht se ato: ato duken të shfajësuara krahasuar me ty. Prandaj, turpërohu dhe mbarte kobësinë tënde ti, që i shfajësove motrat e tua. ⁵³ Unë do ta përmirësoj fatin e tyre. Fatin e Sodomës e të bijave të saj edhe fatin e Samarisë e të bijave të saj; edhe fatin tënd do ta ndërroj në mesin e tyre, ⁵⁴ që ta mbartësh turpin tënd e të të vijë turp për çka ke bërë që t’i ngushëllosh. ⁵⁵ Motra jote Sodoma e bijat e saj do të kthehen në gjendjen e parë të tyre, Samaria e bijat e saj do të kthehen në gjendjen e parë të tyre edhe ti e bijat e tua do të ktheheni në gjendjen tuaj të mëparshme.

⁵⁶ Pse a s’e vije në bisht të lahutës motrën tënde Sodomën në ditët e krenarisë sate ⁵⁷ para se të zbulohej kobësia jote? Ti tani je bërë përqeshje për bijat e Sirisë e të gjithave përreth teje e të bijave të palestinezeve që të zgërdhihen përreth. ⁵⁸ Mbaji, pra, turpësitë e tua e kobin tënd ti vetë ‑ është fjala e Zotit.

⁵⁹ Sepse kështu thotë Zoti Hyj: Unë do të sillem me ty sikurse edhe ti u solle, ti që e theve besën me përbetim, sa që e theve deri edhe besëlidhjen. ⁶⁰ Por unë do ta kujtoj besëlidhjen time që e lidha me ty në ditët e rinisë sate e do të caktoj në të mirën tënde një besëlidhje të përhershme. ⁶¹ Ti prej anës sate do t’i kujtosh udhët e tua e do të të vijë turp kur t’i marrësh motrat e tua ‑ më të mëdha e më të vogla ‑ e t’i jap për bija, por jo në fuqi të besëlidhjes sate. ⁶² Unë do të bëj besëlidhje me ty e do ta dish se unë jam Zoti, ⁶³ që të kujtohesh e të turpërohesh e të mos guxosh kurrë më ta çelësh gojën tënde prej turpit kur unë të kam falur gjithçka ke bërë ‑ thotë Zoti Hyj.”

Kapitujt