Kapitujt

Zanafilla: 28. Një martesë tjetër e Ezaut

¹ Prandaj, Izaku e thirri Jakobin, i dha bekimin dhe i urdhëroi: “Ruaj se martohesh me bijat e Kanaanit. ² Çohu, shko në Padanaram, në shtëpinë e Batuelit, te babai i nënës sate dhe merr grua prej andej, nga bijat e Labanit, ungjit tënd. ³ E paç bekimin e Hyjit të gjithëpushtetshëm dhe bëftë të trashëgohesh e të shtohesh që të bëhesh shumicë popujsh. ⁴ Ai të dhëntë ty e farës sate bekimet e Abrahamit që ta fitosh për pronë tokën e çojave të tua që Hyji ia premtoi gjyshit tënd”.

⁵ Pasi Izaku e dërgoi, Jakobi u nis për Padanaram te Labani, biri i Batuelit aramejas, vëllai i Rebekës, nënës së Jakobit dhe të Ezaut.

Një martesë tjetër e Ezaut

⁶ Duke parë Ezau se i ati i dha bekimin Jakobit dhe se e dërgoi për në Padanaram për t’u martuar andej dhe, ndërsa po ia jepte bekimin, i urdhëroi me këto fjalë: “Mos merr grua prej bijave të Kanaanit”, ⁷ dhe se ai i dëgjoi prindërit dhe shkoi në Padanaram; ⁸ po edhe pasi e kishte sprovuar se i ati nuk i kishte në qejf bijat e Kanaanit, ⁹ shkoi tek Ismaeli dhe mori për grua, përveç atyre që kishte, Maheletën, bijën e Ismaelit, birit të Abrahamit, të motrën e Nabajotit.

Ëndrra e Jakobit

¹⁰ Pasi Jakobi doli prej Bersabesë vazhdoi udhën për Karran.

¹¹ Arriti në një farë vendi dhe, pasi dielli perëndoi, u ndal të kalojë natën. Mori një nga gurët aty pranë, e vuri nën kokë dhe fjeti në atë vend. ¹² Në ëndërr pa një shkallë që fundin e kishte në tokë e maja i prekte qiellin. Engjëjt e Hyjit ngriheshin dhe zbritnin nëpër të. ¹³ Pa edhe Zotin të mbështetur në shkallë që po i thoshte: “Unë jam Zoti, Hyji i Abrahamit, atit tënd, dhe Hyji i Izakut. Tokën në të cilën fle, unë do ta jap ty dhe farës sate. ¹⁴ Trashëgimtarët e tu do të jënë porsi pluhuri i dheut. Do të shtrihen në drejtim të perëndimit, të lindjes, të veriut e të jugut. Në ty dhe në farën tënde do të jenë të bekuar të gjithë fiset e dheut. ¹⁵ Dhe, ja, unë jam me ty. Unë do të të ruaj kudo që të shkosh. Unë do të kthej në këtë vend, nuk do të lëshoj dore, por do të plotësoj gjithçka që të kam thënë”.

¹⁶ Jakobit i doli gjumi dhe tha: “Vërtet në këtë vend qenka Zoti e unë nuk e dija”!

¹⁷ E kapi frika dhe tha: “Sa i tmerrshëm ështe ky vend! Nuk është këtu tjetër, por shtëpia e Zotit dhe dera e qiellit!” ¹⁸ Jakobi u ngrit heret në mëngjes, mori gurin që e kishte vënë nën kokë, e ndreqi në gurngulur dhe qiti vaj mbi të. ¹⁹ Atë vend e quajti Betel; më parë qyteti quhej Luzë.

²⁰ Jakobi bëri edhe këtë kusht: “Nëse Hyji do të jetë me mua dhe nëse do të më ruajë në këtë udhëtim që kam marrë, nëse do të më japë bukë për të ngrënë dhe petka për t’u veshur, ²¹ dhe nëse do të kthehem shëndosh e mirë në shtëpinë e tim ati ‑ Zoti do të jetë Hyji im ²² dhe ky gur që unë e ngreha në gurngulur do të jetë shtëpia e Zotit; dhe prej të gjithave që do të më dhurosh, unë do të ta jap të dhjetën”.

Kapitujt