Kapitujt

Zanafilla: 22. Flijimi i Izakut

¹ Pas këtyre ngjarjeve Hyji e vuri në provë Abrahamin e i tha: “Abraham”! Ai iu përgjigj: “Tek jam”! ² I tha: “Merre djalin tënd të dëshirit, Izakun, të cilin e do e shko në trevën Moria, e atje ma kushto fli shkrumbimi mbi njërin ndër malet që do të ta tregoj”.

³ Abrahami u ngrit heret në mëngjes, e shiloi gomarin e vet, mori me vete dy shërbëtorë të vet dhe Izakun, djalin e vet. Pasi më parë i preu drutë për fli shkrumbimi, u nis për në atë vend që Hyji i kishte treguar. ⁴ Të tretën ditë, pasi Abrahami i lartësoi sytë, e vështroi atë vend prej së largu. ⁵ U tha shërbëtorëve të vet: “Ju pritni këtu me gomar. Unë e djali po shkojmë deri atje për të adhuruar dhe do të kthehemi te ju”.

⁶ Mori edhe drutë e flisë së shkrumbimit e ia ngarkoi Izakut, birit të vet, kurse ai mbante në dorë zjarrin e thikën. Ndërsa të dy po ecnin së bashku, ⁷ Izaku i tha Abrahamit, babait të vet: “Baba!” Ai u përgjigj: “Çka do, biro? ‑ Qe ‑ tha ‑ zjarri e drutë, po ku është flia e shkrumbimit”? ⁸ Abrahami iu përgjigj: “Vetë Hyji do ta gjejë flinë e shkrumbimit për vete, biri im”!

Dhe të dy vazhduan udhën së bashku.

⁹ Kur arritën në vendin që Hyji ia kishte dëftuar, Abrahami aty e ndërtoi lterin dhe mbi të i renditi drutë. Pastaj e lidhi Izakun, djalin e vet, e vendosi mbi lter mbi turrën e druve, ¹⁰ shtriu dorën dhe e mori thikën për ta flijuar djalin e vet. ¹¹ Dhe ja, prej qiellit bërtiti engjëlli i Zotit: “Abraham, Abraham”! Ky iu përgjigj: “Urdhëro”! ¹² Engjëlli i tha: “Mos e ço dorën tënde mbi fëmijën tënd dhe mos i bëj farë dëmi! Tani po e shoh se ia ke drojën Hyjit dhe për shkakun tim nuk e kurseve as djalin tënd të dëshirit”.

¹³ Abrahami i çoi sytë lart dhe e pa një dash të ngatërruar për brirësh në një shkurre. E mori këtë dhe e kushtoi fli shkrumbimi në vend të të birit. ¹⁴ Atë vend e quajti: “Zoti sheh.” Këndej edhe sot e kësaj dite thuhet: “Në malin Zoti shihet”.

¹⁵ Engjëlli i Zotit e thirri Abrahamin për të dytën herë prej qiellit e i tha: ¹⁶ “Pasha mua ‑ është fjala e Zotit ‑ pasi e bëre këtë gjë dhe nuk t’u dhimbs djali yt i dëshirit,

¹⁷ unë po ta fal bekimin tim dhe do të bëj që pasardhësit e tu të shtohen porsi yjet e qiellit, porsi rëra në bregun e detit. Ndërsa pasardhësit e tu do t’i pushtojnë dyert e armiqve të vet ¹⁸ dhe në farën tënde do të jenë të bekuar të gjithë popujt e tokës pasi ti ma dëgjove fjalën”. ¹⁹ Atëherë Abrahami u kthye te shërbëtorët e vet. U çuan dhe, së bashku, shkuan në Bersabè. Abrahami banoi në Bersabè.

Pasardhësia e Nahorit

²⁰ Pas këtyre ngjarjeve e lajmëruan Abrahamin se edhe Melka i kishte lindur Nahorit, vëllait të tij, disa djem: ²¹ Husin, të parëlindurin, Buzin, vëllanë e tij, Kamuelin, trungun e Aramit, ²² Kasedin, Azaun, Feldasin, Jedlafin ²³ dhe Batuelin, prej të cilit lindi Rebeka. Këta të tetët i lindën prej Melkës, Nahorit, vëllait të Abrahamit.

²⁴ Kurse gruaja e tij pa kurorë që quhej Romë, i lindi Tabeen, Gahamin, Tahasin dhe Maahanë.

Kapitujt