Kapitujt

Zanafilla: 21. Lindja e Izakut

¹ Zotit iu kujtua çka i kishte thënë Sarës dhe bëri ashtu siç i kishte premtuar. ² Sara ngjizi dhe Abrahamit i lindi djalë në pleqërinë e tij, po në atë kohë, siç e kishte paracaktuar Hyji.

³ Abrahami djalit që lindi Sara ia ngjiti emrin Izak ⁴ dhe të tetën ditë e rrethpreu, si i kishte urdhëruar Hyji. ⁵ Kur Abrahami kishte njëqind vjet, i lindi Izaku, djali i tij.

⁶ Sara tha:

“Hyji ma dha arsyen e qeshjes!

E kushdo që të dëgjojë, do të më përqeshë mua”!

⁷ Dhe vazhdoi:

“Kush do t’i kish thënë Abrahamit:

Sara do t’u japë gji fëmijëve?

Qe, pra, i lindi djalin

edhe pse në pleqëri”!

Agara dhe Ismaeli të dëbuar

⁸ Djali u rrit dhe e ndanë nga gjinjtë. Abrahami bëri një gosti të madhe ditën kur e ndanë prej gjinjve.

⁹ Kur Sara pa se biri i Agarës egjiptiane po e përqeshte Izakun, djalin e saj, i tha Abrahamit: ¹⁰ “Dëboje atë shërbëtore dhe djalin e saj; sepse djali i shërbëtores nuk bën të jetë trashëgimtar me djalin tim Izakun”. ¹¹ Kjo gjë i erdhi e rëndë Abrahamit, sepse edhe Ismaeli ishte djali i tij. ¹² Por, Hyji i tha: “Mos të vijë keq për fëmijën as për shërbëtoren tënde: gjithçka të thotë Sara, dëgjoje zërin e saj, sepse nëpër Izakun breznitë do ta mbajnë emrin tënd.

¹³ Megjithatë, edhe birin e shërbëtores do ta bëj popull të madh, sepse është fara jote”.

¹⁴ Abrahami u ngrit heret në mëngjes, mori bukë dhe një rrëshiq me ujë, ia vuri në krah, ia dha djalin dhe e përzuri Agarën. Kjo, pasi shkoi, sillej vërdallë nëpër shkretëtirën e Bersabesë. ¹⁵ Kur iu sos uji në rrëshiq, e la djalin nën një shkurre ¹⁶ dhe u largua. U ul përballë tij aq larg sa mund të hidhet shigjeta. Thoshte më vete: “S’mund ta shikoj djalin duke vdekur!” U ul përballë, e ngriti zërin dhe qau me dënesë. ¹⁷ Hyji e vështroi zërin e djalit. Engjëlli i Hyjit e thirri Agarën prej qiellit dhe i tha: “Çka ke, o Agarë? Mos ki frikë! Zoti e dëgjoi zërin e djalit nga vendi ku gjendet. ¹⁸ Çou, merre djalin, mbaje për dore, sepse prej tij do ta bëj një popull të madh”. ¹⁹ Hyji ia hapi sytë dhe pa një pus me ujë, shkoi e mbushi rrëshiqin dhe i dha fëmijës të pijë. ²⁰ Hyji ishte me djalin që u rrit dhe u burrërua. Jetoi në shkretëtirë dhe u bë gjuetar i shkathët me hark. ²¹ Nguli banesën në shkretëtirën Faran. E ëma e martoi me një egjiptiane.

Abrahami e Abimeleku në Bersabè

²² Në atë kohë Abimeleku e prijësi i ushtrisë së tij, Fikoli, i thanë Abrahamit: “Hyji është me ty në gjithçka që bën. ²³ M’u përbe, pra, në Hyjin, se nuk do të më dëmtosh as mua as pasardhësit e mi, as farën time, por do të sillesh me mua e në tokën time, në të cilën jeton si ardhacak, në miqësi siç bëra unë me ty”. ²⁴ Abrahami tha: “Po përbetohem”.

²⁵ Abrahami iu ankua Abimelekut për një pus që shërbëtorët e Abimelekut ia kishin marrë me dhunë. ²⁶ Abimeleku u përgjigj: “Nuk e di kush do ta ketë bërë atë punë, por as ti nuk më tregove e unë as që dëgjova deri më sot”. ²⁷ Abrahami mori dele e dhi e ia dha Abimelekut dhe të dy bënë besëlidhje.

²⁸ Atëherë Abrahami i ndau në një anë shtatë rrunëza. ²⁹ Abimeleku e pyeti: “Ç’do të thonë këto shtatë rrunëza që i ndave në një anë”? ³⁰ Ai u përgjigj: “Shtatë rrunëzat do t’i marrësh prej dorës sime që të jenë si dëshmi se unë e çela këtë pus”. ³¹ Prandaj ai vend u quajt Bersabè, sepse aty të dy u përbetuan.

³² Ata lidhën besëlidhje në Bersabè.

³³ Atëherë u çua Abimeleku e Fikoli, prijësi i ushtrisë së tij, e u kthyen në dheun e filistenjve.

Abrahami mbolli një tamariskë në Bersabè dhe e thirri në ndihmë emrin e Zotit, Hyjit të amshueshëm. ³⁴ Abrahami kaloi një kohë shumë të gjatë në dheun e filistenjve.

Kapitujt