Kapitujt

Zanafilla: 17. Besëlidhja dhe rrethprerja

¹ Kur Abrami i mbushi nëntëdhjetë e nëntë vjet, iu dëftua Zoti dhe i tha:

“Unë jam Hyji i gjithëpushtetshëm!

Ec para meje

dhe ji i përsosur!

² Po bëj besëlidhje

ndërmjet meje e teje

dhe do të bëj të shtohesh shumë,

pa masë shumë”!

³ Abrami ra me fytyrë përdhe. ⁴ Dhe Hyji i tha:

“Ja, marrëveshja ime me ty:

Do të bëhesh trungu i popujve të shumtë.

⁵ Nuk do ta kesh më emrin Abram,

por emri yt do të jetë Abraham,

sepse të bëra babë të shumë kombeve.

⁶ Do të bëj të shtohesh shumë, tejet shumë,

prej teje do të bëj të rrjedhin popuj,

dhe prej teje do të lindin mbretër.

⁷ Do të bëj besëlidhje me ty

ndërmjet meje e teje,

dhe pas teje me breznitë që do të rrjedhin prej teje.

Kjo besëlidhje e përhershme

mua do të më bëjë Hyjin tënd

dhe Hyjin e pasardhësve të tu pas teje.

⁸ Ty dhe pasardhësve të tu pas teje,

do t’ua jap tokën e çojeve të tua,

mbarë dheun e Kanaanit, pronë të përhershme.

Dhe unë do të jem Hyji i tyre”.

⁹ Hyji i tha përsëri Abrahamit: “Ti duhet ta ruash besëlidhjen time, po ashtu edhe pasardhësit e tu brez pas brezit. ¹⁰ Ja, besëlidhja ime që duhet ta mbani ndërmjet meje e juve, d. m. th. ndërmjet pasardhësve të tu pas teje: të gjithë meshkujt e tu do të rrethpriten: ¹¹ do ta rrethprisni lëkurën e gjymtyrës tuaj, që të jetë shenjë besëlidhjeje ndërmjet meje dhe juve. ¹² Foshnja tetëditëshe ndër ju le të rrethpritet: çdo mashkull brezni pas breznie si ai që lind në shtëpi si ai që blehet me para prej çdo të huaji, që nuk është i fisit tuaj. ¹³ Le të rrethpritet edhe skllavi i lindur në shtëpi ose i blerë. Besëlidhja ime do të bëhet në mishin tuaj, besëlidhje e përhershme. ¹⁴ Mashkulli, i cili nuk do të rrethpritet, le të shfaroset prej popullit të vet: ai e thyen besëlidhjen time”.

¹⁵ Hyji i tha gjithashtu Abrahamit: “Sarajën, gruan tënde, nuk do ta thërrasësh më me emër Sarajë, sepse emri i saj do të jetë Sarë. ¹⁶ Unë do ta bekoj dhe edhe prej saj do të të fal një djalë. Unë do ta bekoj dhe prej saj do të rrjedhin popuj; prej saj do të lindin mbretërit e popujve”.

¹⁷ Abrahami ra me fytyrë për dhe dhe u qesh duke menduar më vete: “Vallë, a këtij qindvjeçari do t’i lindë djalë? Po a thua Sara nëntëdhjetë vjeçe do të lindë”? ¹⁸ I tha Hyjit: “E paça me jetë Ismaelin”! ¹⁹ E Hyji i tha: “Sara, gruaja jote, do të lindë djalë dhe ngjitja emrin Izak. Do të lidh besëlidhje me të, një besëlidhje të përhershme, si edhe me farën e tij pas tij. ²⁰ Edhe për Ismaelin ta dëgjova lutjen: ja, do ta bekoj, do ta bëj të shtohet e të shumohet tesve; prej tij do të lindin dymbëdhjetë prijës dhe prej tij do të rrjedhë një popull i madh. ²¹ Por, besëlidhjen time do ta lidh me Izakun që do ta lindë Sara po në këtë kohë sot një vjet”. ²² Kur Hyji e kreu bisedën me Abrahamin, prej Abrahamit u ngrit lart.

²³ Atëhere Abrahami e mori Ismaelin, djalin e vet, dhe të gjithë ata që kishin lindur në shtëpinë e tij si dhe të gjithë ata që i kishte blerë: të gjithë meshkujt e shtëpisë: po atë ditë të gjithëve ua rrethpreu lëkurën e gjymtyrës së tyre siç i kishte urdhëruar Hyji. ²⁴ Abrahami kishte nëntëdhjetë e nëntë vjet kur e rrethpreu lëkurën e gjymtyrës së vet. ²⁵ Ismaeli ishte trembëdhjetë vjeç kur u rrethpre. ²⁶ Të njëjtën ditë u rrethpre Abrahami dhe djali i tij, Ismaeli. ²⁷ Po ashtu edhe të gjithë meshkujt e shtëpisë së tij, qoftë të lindur në shtëpi të tij, qoftë të blerë prej të huajve: edhe ata u rrethprenë me të.

Kapitujt