Kapitujt

Zanafilla: 7. Noehi kishte gjashtëqind vjet kur ujërat e përmbytjes vërshuan mbi sipërfaqen e tokës

¹ Atëherë Zoti i tha Noehit: “Hyr në arkë ti dhe gjithë familja jote, sepse ty të gjeta të drejtë para syve të mi në këtë brezni. ² Prej të gjitha kafshëve të pastra merr nga shtatë e shtatë ‑ mashkull e femër ‑ kurse prej të papastrave dy nga dy ‑ mashkull e femër. ³ Po ashtu edhe prej shpendëve të qiellit shtatë e shtatë ‑ mashkull e femër, që të shpëtojë fara mbi mbarë sipërfaqen e tokës. ⁴ Sepse, edhe shtatë ditë e do të bëj të bjerë shi përmbi tokë për dyzet ditë e dyzet net dhe do të shfaros çdo gjë të gjallë që krijova mbi sipërfaqen e tokës. ⁵ Noehi bëri krejt ashtu si i urdhëroi Zoti.

⁶ Noehi kishte gjashtëqind vjet kur ujërat e përmbytjes vërshuan mbi sipërfaqen e tokës.

⁷ Noehi hyri në arkë me të bijtë e tij, gruan e tij dhe gratë e bijve të tij për shkak të ujërave të përmbytjes. ⁸ Prej kafshëve të gjalla të pastra e të papastra, prej shpendëve dhe prej çdo gjallese që lëviz përmbi tokë, ⁹ hynë dy nga dy me Noehin në arkë ‑ mashkull e femër, siç kishte urdhëruar Zoti. ¹⁰ Si kaluan shtatë ditë, ujërat e përmbytjes vërshuan mbi tokë.

¹¹ Të gjashtëqindin vit të jetës së Noehit, në muajin e dytë, të shtatëmbëdhjetën ditë të muajit, plasën të gjitha burimet e humnerës së madhe e u hapën pendat e qiellit. ¹²Përmbi tokë ra shi për dyzet ditë e dyzet net. ¹³ Po atë ditë hynë në arkë Noehi, Semi, Kami e Jafeti, bijtë e tij, gruaja e tij dhe me ta tri gratë e bijve të tij, ¹⁴ ata dhe çdo frymor, sipas llojit të vet, çdo lloj kafshe, sipas llojit të vet dhe çdo zvarranik që lëviz përmbi tokë, sipas llojit që i përket, e çdo fluturues sipas llojit, të gjithë shpendët dhe të gjitha kafshët që fluturojnë, ¹⁵ hynë me Noehin në arkë dy e dy nga çdo qënie në të cilin ishte fryma e jetës. ¹⁶ Ata që kanë hyrë, hynë mashkull e femër prej të gjitha qënieve të gjallë sikurse Hyji i kishte urdhëruar Noehit. Zoti nga jashtë ia mbylli derën.

¹⁷ Atëherë u bë përmbytje mbi tokë gjatë dyzet ditëve e ujërat u shumuan dhe e ngritën arkën lart nga toka. ¹⁸ Sepse u rritën shumë dhe mbuluan gjithçka mbi sipërfaqen e tokës, kurse arka notonte përmbi ujë. ¹⁹ Ujërat u bënë gjithnjë e më të furishme mbi tokë, dhe u mbuluan të gjitha malet e larta nën qiell. ²⁰ Uji qe më i lartë pesëmbëdhjetë kutë përmbi malet që kishte mbuluar. ²¹ Mbaruan të gjithë frymorët që lëvizin përmbi tokë: shpendët, kafshët, egërsirat, si dhe të gjithë zvarranikët që hiqen zvarrë përmbi tokë dhe të gjithë njerëzit; ²² gjithçka në tokë që kishte frymën e jetës sharroi. ²³ Shfarosi çdo gjallesë që ishte përmbi tokë: prej njeriut deri në bagëti, deri në zvarranikë edhe në shpendët e ajrit; u shqimën nga faqja e dheut. Mbetën gjallë vetëm Noehi edhe ata që ishin me të në arkë. ²⁴ Ujërat e pushtuan tokën njëqind e pesëdhjetë ditë.

Kapitujt