Kapitujt

Jobi: 34. Paaftësia e tre dijetarëve për ta shfajësuar Hyjin

34

¹ Eliuhi e rimori fjalën. Ai tha:

² “Dëgjojini, o të dijshëm, fjalët e mia,

o ju të ditur, mua më vështroni!

³ Pasi veshi i dallon fjalët

me shijim qiellza ushqimet:

⁴ prandaj të shqyrtojmë çka është e drejtë,

të çmojmë së bashku ç’është më mirë.

⁵ Pasi Jobi tha: ‘I drejtë jam,

porse Hyji të drejtën ma mori.

⁶ Jam i drejtë e rrenacak më mbajnë,

i shigjetuar pa farë faji’,

⁷ ka ndokund burrë porsi Jobi,

që e pi talljen porsi ujin?

⁸ Që rrugon bashkë me keqbërësit,

që ecën me të patenzonë?

⁹ Sepse tha: ‘Njeriut s’i vlen

me Hyjin miqësisht të sillet’.

¹⁰ Pra, më dëgjoni burra të mençur:

larg prej Hyjit paudhësia

e prej të Lumit padrejtësia!

¹¹ Sipas veprave njeriun shpërblen,

sipas sjelljes shpaguan gjithkënd.

¹² Vërtet Hyji kurrë keq s’bën,

kurrë i Lumi s’e shkel të drejtën!

¹³ Kush atëherë ia beson botën?

Mbarë rruzullin kush e sheston?

¹⁴ Po të rikthente frymën në vete,

po të tërhiqte shpirt e frymë,

¹⁵ coftë do të binin të gjithë gjallorët,

njeriu në pluhur do të kthehej.

¹⁶ Nëse merr vesh, dëgjo këtë,

dëgjo zërin e bisedës sime.

¹⁷ Mund të sundojë kush e urren të drejtën?

Guxon të dënosh të Drejtin e të drejtëve,

¹⁸ që mbretit i thotë: ‘Mbrapshtan!’

edhe prijësve: ‘Të patenzonë’!,

¹⁹ që princave pajë s’u mban,

s’bën dallim: skamnor e i pasur,

pse janë vepër e duarve të tija?!

²⁰ Çëk‑fëk zhduken në thellësi të natës;

grinden popujt e shkatërrohen,

zhduk dhunuesin pa vështirësi.

²¹ Ai njeriut ia sheh udhët,

në shuplakë të dorës hapat ia ka!

²² Nuk ka terr as hije vdekjeje

që ta fshehë atë që bën keq.

²³ Askujt Hyji më parë s’i tregon,

kur i duhet para Tij në gjyq të dalë.

²⁴ I zhduk të mëdhenjtë pa hetuesi,

në vend të tyre tjerë vë në pushtet,

²⁵ sepse veprat fort mirë ua njeh,

dhe një natë i përplas e i shqelmon.

²⁶ Si keqbërësit ata i godet

mu aty ku mbarë bota i sheh!

²⁷ Qëllimisht pse prej Tij u larguan,

t’i kuptojnë nuk deshën udhët e tija.

²⁸ Tek Ai mbërriti britma e skamnorit,

ua dëgjoi të vobektëve klithmën.

²⁹ Nëse hesht kush mund ta dënojë?

Nëse e fsheh f’tyrën kush e sheh?

Por kujdeset për popuj e njerëz,

³⁰ të mos mbretërojë i patenzoni

që të mos bëhet lak për popull.

³¹ Nëse ndokush Hyjit i thotë:

‘Ç’ m’u desh pësova! Më s’do të mëkatoj.

³² Çka s’kuptoj ti tani ma mëso,

keq në punova, s’do të vazhdoj.’

³³ Si pas teje a s’do ta falë

pse ti gjyqin s’ia përfill?

Ty të takon të zgjidhësh e jo mua:

zbraze, pra, dijen që ke.

³⁴ Njerëz’t e urtë mua do të më thonë,

çdo i ditur që do të më dëgjojë:

³⁵ Jo, si i urtë nuk foli Jobi,

fjalëve të tija u mungon dija!

³⁶ Prandaj Jobi der në fund le të sprovohet

pse përgjigj si keqbërës të ishte,

³⁷ mëkatit të vet pse ia shton kryengritjen,

ndërmjet nesh me shuplakë rreh,

kundër Hyjit i shton blasfemitë”.

Kapitujt