Kapitujt

Dalja: 12. Pashkët

¹ Zoti i tha Moisiut e Aronit në dheun e Egjiptit: ² “Ky muaj do të jetë për ju fillimi i muajve, më i pari ndër muajt e vitit. ³ Flisni me tërë bashkësinë e bijve të Izraelit e thojuni: Të dhjetën ditë të këtij muaji, le ta marrë secili për shtëpi një qengj për familjen e vet. ⁴ Por, po qe se numri i anëtarëve është më i vogël sesa do të mund të mjaftonte për ta ngrënë qengjin, le të marrë të afërmin e vet, që është më afër shtëpisë së tij, sipas numrit të frymëve që mjafton për të ngrënë qengjin. ⁵ Qengji le të jetë i patëmetë, mashkull, i një viti. Mund të merrni qengj ose edh. ⁶ Ruajeni deri të katërmbëdhjetën ditë të këtij muaji: atëherë, në muzg le ta flijojë e tërë bashkësia e bijve të Izraelit. ⁷ Le të marrin prej gjakut të tij dhe le t’i lyejnë të dy shtalkat dhe ballzinat e dyerve të shtëpive, në të cilat do ta hanë qengjin. ⁸ Mishin e pjekur në zjarr le ta hanë atë natë me të pabrume dhe me barishte të hidhura. ⁹ Prej qengjit mos hani asgjë prej mishit të gjallë, as të zier me ujë, por vetëm të pjekur në zjarr: me kokë, këmbë e zorrë. ¹⁰ Dhe të mos mbetet asgjë prej tij deri në mëngjes. Po qe se teproi gjë, le të digjet në zjarr. ¹¹ Dhe hajeni kështu: me ijë të ngjeshura, me sandale në këmbë dhe shkop në dorë: hajeni me shpejti, sepse, janë Pashkët /d. m. th. kalimi i/ e Zotit! ¹² Atë natë do të kaloj nëpër dheun e Egjiptit dhe do të vras çdo të parëlindur në dheun e Egjiptit që nga njeriu e deri në bagëti dhe do t’i ndëshkoj të gjitha hyjnitë e Egjiptit; unë Zoti ! ¹³ Gjaku do t’ju shërbejë si shenjë se në të cilën shtëpi jeni: unë do ta shoh gjakun dhe ju do t’ju kaloj. Kështu ndër ju nuk do të ketë shuplakë farosjeje, kur unë do t’i sulem dheut të Egjiptit. ¹⁴ Kijeni këtë ditë përkujtim dhe kremtojeni festë në nder të Zotit brez pas brezi me sjellje fetare të përhershme.

E kremtja e të pabrumeve

¹⁵ Për shtatë ditë hani bukë të pabrumë.

Që ditën e parë hiqeni brumin prej shtëpive tuaja. E cilido të hajë bukë të mbrume prej të parës ditë deri të shtatën ‑ ai njeri do të zhduket prej Izraelit.

¹⁶ Ditën e parë do të mbani mbledhje shenjte.

Po edhe të shtatën ditë do të bëni ashtu.

Ndër këto ditë s’guxoni të bëni kurrfarë pune, por keni leje të përgatitni çka lypet për ushqimin e secilit.

¹⁷ Festojeni të kremten e të pabrumeve, sepse atë ditë e nxora ushtrinë tuaj prej dheut të Egjiptit. Mbajeni këtë ditë brez pas brezi si festë të përhershme. ¹⁸ Të parin muaj, të katërmbëdhjetën ditë të muajit, prej mbrëmjes, hani bukë të pabrumë deri në ditën e njëzetenjëtë të të njëjtit muaj, në mbrëmje.

¹⁹ Për shtatë ditë brumë nuk do të gjendet në shtëpitë tuaja. Kush do të hajë bukë të mbrumë, ai njeri do të zhduket prej bashkësisë së Izraelit, qoftë i ardhur ose i lindur në vend. ²⁰ S’guxoni të hani asgjë të mbruar. Në çdo vend, ku ju të banoni, do të hani bukë të pabrume”.

Rregullore lidhur me Pashkët

²¹ Moisiu i bashkoi të gjithë pleqtë e bijve të Izraelit dhe u tha: “Shkoni e merrni një bagëti të imët për familjet tuaja dhe flijoni për Pashkë. ²²

Tubëzën e hisopit ngjyjeni me gjakun që është në enë dhe stërpikni me të ballëzinën dhe dy shtalkat. Askush prej jush të mos dalë jashtë derës së vet deri në mëngjes. ²³ Sepse Zoti do të kalojë për të goditur Egjiptin e, kur të shohë gjakun në ballëzinë dhe në të dy shtalkat, do ta kalojë derën dhe nuk do ta lërë shfaruesin të hyjë në shtëpitë tuaja e të godasë. ²⁴ Mbajeni këtë rregullore porsi ligj të përhershëm për ju dhe për fëmijët e tu.

²⁵ Edhe kur të hyni në tokën, që Zoti do t’jua japë juve, siç ka premtuar, mbajeni këtë sjellje.

²⁶ E kur fëmijët tuaj t’ju pyesin: ‘Çdo të thotë për ju ky vit’? ²⁷ u thoni: ‘Është flia e Pashkëve në nder të Zotit, kur i shkapërceu familjet e bijve të Izraelit në Egjipt, kurse egjiptianët i goditi, e familjet tona i shpëtoi’”.

Populli ra përmbys përdhe dhe adhuroi.

²⁸ Atëherë bijtë e Izraelit shkuan dhe vepruan siç u kishte urdhëruar Zoti i Moisiut e Aronit.

X. Vdekja e të parëlindurve

²⁹ Në mesnatë Zoti goditi çdo të parëlindur në dheun e Egjiptit, prej të parëlindurit të faraonit, që rrinte në fronin e tij, deri në të parëlindurin e të burgosurit që ishte në burg dhe çdo të parëlindur të çdo bagëtie. ³⁰ Faraoni dhe të gjithë shërbëtorët e tij u çuan natën ‑ u çua mbarë Egjipti ‑ sepse plasi një vigmë e madhe në Egjipt! S’kishte shtëpi pa të vdekur! ³¹ Faraoni e thirri natën Moisiun dhe Aronin e u tha: “Çohuni e dilni prej popullit tim ju dhe bijtë e Izraelit! Shkoni dhe flijoni Zotit sikurse thoni! ³² Merrni, si kërkuat, bagëtitë e imëta e të trasha! Nisuni dhe më bekoni”! ³³ Egjiptianët e nxitnin popullin e Izraelit të dalë sa më shpejt prej vendit. Thonin: “s’do të mbesë kush gjallë”! ³⁴ Populli mori edhe brumin para se të mbruhej e, duke i mbështjellë magjet me petka, i vunë në krah.

Izraelitët ua marrin pasurinë egjiptianëve

³⁵ Bijtë e Izraelit bënë siç u kishte urdhëruar Moisiu: kërkuan prej egjiptianëve enë argjendi, ari dhe petka të shumta. ³⁶ Zoti ua zbuti zemrën egjiptianëve ndaj izraelitëve dhe ata u jepnin gjithë ç’kërkonin. Kështu izraelitët i bënë pre egjiptianët.

Dalja e izraelitëve prej Egjiptit

³⁷ Izraelitët u nisën prej Ramsesit në drejtim të Sukotit. Ishin rreth gjashtëqind mijë këmbësorë pa (numëruar) fëmijët. ³⁸ Me ta u nis një shumicë e panumërt prej fiseve të tjera si edhe bagëti të imëta e të trasha të shumta në masë. ³⁹ Poqën brumin që e kishin marrë prej Egjiptit të pabrumë dhe i poqën kuleçtë e pabrumë: në të vërtetë s’patën kohë ta mbrumin, sepse egjiptianët i shtrëngonin të dalin e nuk i linin të presin. As ushqimet që lypen për udhëtim s’patën kur t’i përgatisin.

⁴⁰ Bijtë e Izraelit qëndruan në Egjipt katërqind e tridhjetë vjet. ⁴¹ Si u plotësua kjo kohë, po atë ditë, e tërë ushtria e Zotit doli prej dheut të Egjiptit. ⁴² Kjo natë është natë vigjilie në nder të Zotit, kur Zoti i nxori nga dheu i Egjiptit: të gjithë bijtë e Izraelit duhet ta kremtojnë si natë vigjilie në nder të Zotit brez pas brezi.

Rregullore lidhur me Pashkët

⁴³ Zoti i tha Moisiut e Aronit:

“Ky është riti i Pashkëve:

‑ Asnjë i huaj s’guxon ta hajë.

⁴⁴ ‑ Çdo skllav i blerë: më parë të rrethpritet e pastaj të hajë.

⁴⁵ Mysafiri dhe mëditësi nuk guxojnë të hanë prej qengjit të Pashkëve.

⁴⁶ ‑ Do të hahet vetëm në një shtëpi.

‑ Ruaj se e qet mishin e Pashkëve jashtë dhe ruaj se i then asht. ⁴⁷ ‑ Mbarë bashkësia e bijve të Izraelit duhet ta kremtojë.

⁴⁸ ‑ Po qe se ndokush i huaj do të jetojë me ju dhe, nëse do të bëjë Pashkë, më parë le të rrethpritet çdo anëtar i tij mashkull dhe, vetëm atëherë, mund ta kremtojë rregullisht: atëherë do të jetë si një vendas i juaji. Kush nuk është i rrethprerë, të mos hajë nga flia e Pashkëve.

⁴⁹ Duhet të jetë ligji i njëjtë për vendasin dhe për ardhacakun që banon ndër ju”.

⁵⁰ Të gjithë bijtë e Izraelit bënë ashtu sikurse Zoti i kishte urdhëruar Moisiut e Aronit.

⁵¹ Pikërisht këtë ditë Zoti i nxori bijtë e Izraelit sipas turmave të tyre prej dheut të Egjiptit.

Kapitujt