Kapitujt

Dalja: 22. Rregulloret për dëmshpërblim

¹ Nëse zihet vjedhësi duke thyer shtëpinë ose duke biruar murin e varrohet dhe prej varrës vdes, vrasësi nuk bie në gjak. ² Por nëse e bën këtë pasi të ketë lerë dielli, bie në gjak. Vjedhësi le të kthejë gjithçka plotësisht. Nëse nuk ka me çka të kthejë, le të shitet për vjedhje. ³ Po u gjet tek ai bagëtia e gjallë, që e vodhi ‑ bagëti e trashë ose bagëti e imët ‑ le të kthejë dyfish.

Rregulloret për dëmshpërblim

⁴ Kur ndokush e përdor për kullotë ndonjë arë të veten ose ndonjë vresht, e i lëshon bagëtitë e veta të kullotin arën e një tjetri, le të kthejë pikë për pikë prej arës së vet frytet e dëmtuara, po në qoftë se ia ka përmbysur krejtësisht, le t’ia kthejë me çfarë ka më të mirë nga ara e vet ose nga vreshti i vet.

⁵ Kush e ndez zjarrin dhe ferrat kapin e prej tij digjet drithi në duaj, në kallëz ose në arë, ai që e ndezi zjarrin le ta paguajë dëmin.

⁶ Kur ndokush i lë te ndonjë mik për t’ia ruajtur paratë ose gjëra të tjera dhe, i vidhen atij tek i cili qenë lënë në rojë, nëse gjendet vjedhësi, le të kthejë dy herë aq. ⁷ Po s’u gjet vjedhësi, i zoti i shtëpisë le të afrohet te Hyji dhe le të betohet se nuk ka vënë dorë në gjënë e të afërmit të vet.

⁸ Në çdo rast dëmtimi qoftë lidhur me gjedh, me gomar, me bagëti të imët ose me veshje, ose çfarëdo tjetër që sjell farë dëmi, nëse ndokush thotë: “Ky është”, të dy le të nxirren para Hyjit e, ai, të cilin Hyji ta dënojë, le t’i kthejë të afërmit dyfishin.

⁹ Kur ndokush ia lë të afërmit në rojë gomarin, kaun, delen ose edhe cilëndo bagëti e cof ose thyen qafën ose rrëmbehet prej armikut, por askush nuk e sheh, ¹⁰ beja e bërë para Zotit se nuk e ka shtrirë dorën mbi gjënë e shokut le ta ndajë çështjen ndër të dy; pronari le të kënaqet me benë e ai të mos detyrohet ta kthejë. ¹¹ Po u vërtetua se e ka vjedhur, le ta kthejë, ¹² nëse e ka shqyer egërsira, le ta sjellë të shqyerën për dëshmi e s’ka detyrë ta kthejë.

¹³ Kur dikush e huajon prej të afërmit të vet ndonjë kafshë e kjo ose gjymtohet apo cofë pa qenë aty pronari, e ka për detyrë ta paguajë. ¹⁴ Po i ndodhi kjo në praninë e pronarit, nuk e ka për detyrë t’ia paguajë, por po qe se ka qenë e huajuar me pagesë, atëherë të marrë pagën”.

Dhunimi i virgjërës

¹⁵ Kur ndokush e ngashnjen një vajzë virgjër, e ajo nuk është e fejuar dhe fle me të, le të japë për të çmimin martesor e le ta marrë për grua. ¹⁶ Por po qe se i ati i virgjërës nuk dëgjon t’ia japë, ngashnjyesit i duhet të japë për të shumën e parave që kërkohen për pajën martesore të vajzës.

Ligje morale e fetare

¹⁷ Mos lejo të jetojë magjistarja!

¹⁸ Kush të bjerë me shtazë, le të vritet.

¹⁹ Kush u flijon idhujve ‑ përveç një të vetmit Zot ‑ le të vritet.

²⁰ Mos e shfrytëzo as mos e shtyp të huajin, sepse edhe ju qetë të huaj në dheun e Egjiptit.

²¹ Mos e dëmtoni vejushën as bonjakun. ²² Nëse do t’i nëpërkëmbëni, ato do të kërkojnë ndihmë prej meje e unë do ta dëgjoj ankimin e tyre. ²³ Atëherë hidhërimi im do të ndizet flakë e do t’ju pres me shpatë. Gratë do t’ju mbesin të veja e fëmijët bonjakë.

²⁴ Nëse do t’i huajosh para ndokujt prej skamnorëve të popullit tim, që është me ty, mos u sill me të si t’i ishe kamatar: mos i merrni kamatë.

²⁵ Nëse për peng ia ke marrë të afërmit tënd gunën, ktheja para perëndimit të diellit. ²⁶ Sepse ajo është i vetmi petk me të cilin e mbështjell trupin dhe s’ka tjetër në të cilin të bjerë të flejë. Nëse ankohet para meje, do ta dëgjoj, sepse kam dhembshuri.

²⁷ Mos e shaj Hyjin e mos fol keq për prijësin e popullit tënd.

Frytet e para të parëlindurit

²⁸ Mos vono me flijimin e të ardhurave të lëmës e të verës.

Mua ma jep të parëlindurin e djemve të tu.

²⁹ Po kështu vepro edhe me bagëti të trasha e të imëta: shtatë ditë le të rrijë me t’ëmën e të tetën ditë ma jep mua.

³⁰ Ju do të jeni për mua njerëz të shenjtë: mos e hani mishin e kafshëve të shqyera në fushë prej egërsirës, por qitjani qenve.

Kapitujt