Kapitujt

Dalja: 4. Moisiut i jepet fuqia mrekullibërëse

¹ Moisiu u përgjigj: “Po çka, nëse nuk më besojnë e nuk ma dëgjojnë fjalën e më thonë: ‘Ty nuk të është dëftuar Zoti’”? ² Zoti iu përgjigj: “Çka është ajo që mban në dorë”? U përgjigj: “Shkop”. ³ Dhe Zoti i tha: “Hidhe në tokë!” Ai e hodhi dhe u kthye në gjarpër, sa që Moisiu u largua. ⁴ Por Zoti i tha: “Shtrije dorën dhe kape për bishti”! E shtriu dorën dhe e kapi, u kthye prapë në shkop. ⁵ “Kaq që ta besojnë se të është dukur Zoti, Hyji i etërve të tyre, Hyji i Abrahamit, Hyji i Izakut dhe Hyji i Jakobit” ‑ i tha.

⁶ Por Zoti i tha përsëri: “Shtjere dorën tënde në gji”! Këtë, pasi e futi, e nxori të gërbulur, bardhë si bora! ⁷ I tha: “Ktheje dorën tënde prapë në gji!” E futi dhe, kur e nxori prapë, ishte shëndosh porsi pjesa tjetër e trupit. ⁸ “Në qoftë se nuk të besojnë ‑ i tha ‑ dhe nuk i bind shenja e parë, do të besojnë në shenjën e mrekullisë së dytë. ⁹ Po në qoftë se as këtyre dy shenjave nuk do t’u besojnë dhe nuk do ta dëgjojnë fjalën, merre ujin e lumit dhe derdhe përmbi terik: uji që more nga lumi do të shndërrohet në gjak”.

Aroni shtjellues i Moisiut

¹⁰ Moisiu i tha Zotit: “Më fal, o Zot, unë nuk jam njeri gojëmbarë! Nuk kam qenë as më parë dhe as tani, që kur fole me shërbëtorin tënd: nuk më rrjedhin fjalët e jam i ngadalshëm në të folur”! ¹¹ Por, Zoti i tha: “Kush ia dha njeriut gojën? Ose kush e bën memec ose të shurdhët? Kush i jep të shohë ose e bën të verbër? A nuk jam unë ai? ¹² Nisu, pra, dhe unë do të jem në gojën tënde dhe do të të mësoj çka duhet të flasësh”! ¹³ Por, ai i tha: “Më fal, o Zot, por ço dikënd tjetër”! ¹⁴ Zoti u hidhërua në Moisiun dhe i tha: “Aroni, yt vëlla, e di se është gojëmbarë! Dhe ja, po të del përpara e kur të të shohë do të gëzohet nga thellësia e zemrës. ¹⁵ Fol me të dhe fjalët e mia vëri në gojën e tij. Unë do të jem në gojën tënde dhe në gojën e tij. Vetë do t’ju mësoj çka do t’ju duhet të bëni. ¹⁶ Ai do të flasë në vend tënd me popull dhe do të jetë goja jote. Për të ti do të jesh në vend të Hyjit. ¹⁷ Merre edhe këtë shkop në dorën tëndë, se me të do të bësh mrekulli”!

Moisiu kthehet në Egjipt. Të nisurit prej Madianit

¹⁸ Moisiu u nis prej andej, shkoi te vjehrri i vet Jetroja dhe i tha: “Më lejo të shkoj e të kthehem te vëllezërit e mi në Egjipt që të shoh a janë gjallë”. Jetroja i tha: “Shko në paqe”!

¹⁹ Pra, Zoti i tha Moisiut në Madian: “Nisu e kthehu në Egjipt, sepse kanë vdekur të gjithë ata që donin të të vrisnin”. ²⁰ Moisiu i mori gruan dhe fëmijët e vet, i vuri në gomar dhe u kthye në Egjipt. Në dorë e mori shkopin e Hyjit. ²¹ Ndërsa po kthehej në Egjipt, Zoti i tha Moisiut: “Shih! Bëri para faraonit të gjitha mrekullitë për të cilat të dhashë pushtet. Mirëpo, unë do ta nguroj zemrën e tij dhe ai nuk do të lejojë të dalë populli. ²² Ti thuaj: ‘Kështu thotë Zoti: Izraeli është i parëlinduri biri im’. ²³ Unë po të them: Ma lejo birin tim të më shërbejë. Po nëse nuk do të ma lejosh të shkojë, unë do ta vras të parëlindurin tënd”.

Rrethprerja e birit të Moisiut

²⁴ Ndërsa ishte në udhëtim, në një vend, ku po kalonte natën, i doli para Zoti dhe deshi ta vrasë. ²⁵ Sefora mori një gur shumë të mprehtë dhe e rrethpreu djalin e vet. Ia preku këmbët burrit dhe tha: “Të kam burrë të përgjakur”! ²⁶ Atëherë e lëshoi, pasi ajo tha: “Burrë të përgjakur”, për shkak të rrethprerjes.

Takimi me Aronin

²⁷ Kurse Aronit Zoti i tha: “Dili para Moisiut në shkretëtirë”. Ky i doli para në malin e Hyjit dhe e përqafoi. Moisiu i tregoi Aronit çdo fjalë të Zotit, me të cilat e kishte dërguar si dhe shenjat që i kishte urdhëruar.

²⁸ Erdhën bashkë dhe i bashkuan të gjithë pleqtë e bijve të Izraelit. ²⁹ Aroni u tregoi çdo fjalë që Zoti ia kishte thënë Moisiut dhe i bëri shenjat para popullit. ³⁰ Populli besoi. E morën vesh se Zoti i kishte parë bijtë e Izraelit se e kishte parë mjerimin e tyre, dhe e adhuruan me fytyrë për dhe.

Kapitujt