Kapitujt

Numrat: 27. Trashëgimi i bijave

¹ Atëherë u afruan bijat e Salfaadit, birit të Heferit, birit të Mahirit, birit të Manaseut, prej vëllazërive të Manaseut, që qe biri i Jozefit. Këto thirreshin: Maala, Noa, Hegla, Melka e Tersa. ² Qëndruan para Moisiut e Eleazarit prift dhe para prijësve e para mbarë bashkësisë në hyrje të Tendës së takimit dhe thanë:

³ “Ynë atë vdiq në shkretëtirë. Ai nuk mori pjesë në kryengritje që e nxiti kundër Zotit Koreu; ai vdiq kryekëput për shkak të mëkatit të vet. Ky nuk pati djem. ⁴ Pse të shuhet emri i tij prej fisit, vetëm pse nuk pati djem? Na jep edhe ne trashëgim ndër vëllezër të babait tonë”.

⁵ Moisiu e qiti çështjen e tyre në gjyqin e Zotit. ⁶ Zoti i tha: ⁷ “Bijat e Salfaadit kanë të drejtë. Jepu trashëgim ndër vëllezërit e atit të tyre dhe ato le ta trashëgojnë të atin. ⁸ Kurse bijve të Izraelit thuaju kështu: Kur ndokush të vdesë e të mos lërë djalë, prona e tij le të kalojë në të bijën; ⁹ po në mos pastë as vajzë, trashëgimtarë le t’i jenë të vëllëzerit. ¹⁰ Po qe se as vëllezër nuk ka, jepjani trashëgimin e tij vëllezërve të t’et. ¹¹ Po qe se nuk ka as djem ungjish, trashëgimi le t’i jepet atij që është më i afërt prej vëllazërisë së tij: ai le ta trashëgojë. Kjo le të jetë për bijtë e Izraelit një rregull ligjor e përhershme e shenjtë në përkim me urdhrin që Zoti i dha Moisiut”.

Jozuehi kryetari i bashkësisë

¹² Pastaj Zoti i tha Moisiut:

“Ngjitu mbi këtë mal të Abarimit, dhe shikoje prej andej vendin që do t’ua jap izraelitëve. ¹³ Pasi ta kesh kundruar, edhe ti do të shkosh te të parët e tu ashtu siç shkoi edhe yt vëlla Aroni, ¹⁴ sepse më ke fyer në shkretëtirën e Sinit, kur më kundërshtoi bashkësia e ju nuk deshët ta dëftoni para syve të bashkësisë shenjtërinë time lidhur me ujë”. Është fjala për ujin e Meribës në Kades të shkretëtirës së Sinit.

¹⁵ Moisiu iu përgjigj:

¹⁶ “Zoti, Hyji që i jep frymën secilës krijesë, le ta gjejë njeriun që të jetë në krye të kësaj bashkësie, ¹⁷ të mund t’i prijë në të dalë e në të hyrë, ta lëshojë e ta kthejë, që populli i Zotit të mos jetë si delet pa bari”.

¹⁸ E Zoti i tha: “Merre Jozuehin, birin e Nunit ‑ është burrë me shpirt; vëre mbi të dorën tënde. ¹⁹ Sille para Eleazarit prift dhe para mbarë bashkësisë dhe në sy të tyre dorëzoja pushtetin, ²⁰ dhe bëje pjesëtar të madhërisë sate që t’i vihet nën urdhër mbarë bashkësia e bijve të Izraelit. ²¹ Le të qëndrojë para Eleazarit prift, i cili le të pyetë për të para Zotit mendimin e Urimit. Sipas fjalës së tij le të dalë e le të kthehet ai e të gjithë izraelitët me të ‑ mbarë bashkësia”.

²² Moisiu bëri siç urdhëroi Zoti. E mori Jozuehin e vuri para Eleazarit prift dhe para mbarë bashkësisë ²³ dhe, pasi ia vuri mbi kokë të tij duart, i dha pushtetin siç kishte urdhëruar Zoti me anë të Moisiut.

Kapitujt