Kapitujt

Numrat: 15. Pushteti i Priftërinjëve dhe i Levitëve

¹ Zoti foli me Moisiun e tha:  

² “Fol me izraelitët dhe thuaju: Kur të keni hyrë në tokën që do ta banoni, të cilën unë do t’jua jap ³ e t’i kushtoni Zotit ndonjë fli të djegur në zjarr: fli shkrumbimi, ose therore për të kryer ndonjë kusht ose fli vullnetare, ose fli me rastin e të kremteve tuaja, duke bërë kështu prej bagëtive tuaja të trasha ose të imëta erë të këndshme në nder të Zotit, ⁴ secili që të kushtojë therore, le të kushtojë edhe si fli kushtimore bimore të dhjetën pjesë të efit endës të ngjeshur me vaj në masën e një të katërt të hin-it, ⁵ po edhe aq verë ta qesë si njomje përmbi flinë e shkrumbimit ose për therore për çdo qengj. ⁶ Përmbi flinë e dashit le të jenë si fli kushtimore bimore dy të dhjetat e efit endës të ngjeshur me të tretën pjesë të hinit vaj; ⁷ dhe le të kushtojë verë të tretën pjesë të njëjtës masë si njomje në erë të këndshme Zotit. ⁸ Kur fli shkrumbimi ose therore kushton ndonjë gjedh, qoftë për të kryer ndonjë kusht ose edhe si fli pajtimore, ⁹ jep përmbi çdo gjedh edhe tri të dhjeta të efit më të mirit miell të ngjeshur me një gjysmë hin-i vaj, ¹⁰ e po aq verë për njomjen në erë të këndshme Zotit. ¹¹ Kështu vepro për çdo gjedh, dash, qengj e dhi. ¹² Sipas numrit të theroreve që do të kushtoni, po ashtu bëni për secilën sipas numrit të tyre.

¹³ Çdo vendas le të veprojë kështu kur të kushtojë ndonjë fli djegieje në erë të këndshme Zotit.

¹⁴ Po edhe çdo i huaj që banon ndër ju ose që ka ngulur të jetojë me ju brez pas brezi, le ta kushtojë flinë e djegies në erë të këndshme Zotit në të njëjtën mënyrë sikurse edhe ju.

¹⁵ Një rregullore e vetme le të jetë si për ju ashtu edhe për të ardhur brez pas brezi në praninë e Zotit.

¹⁶ Po i njëjti ligj le të jetë dhe e njëjta rregullore si për ju ashtu edhe për të huajin që banon ndër ju”.

Kushtimi i bukës së parë

¹⁷ Zoti foli me Moisiun e tha:

¹⁸ “Fol me bijtë e Izraelit e thuaju: Kur të keni hyrë në tokën që unë do t’jua jap, ¹⁹ e të filloni të hani bukën e atij vendi, ndani dhuratë për Zotin ²⁰ prej të lashtave të magjes suaj ndajeni veçmas një kulaç si fli lartësimi ashtu siç bëhet kushti prej lëmës me ritin e lartësimit, ²¹ po ashtu edhe prej magjes kushtoni fli në nder të Zotit”.

Shpërblimi i fajeve të padijes

²² “Nëse do të gaboni pa e ditur e nuk do ta mbani ndonjë prej urdhrave që Zoti ia ka dhënë Moisiut ²³ dhe nëpër të ua dha juve prej ditës që filloi të japë urdhra e më tutje brez pas brezit ‑²⁴ nëse do të ndodhë kështu: në qoftë se mbarë bashkësisë i shpëton kjo padije, atëherë mbarë bashkësia le ta kushtojë një mëzat si fli shkrumbimi në erë të këndshme pajtuese Zotit dhe flinë kushtimore bimore me njomjen e saj siç e kërkon rregulla e saj edhe cjapin për flinë për mëkat. ²⁵ Prifti le ta bëjë ritin e zgjidhjes për mbarë bashkësinë e bijve të Izraelit, dhe do t’ju falet faji, sepse nuk e bëtë me ndërgjegje dhe ata e kushtuan dhuratën e vet të djegies në nder të Zotit për vete e për fajin e gabimin e vet. ²⁶ Dhe do t’i falet mbarë bashkësisë së bijve të Izraelit dhe të ardhurve që banojnë ndër ta, sepse është faj i mbarë popullit i bërë me padije.

²⁷ Po nëse është një njeri që gabon me padije, le të kushtojë një ftujë si fli për mëkatin e vet. ²⁸ Prifti le ta kryejë mbi të ritin e zgjidhjes, sepse me padijeni ra në faj para Zotit. Kur mbi të ta ketë kryer ritin e zgjidhjes, do t’i falet faji. ²⁹ Qoftë për vendasin, qoftë për të ardhurin, kini po të njëjtin ligj kur ndonjëri mëkaton me padijeni.

³⁰ Por njeriu që mëkaton dijekeqas, qoftë vendas ose i ardhur, ai çohet kundër Zotit, i tilli le të shfaroset prej popullit të vet. ³¹ Ai e përbuzi urdhrin e Zotit dhe zhbëri urdhrin e Zotit, prandaj le të zhduket dhe le ta marrë mbi vete rrjedhimin e fajësisë së vet”.

Prishja e të shtunës

³² Kur izraelitët ishin në shkretëtirë gjetën një njeri duke mbledhur dru ditën e shtunë. ³³ E kapën dhe e çuan te Moisiu, Aroni dhe mbarë bashkësia e Izraelit. ³⁴ Këta, prej se nuk dinin çfarë duhet të bëjnë me të, e mbyllën në burg. ³⁵ E Zoti i tha Moisiut: “Ky njeri le të dënohet me vdekje: me gurë le ta vrasë mbarë bashkësia jashtë zemërimiës”! ³⁶ Pasi e qitën jashtë zemërimiës, e vranë me gurë. Vdiq ashtu siç kishte urdhëruar Zoti.

Thekët e petkut

³⁷ Zoti i tha Moisiut edhe:

³⁸ “Fol me bijtë e Izraelit dhe thuaju: t’i punojnë në kindet e petkave të veta thekë e të vënë në ta napa ngjyrë vjollce, ³⁹ që kur t’i shikoni le t’ju bien në mend të gjitha urdhërimet e Zotit e t’i vini në veprim, kështu që të mos i ndiqni mendimet tuaja e të mos i lavirësoni sytë tuaj pas gjërave të ndryshme, ⁴⁰ por duke i përkujtuar vazhdimisht urdhë‑ rimet e mia, t’i zbatoni ato e do të jeni të shenjtë për Hyjin tuaj. ⁴¹ Unë jam Zoti, Hyji juaj, që ju nxora nga dheu i Egjiptit për të qenë Hyji juaj. Unë Zoti, Hyji juaj”.

Kapitujt