Kapitujt

Numrat: 5. Përjashtimi i të papastërve

¹ Zoti foli me Moisiun e tha: 

² “Urdhëroju bijve të Izraelit të nxjerrin jashtë zemërimiës çdo gërbulan, atë që i derdhet fareci dhe të papastrin prej të vdekurit. ³ Dëbojeni jashtë zemërimiës si burrë ashtu grua, që të mos e përdhosin atë, pasi unë banoj me ta”.

⁴ Po kështu bënë bijtë e Izraelit: i qitën jashtë zemërimiës, ashtu si i kishte urdhëruar Zoti Moisiut.

Dëmshpërblimi

⁵ Zoti i tha Moisiut:

⁶ “Thuaju bijve të Izraelit: Burri ose gruaja që të bëjë çfarëdo mëkati që bëjnë njerëzit dhe dijekeqas ta kenë shkelur urdhrin e Zotit: ai njeri le të jetë fajtor. ⁷ Le ta pranojë mëkatin e vet, le ta kthejë kokën e gjësë dhe përmbi të edhe të pestën pjesë, atij që ia ka bërë dëmin. ⁸ Po qe se s’ka kush ta marrë dëmshpërblimin, le t’ia japin Zotit e le t’i përkasë priftit, përveç dashit që kushtohet si fli pajtimi, që flia të dalë e pëlqyeshme.

⁹ Sepse çdo fli lartësimi që e kushtojnë bijtë e Izraelit i përket priftit; ¹⁰ po edhe gjithçka kushtohet në Shenjtërore nëpër duar të priftit, i takon atij”.

Kushti për mendje të zezë

¹¹ Zoti foli me Moisiun e tha:

¹² “Fol me bijtë e Izraelit e thuaju:

Burri, gruaja e të cilit gaboi duke e tradhtuar ¹³ dhe fjeti me një tjetër njeri, por këtë nuk mundi ta hetojë burri dhe mbetet e fshehtë se u bë e papastër e me dëshmitarë s’ është e mundur të vërtetohet, sepse nuk u cakos, ¹⁴ nëse e zë shpirti i mendjes së zezë burrin ndaj gruas, e cila ose është e bërë e papastër ose i mbetet në qafë me gjasë të rreme, ¹⁵ le ta sjellë te prifti dhe le të kushtojë flinë kushtimore bimore të dhjetën e efit miell elbi. Mos të qesë mbi miell vaj dhe mos të vërë as kem, sepse është fli për mendjen e zezë dhe kusht hetues i kurorëshkeljes.

¹⁶ Atëherë prifti le ta marrë e le ta qesë në praninë e Zotit; ¹⁷ le ta marrë ujin e shenjtë në një enë bote, të qesë në të pak pluhur nga trualli i Banesës. ¹⁸ Prifti, pasi ta ketë vënë gruan në praninë e Zotit, le t’ia zbulojë kokën dhe le ta vërë mbi duart e saja flinë përkujtuese, kushtin e mendjes së zezë. Ai le ta mbajë ujin e hidhur, të cilin e ngarkoi me mallkim. ¹⁹ Atëherë le ta përbejë e le të thotë: “Nëse nuk fjeti me ty njeri i huaj, dhe nëse nuk iu shmange burrit tënd, nëse nuk u bëre e papastër duke e braktisur shtratin e tyt shoq, nuk do të bëjnë keq këto ujëra tejet të hidhura, në të cilat i ngarkova mallkimet. ²⁰ Por, nëse iu shmange burrit tënd dhe u fëlliqe me ndonjë tjetër njeri”, ²¹ le ta nëmë prifti me nëmën e mallkimit: “Zoti të bëftë në mes të popullit tënd shembull mallkimi, një emnesë nëme: t’u kalbtë ama e fëmijëve e prej të enjturit të pëlcastë barku! ²² Depërtoftë uji i mallkimit në kraharorin tënd dhe prej të enjturit të barkut t’u thaftë ama e fëmijëve”. Gruaja le të përgjigjë: “Amen! Amen!”.

²³ Këto mallkime prifti le t’i shkruajë në letër dhe le t’i fshijë me ujë të hidhur, ²⁴ le t’ia japë ta pijë ujin e hidhur, të cilin e ngarkoi me mallkime, dhe le të hyjnë në të ujërat e mallkimit e do të bëhen të hidhura. ²⁵ Atëherë prifti le ta marrë prej duarve të saja flinë e mendjes së zezë dhe le ta kushtojë me ritin e lartësimit para Zotit e le ta vendojë përmbi lter. ²⁶ Atëherë le ta marrë prej saj një grusht miell që kushtohet në përkujtim dhe le ta djegë përmbi lter e atëherë le t’ia japë gruas ta pijë ujin e hidhur. ²⁷ Pasi ta ketë pirë këtë ujë, e, nëse është e papastër dhe, nëse, duke e pasë përbuzur burrin, është fajtore e kurorëshkeljes, do ta përshkojë uji i mallkimit, do t’i enjtet barku e do t’i kalbet ama e fëmijëve; dhe do të jetë një grua e mallkuar emnesë për popullin e vet. ²⁸ Por nëse nuk është përdhosur, por është e pastër, nuk do t’i ndodhë gjë dhe do të ketë fëmijë”.

²⁹ Ky është riti në rast të mendjes së zezë kur gruaja merr rrugët e këqija larg burrit të vet dhe, nëse përdhoset, ³⁰ ose kur ndonjë burrë e pushton shpirtin e mendjes së zezë dhe e sjell gruan e vet në praninë e Zotit. Prifti le ta kryejë mbi të tërë këtë rit. ³¹ Burri i saj le të lirohet nga faji, kurse ajo le ta marrë mbi vete përgjegjësinë e fajësisë së vet.

Kapitujt