Kapitujt

Dalja: 21. Ligjet për skllevër

¹ Këto janë rregulloret që do t’ua shtjellosh: ² “Kur për skllav do të kesh blerë një hebre, le të shërbejë për gjashtë vjet, të shtatin vit, le të shkojë i lirë, falas. ³ Nëse vjen i vetëm, i vetëm edhe le të shkojë; nëse pati grua, me grua le të shkojë. ⁴ Nëse zotëria e martoi e gruaja i lindi bij e bija, gruaja dhe fëmijët e saj, do t’i përkasin zotërisë së tij, kurse ai do të dalë vetëm. ⁵ Por, nëse skllavi thotë: ‘E dua zotërinë tim, gruan time e fëmijët e mi, nuk dua të jem i lirë’, ⁶ atëherë i zoti le ta bjerë te Hyji, le ta afrojë te dera ose te shtalkat e le t’ia shporojë veshin me bizë dhe le t’i mbesë në shërbim të përhershëm.

⁷ Kur ndokush ta shesë vajzën e vet skllave, nuk do të lirohet siç është zakon të lirohen skllevërit. ⁸ Në qoftë se nuk i pëlqen atij që i qe dhënë, le t’ia lejojë të shpërblehet, por nuk do të ketë pushtet t’ia shesë njeriut prej popullit të huaj; sepse veproi me tradhti kundrejt saj. ⁹ Në qoftë se ia cakton për grua birit të vet, atëherë le të sillet me të si me të bijën. ¹⁰ Nëse merr ndonjë tjetër, mos t’ia mohojë ushqimin e veshjen as shtratin. ¹¹ Nëse nuk ia plotëson këto të tria, le të dalë e lirë falas, pa kërkuar të shpërblehet”.

Vrasja

¹² “Kush t’i bjerë njeriut e ky të vdesë prej të rrahurit, le të ndëshkohet me vdekje. ¹³ Porse për atë që nuk i ka dalë në pritë, por Hyji e ka lëshuar në duart e tija, unë do ta tregoj vendin ku do të mund të strehohet. ¹⁴ Por kur ndokush e vret të afërmin e vet me qëllim e me tradhti, atëherë kape edhe prej lterit tim e çoje për ta vrarë.

¹⁵ Kush t’i bjerë t’et e s’ëmës, le të dënohet me vdekje.

¹⁶ Kush e grabit njeriun, si në qoftë se e ka shitur, si në qoftë se i zihet në dorë, le të dënohet me vdekje.

¹⁷ Kush e fyen me fjalë të atin e t’ëmën, le të ndëshkohet me vdekje.

Rrahja e plagosja

¹⁸ Nëse njerëzit zihen me fjalë e njëri i bie tjetrit me gur ose grusht, e ky nuk vdes, por bie në shtrat, ¹⁹ nëse ngrihet dhe ecën me shkop përjashta, atëherë rrahësi le të falet, por i duhet të paguajë kohën e humbur dhe shpenzimet për shërim.

²⁰ Kush e rreh skllavin ose skllaven e vet me shkop, dhe ata i vdesin në duar, bie në gjak. ²¹ Porse, në qoftë se jetojnë një ose dy ditë, nuk bie në gjak, sepse janë pronë e tija.

²² Kur, gjatë një grindjeje, rrihen disa vetë e i bien gruas shtatzënë e kjo e qet fëmijën, nëse nuk ka edhe ndonjë të keqe tjetër, ai që i ra, le të paguajë dëmin që do të kërkojë burri i saj e të vendosin pleqtë. ²³ Por, nëse ndodh edhe ndonjë e keqe tjetër, do të kthejë jetën për jetë, ²⁴ syrin për sy, dhëmbin për dhëmb, dorën për dorë, këmbën për këmbë, ²⁵ djegien për djegie, varrën për varrë, damkën për damkë.

²⁶ Kush i bie skllavit ose skllavës së vet e i verbon syrin, për shkak të syrit, do t’ia kthejë lirinë. ²⁷ Nëse skllavit të vet ose skllaves së vet i shkul dhëmbin, për shkak të dhëmbit, do t’ia kthejë lirinë.

²⁸ Kur kau e vret me brirë njeriun ose gruan e këta vdesin, kau le të vritet me gurë dhe mos t’i hahet mishi; i zoti i kaut le të jetë i pafajshëm. ²⁹ Por në qoftë se gjedhi e kishte zakon të sulmojë me brirë edhe më parë dhe për të e kanë vënë në dijeni të zotin e tij, e ky nuk e ka ndry, e ky vret ndonjë burrë ose grua: le të vritet me gurë kau e le të vritet edhe i zoti i tij. ³⁰ Nëse pronarit i caktohet çmimi i shpërblimit të jetës së tij, le të paguajë për jetën e vet sa t’i jetë caktuar. ³¹ Nëse kau vret një djalosh ose një vajzë, le të veprohet me të po sipas kësaj rregulloreje. ³² Po nëse vret një skllav ose skllave, t’i japë zotërisë tridhjetë sikla të argjendta e kau le të vritet me gurë.

³³ Kur ndokush e lë grykën e pusit çelur ose e çel pusin e nuk ia mbyll grykën, e shkon e bie kau ose gomari në të, ³⁴ i zoti i pusit duhet të paguajë gjedhin, kurse bagëtia e cofur i takon atij.

³⁵ Kur një ka e shpon një tjetër dhe e mbyt, le ta shesin kaun e gjallë e le t’i ndajnë të hollat; le ta ndajnë edhe kafshën e cofur. ³⁶ Por nëse ka qenë e ditur se kau vret e i zoti nuk e ka ruajtur, le të kthejë kaun për ka, e kau i cofur le t’i mbesë atij.

Vjedhje bagëtish

³⁷ Kur ndokush vjedh ndonjë bagëti të trashë ose një bagëti të imët, si në e pastë prerë si në e pastë shitur: le të kthejë pesë bagëti të trasha për një bagëti të trashë, e katër bagëti të imëta, për një të imët.

Kapitujt