Kapitujt

Jozuehu: 24. Kuvendi i Dheut në Sikëm

¹ Jozuehu i bashkoi të gjitha fiset e Izraelit në Sikem dhe i grishi pleqtë, prijësit, gjyqtarët dhe udhëheqësit. Këta qëndruan në praninë e Hyjit. ² Atëherë Jozuehu iu drejtua mbarë popullit kështu:

“Kështu thotë Zoti, Hyji i Izraelit: ‘Dikur, moti, etërit tuaj, Tarehu, baba i Abrahamit e i Nakorit, jetonin përtej Lumit dhe u shërbenin hyjnive të huaja. ³ Prandaj unë e mora Abrahamin, babain tuaj, prej tokës së Mesopotamisë, e shpura nëpër mbarë tokën e Kanaanit dhe e shumova farën e tij. ⁴ Ia dhurova Izakun. Izakut pastaj i fala Jakobin dhe Ezaun. Prej tyre, Ezaut i dhashë për pronë bjeshkët e Seirit, kurse Jakobi e bijtë e tij zbritën në Egjipt.

⁵ Atëherë dërgova Moisiun e Aronin dhe e godita Egjiptin me shenja të mrekullueshme që i bëra në mesin e tij e pastaj ju nxora prej andej. ⁶ Unë i nxora etërit tuaj prej Egjiptit dhe arritët deri te deti. Egjiptianët i ndoqën etërit tuaj me karroca e me kalorësi deri te Deti i Kuq. ⁷ Ata kërkuan ndoren e Zotit dhe Ai lëshoi terrin ndërmjet jush dhe egjiptianëve dhe shtyri mbi ta detin që i mbuloi. Patë me sytë tuaj çfarë bëra në Egjipt. Pastaj jetuat në shkretëtirë për një kohë të gjatë.

⁸ Pastaj ju priva e ju prura në tokën e Amorreut, që banonte përtej Jordanit. Ata luftuan kundër jush, por unë i lëshova në duar tuaja, jua pushtuat tokën dhe ata i vratë. ⁹ U ngrit Balaku, biri i Seforit, mbreti i Moabit, dhe luftoi kundër Izraelit. Çoi e thirri Balaamin, birin e Beorit, që t’ju mallkonte. ¹⁰ Por unë nuk desha t’ia vija veshin atij, por përkundrazi, iu desh t’ju bekojë dhe ju shpëtova prej duarve të tija.

¹¹ E kaluat Jordanin dhe mbërritët tek Jeriku. Kundër jush luftuan trimat e atij qyteti ‑ Amorreu. Ferezeu, Kananeu, Heteu, Gergezeu, Heveu e Jebuzeu dhe unë qeshë ai që jua lëshova në dorë. ¹² I lëshova para jush grethat dhe i bënë të dalin para jush ‑ dy mbretërit e amorrenjve ‑ jo në saje të shpatës e të harkut tënd! ¹³ Unë jua dhashë tokën që nuk e keni punuar, qytetet që nuk i keni ndërtuar e banoni në to; ju dhashë vreshta e ullishta që nuk i mbollët, e po hani prej tyre”!

Izraeli zgjedh Zotin

¹⁴ “Tani, pra, druani Zotin e shërbejini Atij me zemër të përsosur e plotësisht besnike! Flakni tej zotat të cilëve u shërbyen etërit tuaj në Mesopotami e në Egjipt dhe shërbejini Zotit! ¹⁵ Por, në qoftë se u duket punë e ligë që t’i shërbeni Zotit, zgjidhni ju sot se kujt doni t’i shërbeni: zotave të cilëve u shërbyen të parët tuaj në Mesopotami, apo zotave të amorrenjve, në tokën e të cilëve banoni. Sa për mua e për shtëpinë time, ne do t’i shërbejmë Zotit”!

¹⁶ Populli u përgjigj:

“Zoti mos e thëntë që ta lëmë Atë e t’u shërbejmë zotave të huaj! ¹⁷ Zoti, Hyji ynë, Ai na nxori ne dhe etërit tanë nga toka e Egjiptit, prej shtëpisë së skllavërimit. Ndër sy tanë bëri shenja mrekullisht të mëdha dhe na ruajti në çdo udhë ngado kaluam dhe në mes të gjithë popujve, ndër të cilët kaluam. ¹⁸ Pastaj, Zoti i dëboi para nesh të gjithë këta popuj, posaçerisht amorrenjtë, banorët e këtij vendi, në të cilin hymë ne. Pra, edhe ne do t’i shërbejmë Zotit, sepse Ai është Hyji ynë”!

¹⁹ Atëherë Jozuehu i tha popullit:

“Ju nuk do të mund t’i shërbeni Zotit. Ai është Hyj i shenjtë, Hyj ziliqar që s’mund t’i durojë dot paudhësitë e mëkatet. ²⁰ Nëse do ta lini Zotin e do t’u shërbeni zotave të huaj, Ai do të kthehet kundër jush, do t’ju ndëshkojë e do t’ju shpartallojë, pasi ju ka bërë gjithë ato të mira”.

²¹ Populli i tha Jozuehut: “Assesi! Ne do t’i shërbejmë Zotit”!

²² Atëherë Jozuehu i tha popullit: “Pra, ju vetë jeni dëshmitarë kundër vetvetes, se ju vetë e zgjodhët Zotin për t’i shërbyer”.

U përgjigjën: “Jemi dëshmitarë”!

²³ Jozuehu shtoi: “Hiqni pra, tani, zotat e huaj që janë ndër ju, dhe ktheni zemrat tuaja te Zoti, Hyji i Izraelit!

²⁴ E populli iu përgjigj Jozuehut: “Do t’i shërbejmë Zotit, Hyjit tonë, dhe do t’i dëgjojmë urdhërimet e tija”.

Besëlidhja e Sikemit

²⁵ Kështu, pra, Jozuehu në këtë ditë lidhi me popull Besëlidhjen në Sikem. Caktoi ligje dhe rregullore. ²⁶ Atëherë këto fjalë i shënoi në Librin e Ligjit të Hyjit. Pastaj mori një gur tejet të madh dhe e vendosi aty nën qarr, që ishte në Shenjtëroren e Zotit, ²⁷ dhe i tha mbarë popullit: “Ja, ky gur le të jetë dëshmitar kundër jush, sepse i dëgjoi të gjitha fjalët e Zotit që i tha ndër ne, që më vonë të mos keni se si ta mohoni e të gënjeni Zotin, Hyjin tuaj”.

²⁸ Atëherë e la popullin të shkojë secili në pronën e vet.

4. SHTOJCË

Vdekja e Jozuehut

²⁹ Pas këtyre ngjarjeve vdiq Jozuehu, i biri i Nunit, shërbëtori i Zotit, njëqind e dhjetë vjetësh. ³⁰ E varrosën në pronën e tij në Tamnatsare, që është në malet e Efraimit, në anën veriore të malit Gaas.

³¹ Izraeli i shërbeu Zotit gjatë gjithë ditëve të jetës së Jozuehut dhe të pleqve, të cilët jetuan një kohë të gjatë pas Jozuehut dhe të cilët i njohën të gjitha veprat e Zotit, që i bëri Izraelit.

Eshtrat e Jozefit. Vdekja e Eleazarit

³² I varrosën edhe eshtrat e Jozefit, që i sollën bijtë e Izraelit prej Egjiptit në Sikem, në pjesën e arës që e kishte blerë Jakobi prej bijve të Hemorit, babait të Sikemit, për njëqind para argjendi dhe ishte pjesë e pronës së bijve të Jozefit.

³³ Vdiq po ashtu edhe Eleazari, biri i Aronit. E varrosën në Gabaanë e Fineesit, birit të tij, që i qe dhënë atij në malin e Efraimit.

Kapitujt