Kapitujt

2 i Samuelit: 17. Kusai e pengon planin e Akitofelit

¹ Atëherë Akitofeli i tha Absalomit: “Më lejo t’i zgjedh dymbëdhjetë mijë ushtarë e ta ndjek Davidin po këtë natë. ² Do ta sulmoj mu atëherë kur do të jetë i lodhur e i këputur. Do t’ia fus tmerrin. Kur mbarë ushtria që do të jetë me të do të ikë, atëherë do ta godas mbretin e lënë vetëm, ³ kurse mbarë popullin do ta sjell tek ti siç bihet nusja te burri i saj: ti kërkon jetën e një njeriu të vetëm, atëherë mbarë populli do të jetë i qetë”. ⁴ Fjala e tij i pëlqeu Absalomit dhe mbarë krerëve të Izraelit.

⁵ Por Absalomi tha: “Thirreni edhe Kusai Arakitin dhe të degjojmë ç’thotë edhe ai”. ⁶ Kur erdhi Kusai tek Absalomi, Absalomi e pyeti: “Akitofeli ka thënë kështu. A na duhet të bëjmë si ka thënë ai apo jo? Fol ti”! ⁷ Kusai i tha Absalomit: “Këshilla që ka dhënë Akitofeli kësaj here nuk është e mirë”. ⁸ Dhe Kusai vazhdoi: “Ti e njeh mirë babain tënd dhe njerëzit që janë me të. E di se janë trima të fortë dhe zemërplasur porsi arusha në mal kur i kanë rrëmbyer këlyshët. E yt atë është mjeshtër lufte, ai nuk rri me popull: ⁹ ai tani fshihet në ndonjë pritë ose në ndonjë vend tjetër. E, po të vritet në fillim ndonjë, kushdo qoftë, me siguri do të dëgjohet e do të thonë: ‘U bë emnesa në ushtrinë që shkon pas Absalomit’! ¹⁰ E atëherë do të ligështohet prej frike edhe më trimi që e ka zemrën si luani: sepse mbarë Izraeli e di se yt atë është trim i fortë dhe se janë trima edhe të gjithë ata që janë me të. ¹¹ Por unë mendoj se kështu duhet këshilluar: le të bashkohet mbarë Izraeli rreth teje prej Danit e deri në Bersabe ‑ i panumërueshëm porsi rëra në bregun e detit ‑ dhe ti vetë çaj në luftë. ¹² Atëherë do të sulemi mbi të në cilindo vend të gjendet e do ta mbulojmë porsi vesa kur bie mbi tokë dhe s’do të mbesë gjallë as ai as trimat që janë me të ‑ asnjë për be. ¹³ Po në qoftë se do të hyjë në ndonjë qytet, mbarë Izraeli do t’ia qesë atij qyteti litarët dhe do ta ngrehim në përrua derisa të mos mbesë as guralec në të”.

¹⁴ Atëherë Absalomi dhe të gjithë izraelitët thanë: “Më e mirë është këshilla e Kusai Arakitit se këshilla e Akitofelit”. Zoti kishte vendosur të shkonte kot këshilla e dobishme e Akitofelit për t’ia sjellë të keqen Absalomit.

¹⁵ Atëherë Kusai u çoi fjalë priftërinjve Sadokut dhe Abiatarit e tha: “Akitofeli kështu e kështu e këshilloi Absalomin dhe krerët e Izraelit, kurse unë i dhashë këtë e këtë këshillë. ¹⁶ Prandaj dërgoni e lajmëroni me nxitim Davidit e thoni: ‘Mos e kalo assesi natën në vatë e shkretëtirës, por pa vonesë kalo në anën tjetër që të mos mbarrojë mbreti dhe mbarë ushtria që është me të’”.

I vënë në dijeni, Davidi e kalon Jordanin

¹⁷ Jonatani dhe Akimaasi qëndronin te burimi Rogel. Një shërbëtore shkonte tek ata e u sillte lajme. Ata shkuan dhe i treguan Davidit lajmin. Ata nuk mund të hynin në qytet që të mos i hetonin. ¹⁸ Megjithatë i pa një djalosh dhe i tregoi Absalomit. Por ata e shpejtuan hapin dhe arritën në shtëpinë e një burri të Bahurimit, i cili kishte një pus në oborrin e vet. Këta zbritën në pus. ¹⁹ Një grua mori një mbulesë dhe e qiti mbi grykën e pusit e mbi të qiti grurë të shtypur kështu që s’hetuan gjë. ²⁰ Kur erdhën ushtarët e Absalomit në shtëpi te gruaja, thanë: “Ku janë Akimaasi dhe Jonatani”? Gruaja u përgjigj: “Kanë kaluar në drejtim të ujit”. Këta që i kërkonin, pasi nuk i gjetën, u kthyen në Jerusalem.

²¹ Pasi u larguan ushtarët, ata dolën prej pusit, shkuan, e lajmëruan Davidin dhe i thanë: “Ngrihuni dhe kalojeni me të shpejtë lumin, sepse kështu i ka këshilluar Akitofeli kundër jush”. ²² U çua, pra, Davidi dhe mbarë populli që ishte me të, dhe e kaluan Jordanin. Në të zbardhur të dritës s’mbeti asnjë që nuk e kishte kaluar lumin.

²³ Akitofeli, kur pa se këshilla e tij nuk u mor parasysh, e shaloi gomarin e vet, u çua dhe shkoi në shtëpi, në qytetin e vet. Dhe, si ia dha porositë e fundit familjes së vet, shkoi e u var në litar dhe vdiq. Qe varrosur në varrezën e të atit.

Absalomi e kalon Jordanin. Davidi në Makanaim

²⁴ Kur arriti Davidi në Makanaim, Absalomi e kaloi Jordanin, ai dhe mbarë izraelitët që ishin me të. ²⁵ Absalomi e kishte vënë për kryetar ushtrie Amasën në vend të Joabit. Amasa ishte bir i një farë burri që quhej Jetër, ismaelit, i cili kishte hyrë tek Abigajla, bija e Isait, motra e Sarvisë, që ishte nëna e Joabit. ²⁶ Dhe Izraeli me Absalomin në krye nguli fushimin në tokën Galaad.

²⁷ Kur arriti Davidi në Mahanaim, Sobiu, biri i Naasit, prej Rabës së bijve të Amonit, e Mahiri, biri i Amihelit, nga Lodabari, dhe Berzelai i Galaadas nga Rogelimi ²⁸ i sollën shtroja, mbulesa, gota, enë dheu, grurë, elb e miell, grurë të pjekur, qiqër, thjerrë, ²⁹ mjaltë, gjalp, dele e viça të majmë. Ia dhanë Davidit dhe popullit që ishte me të, për t’i ngrënë. Ua kishte marrë mendja se populli ishte lodhur nga uria e mundi në shkretëtirë.

Kapitujt