Kapitujt

2 i Samuelit: 14. Disa hollësi mbi Absalomin

¹Joabi, biri i Sarvisë, pa se zemra e mbretit po kthehej nga Absalomi. ² Atëherë dërgoi në Tekua, e solli një grua të mençur dhe i tha: “Bëj sikur je në zi dhe vishu me petka zie. Mos u lyej me vaj që të dukesh si një grua që për një kohë të gjatë je në zi për të vdekurin. ³ Hyr te mbreti e thuaj kështu”. Dhe Joabi i tregoi çka duhej t’i thoshte.

⁴ Gruaja nga Tekua, kur hyri te mbreti, ra përpara tij me fytyrë përdhe, u përkul në nderim dhe tha: “Ndore tënde, o mbret”! ⁵ Mbreti i tha: “Po ç’të ka gjetur”? E ajo iu përgjigj: “Heu, unë e mjera jam një grua e ve: burri më ka vdekur. ⁶ Shërbëtorja jote ka pasur dy djem, por këta zunë të grinden në fushë dhe askush nuk ndodhi që t’u hynte ndërmjet e kështu njëri i ra tjetrit dhe e la të vdekur. ⁷ Po tani u ngrit e mbarë vëllazëria kundër shërbëtores sate e thotë: ‘Qite atë që e vrau vëllanë e vet e ta vrasim për gjakun e të vëllait, të cilin e vrau dhe t’ia humbim farën’. Kështu duan ta shuajnë edhe atë shkëndijë që më ka mbetur, me qëllim që të mos i mbetet emri asfarë shenje mbi tokë burrit tim”. ⁸ Mbreti i tha gruas: “Shko ti në shtëpinë tënde e unë do të jap urdhra lidhur me çështjen tënde”.

⁹ Gruaja nga Tekua i tha mbretit: “Imzot mbret! E keqja rëntë mbi mua dhe mbi shtëpinë e tim eti, kurse mbreti dhe froni i tij mos paçin farë faji”! ¹⁰ E mbreti vijoi: “Atë që të guxojë të të thotë gjë, sille tek unë e më nuk do të guxojë të të prekë”! ¹¹ Por ajo shtoi: “Le ta ketë mirësinë mbreti të përmendë emrin e Zotit, Hyjit të vet, se kërkuesi i gjakut nuk do t’i shumojë vrasjet dhe se assesi nuk do të ma vrasin djalin”. E mbreti u përgjigj: “Pasha Zotin fije floku s’do t’i bjerë në tokë djalit tënd”.

¹² Atëherë gruaja vazhdoi: “Më lejo që shërbëtorja jote t’ia thotë zotërisë së vet një fjalë”. I tha: “Fol”! ¹³ E gruaja tha: “Atëherë e pse mendon kështu kundër popullit të Hyjit? Ndërkaq mbreti duke e dhënë një vendim të tillë e ka rrëfyer veten si fajtor, pasi mbreti nuk bën që të kthehet i arratisuri. ¹⁴ Neve na duhet të vdesim dhe jemi porsi uji kur derdhet në tokë, më nuk mund të mblidhet, e Hyji nuk do që ndokush ta humbasë jetën, por tërheq vëmendjen që të mos humbasë plotësisht i dëbuari. ¹⁵ Tashti erdha për t’ia thënë mbretit zotërisë tim këtë fjalë, sepse populli ma futi frikën. Shërbëtorja jote tha me vete: ‘Do të flas me mbretin, ndoshta mbreti ia dëgjon fjalën skllaves së vet. ¹⁶ Sepse mbreti do ta dëgjojë e do ta shpëtojë shërbëtorin e vet prej dorës së atij që do ta shlyejë atë dhe të birin e saj prej trashëgimit të Hyjit. ¹⁷ Prandaj edhe mendoi skllavja jote: ‘Fjala e mbretit, zotërisë tim, le të ma kthejë qetësinë e shpirtit’. Sepse porsi engjëlli i Hyjit i tillë është mbreti, zotëria im, që e dëgjon të mirën e të keqen. Zoti, Hyji yt, qoftë me ty”.

¹⁸ Atëherë mbreti iu drejtua gruas: “Mos më fsheh asgjë nga ato që tani dua të të pyes”. Gruaja i tha: “Le të pyesë imzoti mbret”. ¹⁹ E mbreti vijoi: “A mos është me ty në të gjitha këto dora e Joabit?” Gruaja u përgjigj e tha: “Pasha jetën tënde, imzot e mbret, s’është me të vërtetë e mundur të shmanget as djathtas as majtas prej të gjitha atyre që tha imzot mbreti; vërtet shërbëtori yt Joabi më urdhëroi dhe ai vetë m’i mësoi t’i them të gjitha këto fjalë unë skllavja jote. ²⁰ Për t’i dhënë çështjes një pamje tjetër, shërbëtori yt Joabi e bëri këtë. Por ti, imzot, je vetë i dijshëm, ke dijeni porsi engjëlli i Hyjit për të kuptuar gjithçka që ndodh përmbi tokë”.

²¹ Atëherë mbreti i tha Joabit: “Mirë, ashtu edhe po bëj. Shko, pra, e thirre djaloshin Absalom”. ²² Atëherë Joabi ra me fytyrë përdhe në shenjë nderimi dhe e bekoi mbretin. Joabi tha: “Sot e mori vesh plotësisht shërbëtori yt se gjeta hir para syve të tu, imzot e mbret! Ia dëgjove fjalën shërbëtorit tënd”.

²³ Kështu pra, Joabi u ngrit, shkoi në Gesur dhe e solli Absalomin në Jerusalem. ²⁴ Porse mbreti tha: “Le të kthehet në shtëpinë e vet, por të mos dalë para syve të mi”. Kështu Absalomi u kthye në shtëpinë e vet dhe nuk doli para syve të mbretit.

Disa hollësi mbi Absalomin

²⁵ E në mbarë Izraelin nuk kishte një burrë tjetër aq të bukur si Absalomi për të cilin do të mund të thuheshin aq fjalë lavdie: prej fundit të këmbës e deri në majë të kresë s’kishte asnjë mungesë. ²⁶

E kur i qethte flokët ‑ e i qethte një herë në vit, sepse i bëheshin tepër të rëndë ‑ i peshonte flokët e vet: peshonin dyqind sikla të masës së mbretit. ²⁷ Absalomit i lindën tre djem e një vajzë, e cila quhej Tamarë. Ishte shumë e pashme.

Absalomi fiton faljen

²⁸ Absalomi qëndroi në Jerusalem dy vjet dhe mbretit nuk i doli ndër sy. ²⁹ Atëherë çoi e thirri Joabin për ta dërguar te mbreti, por Joabi nuk dëgjoi të shkojë tek Absalomi. Dërgoi për së dyti e, kur ai prapë s’dëgjoi të vijë, ³⁰ u tha shërbëtorëve të vet: “Shikoni: ara e Joabit është afër arës sime dhe është e mbjellë me elb. Shkoni e jepni zjarr”. Shërbëtorët e Absalomit ia dogjën elbin Joabit. Kur shkuan shërbëtorët e Joabit, i shqyen petkat e veta e thanë: “Shërbëtorët e Absalomit ia futën zjarrin arës”!

³¹ Atëherë Joabi u çua dhe shkoi në shtëpi të Absalomit dhe i tha: “Pse e dogjën shërbëtorët e tu elbin tim me zjarr”? ³² Absalomi iu përgjigj Joabit: “Unë dërgova tek ti njerëzit e t’u luta të vije tek unë me qëllim që të të dërgoja te mbreti për t’i thënë: ‘Pse u ktheva ndopak prej Gesurit? Më mirë do të kishte qenë për mua të isha ende atje’. Po të lutem, pra, bëj që ta shoh fytyrën e mbretit. Nëse jam fajtor, le të më vrasë”! ³³ Joabi hyri të mbreti dhe ia tha këto fjalë. Mbreti çoi dhe e thirri Absalomin, hyri tek ai, ra më fytyrë përdhe para tij në shenjë nderimi e mbreti e përqafoi Absalomin.

Kapitujt