Kapitujt

Levitiku: 24. Rregullore plotësuese rituale

¹ Zoti foli me Moisiun e tha: 

² “Urdhëroju bijve të Izraelit që të sjellin vaj ulliri të pastër e të ndritshëm për t’i mbajtur ndezur vazhdimisht dritëzat e shandanit. ³ Jashtë koltrinës së Dëshmisë, në Tendën e takimit, le ta bëjë gati Aroni vazhdimisht para Zotit prej mbrëmjes e deri në mëngjes. Është ligj i përhershëm brez pas brezi. ⁴ Përmbi shandan të pastër Aroni le t’i rregullojë në mënyrë që ato të ndriçojnë vazhdimisht para Zotit”.

B. Bukët mbi lterin e artë

⁵ “Merr pastaj edhe prej më të mirit miell e piqi dymbëdhjetë bukë, kështu që secila të ketë dy të dhjetat e efit, ⁶ të cilat vëri nga gjashtë në dy radhë mbi tryezën e pastër në praninë e Zotit. ⁷ Dhe vër përmbi të dy turrat kem të pastër. Ky do të jetë në vend të bukës përkujtim ‑ shujtë e djegur në nder të Zotit. ⁸ Çdo të shtunë le të ndërrohen para Zotit. Le t’i sjellin bijtë e Izraelit në emër të besëlidhjes së përhershme. ⁹ I takojnë Aronit dhe bijve të tij që t’i hanë në vendin e shuguruar. Janë pjesë e tij shumë e shenjtë prej flive të kushtuara në nder të Zotit. Është ligj i përhershëm”.

Blasfemuesi dhe ligji i hakmarrjes

¹⁰ Dhe, ja, i biri i një izraeliteje, i ati i të cilit ishte egjiptian, doli ndër izraelitë dhe zuri të grindet me një izraelit. ¹¹ I biri i izraelites e shau Emrin dhe e nëmi. E çuan te Moisiu. Nëna e tij quhej Salomitë dhe ishte e bija e Dabriut, e fisit Dan. ¹² E mbyllën në burg derisa t’i dëftohet vullneti i Zotit.

¹³ Zoti foli me Moisiun e tha:

¹⁴ “Nxirre blasfemuesin jashtë zemërimiës dhe të gjithë ata që e dëgjuan le t’i vënë duart mbi kokën e tij dhe mbarë bashkësia le ta vrasë me gurë.

¹⁵ E bijve të Izraelit thuaju:

Ai njeri që do ta shajë Hyjin e vet, le ta mbartë peshën e mëkatit të vet; ¹⁶ kush ta blasfemojë Emrin e Zotit, le të ndëshkohet me vdekje: le ta mbysë me gurë mbarë bashkësia, si në qoftë i huaj si në qoftë izraelit, le të mbytet me gurë ai që ta ketë sharë Emrin.

¹⁷ Kush t’i bjerë njeriut e ta vrasë, le të ndëshkohet me vdekje.

¹⁸ Kush vret kafshën, le ta zëvendësojë me një si ajo: jetë për jetë.

¹⁹ Kush t’i shkaktojë varrë ndokujt prej bashkatdhetarëve të vet, le t’i bëhet edhe atij siç bëri ai: ²⁰ të thyerit për të thyera, syri për sy, dhëmbi për dhëmb ‑ çfarë varre i shkaktoi tjetrit, varrë të njejtë le të durojë edhe ai vetë.

²¹ Kush vret bagëtinë, le ta paguajë; por ai që vret njeriun, le të vritet. ²² Do të kini të njëjtin ligj: si nëse gaboi vendasi si në gaboi ardhacaku. Sepse unë jam Zoti, Hyji juaj”.

²³ Pasi Moisiu u tha kështu bijve të Izraelit, ata e nxorën jashtë zemërimiës blasfemuesin dhe e mbytën me gurë. Izraelitët bënë ashtu siç i kishte urdhëruar Zoti Moisiut.

Kapitujt