Kapitujt

Levitiku: 1. Flitë e shkrumbimit holokaustet

¹ Zoti e thirri Moisiun dhe, prej Tendës së takimit, iu drejtua me këto fjalë: ² “Fol me bijtë e Izraelit e thuaju: Kur ndokush prej jush ka në mendje t’ia kushtojë Zotit ndonjë fli prej bagëtive shtëpiake, mund t’i kushtojë prej bagëtive të trasha ose prej bagëtive të imëta.

³ Nëse kushti i tij është prej bagëtive të trasha për fli shkrumbimi, le të kushtojë mashkull pa të meta. Le ta kushtojë te dera e Tendës së takimit për ta fituar përkrahjen e Zotit. ⁴ Le ta vërë dorën e vet mbi krye të flisë, e kështu do të jetë e pëlqyeshme dhe do t’i vlejë kushtuesit për shpërblim. ⁵ Le ta therë mëzatin në praninë e Zotit dhe priftërinjtë, bijtë e Aronit, le ta kushtojnë gjakun e tij e le ta qesin të rrjedhë në rrethin e lterit që është në hyrje të Tendës së takimit. ⁶ Kushtuesi le ta rrjepë e le ta ndajë në pjesë. ⁷ Bijtë e Aronit, prift, le ta vënë zjarrin në lter e le t’i vënë drutë mbi zjarr. ⁸ Atëherë le t’i vënë rende‑ rende pjesët përmbi dru që janë në zjarr mbi lter, me kokë e me dhjamë. ⁹ Kushtuesi le t’i lajë me ujë rropullitë dhe këmbët e pastaj prifti le t’i djegë e t’i bëjë shkrumb mbi lter si fli shkrumbimi, fli e shkrumbuar në zjarr, erë e këndshme në nder të Zotit.

¹⁰ Nëse është fjala se do të kushtojë fli shkrumbimi një nga bagëtitë e imëta ‑ dele ose dhi ‑ duhet të kushtojë mashkull e të pa të metë. ¹¹ Le ta presë para Zotit në krahun e veriut të lterit. Gjakun e tij le ta derdhin bijtë e Aronit, priftërinjtë, gjithreth lterit. ¹² Kushtuesi le ta ndajë në pjesë, kurse prifti kokë e dhjamë le t’i vërë mbi dru që janë të vëna në zjarr mbi lter. ¹³ Kushtuesi le t’i lajë me ujë rropullitë e këmbët e atëherë prifti le t’i kushtojë të gjitha dhe le t’i djegë në lter: është fli shkrumbimi, fli e djegur në zjarr, erë e këndshme për Zotin.

¹⁴ Nëse dëshiron t’i kushtojë Zotit si fli shkrumbimi shpendë, atëherë le të kushtojë turtull ose pëllumb. ¹⁵ Prifti le ta sjellë te lteri, t’ia përdredhë qafën, t’ia këpusë kokën e ta djegë në lter, kurse gjakun e tij t’ia shtrydhë në anë të lterit. ¹⁶ Le t’ia dëlirë puplat e t’ia heqë gushën dhe ercokun e le t’i qesë në anën e lindjes të lterit në vendin e mbeturinave, aty ku hidhet hiri. ¹⁷ Le ta shpojë ndërmjet krahëve, por mos ta ndajë dhe prifti le ta djegë në lter duke e vënë përmbi drurët që janë në zjarr: është fli shkrumbimi, erë e këndshme për Zotin”.

Kapitujt