Kapitujt

Levitiku: 10. Rregulloret plotësuese

¹ Tashti, Nadabi e Abihui, bijtë e Aronit, i morën kemoret e veta, qitën në to zjarr e, përmbi zjarr, temianin e kushtuan në praninë e Zotit zjarr të pashuguruar, që Zoti nuk ua kishte urdhëruar. ² Por, prej pranisë së Zotit doli zjarri dhe i përpiu ‑ e ata vdiqën të dy në praninë e Zotit.

³ Moisiu i tha Aronit: “Ja, ç’do të thotë ajo që tha Zoti:

‘Në ata që më afrohen,

dua të jem i shenjtëruar,

dhe në sy të mbarë popullit

dua të jem i lavdëruar’”.

Aroni s’bëri vër me gojë.

B. Kufomat e mbartura jashtë

⁴ Moisiu i thirri Misaelin dhe Elsafanin, bijtë e Ozielit, ungjit të Aronit, e u tha: “Shkoni e merrni vëllezërit tuaj prej Shenjtërores dhe çoni jashtë zemërimiës”. ⁵ Ata u afruan e menjëherë i morën ashtu siç ishin të veshur me këmishat e tyre e i qitën jashtë siç u qe urdhëruar.

C. Rregulla të zisë të veçanta për priftërinj

⁶ Pastaj Moisiu i tha Aronit, Eleazarit e Itamarit, bijve të tij: “Mos i shprishni flokët tuaj, as mos i shqyeni petkat që të mos vdisni e të mos e sillni hidhërimin mbi mbarë bashkësinë. Vëllezërit tuaj dhe mbarë Shtëpia e Izraelit le t’i qajnë ata që i dogji zjarri, të cilin e ndezi Zoti. ⁷ Mos u largoni e mos dilni jashtë derës së Tendës së takimit, ndryshe do të vdisni, sepse në ju është vaji i shugurimit të Zotit”.

Ata bënë gjithë si urdhëroi Moisiu.

Ç. Ndalimi i përdorimit të verës

⁸ E Zoti i tha Aronit:

⁹ “Verën e çdo pije që mund të dehë, mos e pi ti as bijtë e tu kur hyni në Tendën e takimit. Kështu nuk do të vdisni. Është ligj i përhershëm për ju brez pas brezi; ¹⁰ që të jeni në gjendje ta dalloni sendin e shuguruar prej të thjeshtit, të pastrin prej të papastrit ¹¹ e t’ua mësoni bijve të Izraelit të gjithë ligjet e mi që Zoti ua dha nëpër Moisiun”.

D. Pjesa e priftërinjve prej flive

¹² Atëherë Moisiu i tha Aronit dhe bijve të tij që mbetën gjallë, Eleazarit e Itamarit: “Prej flisë kushtimore bimore merrni sa tepron pasi të jenë bërë flitë e djegura në nder të Zotit, dhe hajeni të pabrume pranë lterit, sepse është gjë tejet e shenjtë. ¹³ Hajeni në vendin e shuguruar, sepse kjo është pjesa që të është dhënë ty dhe bijve të tu prej flive të djegura në nder të Zotit ‑ kështu më qe dhënë urdhri. ¹⁴ Kurse gjoksin e flisë së lartësimit dhe shpatullën e flisë së ritit të ndihmesës hajeni në një vend të pastër ti e bijtë e tu e bijat e tua me ty, sepse këto janë ndihmesë dhënë ty e fëmijëve të tu prej flive të pajtimit të izraelitëve. ¹⁵ Shpatullën e gjoksin le ta sjellin bashkë me pjesët e dhjamit që do të digjen, që këto të kushtohen me ritin e lartësimit para Zotit; dhe janë pjesë që të përkasin ty dhe bijve të tu. Është ligj i përhershëm, siç urdhëroi Zoti”.

DH. Rregullore të veçanta lidhur me flitë e mëkatimit

¹⁶ Atëherë Moisiu kërkoi të dijë si u flijua cjapi i flisë së mëkatimit, mori vesh se e kishin djegur. U hidhërua në Eleazarin e Itamarin, bijtë e Aronit, që kishin mbetur gjallë, e tha: ¹⁷ “Pse nuk e hëngrët flinë e mëkatimit në vendin e shuguruar? Ajo është gjë tejet e shenjtë dhe Zoti jua dha për t’ia hequr mëkatin bashkësisë e që të kryhet mbi të riti i zgjidhjes në praninë e Zotit, ¹⁸ sidomos pasi nuk është shpënë gjaku i saj brenda në Shenjtërore, është dashur ta kishit ngrënë në Shenjtërore, si më qe urdhëruar”. ¹⁹ Aroni u përgjigj: “Sot, ja, u kushtua flia e mëkatimit dhe flia e shkrumbimit e tyre para syve të Zotit. Por, ti po sheh se çka më ndodhi! Si munda ta ha e t’i pëlqeja Zotit”?

²⁰ Kur Moisiu i dëgjoi këto fjalë, e pranoi arsyetimin.

Kapitujt