Kapitujt

Levitiku: 7. Të drejtat e priftërisë

¹ “Ky është riti për flinë e shpërblimit. Është tejet e shenjtë! ² Prandaj, aty ku theret flia e shkrumbimit, aty le të theret edhe flia e shpërblimit. Gjaku i saj le të derdhet rreth e rreth lterit. ³ Atëherë le ta kushtojë krejt dhjamin e saj, d. m. th. bishtin me dhjamë, dhjamin e zorrëve, ⁴ dy veshkat dhe dhjamin që i mbështjell ato deri në të hollë, dhe rizën e mëlçisë: le ta nxjerrë bashkë me veshkat. ⁵ Prifti le ta djegë mbi lter si fli të djegur në nder të Zotit. Kjo është flia e shpërblimit. ⁶ Çdo mashkull i gjakut të priftërinjve mund ta hajë në vendin e shuguruar. Është gjë tejet e shenjtë”.

Të drejtat e priftërisë

⁷ “Siç është flia për mëkat ashtu është edhe flia e shpërblimit: të dyja kanë po të njëjtin rit. Flia i përket priftit që kryen ritin e zgjidhjes. ⁸ Prifti që e flijon flinë e shkrumbimit të ndokujt, e merr për vete lëkurën e flisë që flijon. ⁹ Pastaj çdo fli kushtimore bimore që piqet në furrë si dhe çdo tjetër që përgatitet në kusi ose në tepsi, do t’i përkasë atij prifti që ta ketë flijuar. ¹⁰ Çdo fli kushtimore bimore, qoftë e njomur me vaj apo e thatë, u takon së bashku të gjithë bijve të Aronit në masë të barabartë për secilin”.

D. Flia e pajtimit:

a/ Flia e lavdit

¹¹ “Ky është riti i flisë së pajtimit që i kushtohet Zotit.

¹² Nëse flia është për të përcjellë “lavdin”, për flinë e lavdit kushtohen kuleç të pabrumë të përgatitur me vaj, petë të lyera me vaj, por pa brumë dhe kuleç të përgatitur me më të mirin miell të ngjeshur me vaj. ¹³ Le të kushtohen edhe, si fli, përveç këtyre kuleçve, edhe kuleç të mbaruar për të shoqëruar flinë, ¹⁴ prej të cilëve njëri le t’i kushtohet Zotit në emër të ndihmesës, dhe le t’i takojë priftit që do ta derdhë gjakun e flisë së pajtimit. ¹⁵Mishi i kësaj flie le të hahet po atë ditë dhe s’do të lihet asgjë për të nesërmen”.

b/ Flitë kushtimore ose vullnetare

¹⁶ “E nëse flia që paraqitet është fli kushtimore ose vullnetare, le të hahet po atë ditë që kushtohet; nëse tepron gjë për të nesërmen, është e lejuar të hahet; ¹⁷ porse, çkado që të teprojë për të tretën ditë, të digjet në zjarr”.

Rregulla të përgjithshme

¹⁸ “Nëse ndokush ha prej mishit të flisë së pajtimit të tretën ditë, flia do të shkojë hupës dhe nuk do t’i numërohet atij që e kushton. Ky mish është i prishur dhe ai që ha prej këtij mishi le ta marrë mbi vete përgjegjësinë e fajit. ¹⁹ Mishi që preket në ndonjë gjë të ndyrë, të mos hahet, por të digjet në zjarr; ndryshe, kushdo që është i pastër, mund ta hajë mishin. ²⁰ Ai që i papastër do të guxonte të hajë mishin e flisë së pajtimit që i është kushtuar Zotit, le të zhduket prej popullit të vet. ²¹ Po edhe ai që prek çkado të papastër ‑ qoftë fëlliqësi të njeriut ose të bagëtisë, ose çfarëdo krijese të ndytë ‑ e guxon të hajë mish të këtyre flive, le të zhduket prej popullit të vet”.

²² Zoti foli me Moisiun e i tha:

²³ “Thuaju bijve të Izraelit: mos e hani dhjamin e gjedhit, të deles e të dhisë. ²⁴ Dhjamin e bagëtisë së ngordhur të kafshës që e shqyen bisha, mund ta përdorni për shërbime të ndryshme, por mos e hani. ²⁵ Ai që ha dhjamin e bagëtisë që mund t’i kushtohet fli shkrumbimi Zotit, le të ndahet prej popullit të vet. ²⁶ Po as gjakun e asnjë kafshe mos e përdorni për ushqim: as të shpendit as të bagëtisë.

²⁷ Kushdo të hajë gjak, le të zhduket prej popullit të vet”.

Pjesët që u përkasin priftërinjve

²⁸ Zoti foli me Moisiun e i tha:

²⁹ “Thuaju bijve të Izraelit: Ai që ia kushton Zotit flinë e pajtimit, le t’i sjellë si dhuratë Zotit pjesët prej flisë së pajtimit. ³⁰ Le t’ia paraqesë vetë Zotit me duart e veta flinë e shkrumbimit: le të sjellë, pra, dhjamin e të sjellë edhe gjoksin: gjoksi që të kushtohet si fli lartësimi para Zotit. ³¹ Prifti le ta djegë dhjamin përmbi lter; kurse gjoksi le t’i takojë Aronit e bijve të tij. ³² Po edhe shpatulla e djathtë e flive të pajtimit le t’i jepet si dhuratë priftit. ³³ Ai që do ta kushtojë prej bijve të Aronit gjakun dhe dhjamin e flisë së pajtimit, ai le ta marrë si pjesë të veten shpatullën e djathtë; ³⁴ sepse, unë prej flive të pajtimit që i kushtojnë bijtë e Izraelit e ndava gjoksin e ritit të lartësimit dhe shpatullën e ritit të ndihmesës e ia dhurova Aronit prift dhe bijve të tij. Është ligj i përhershëm që i detyrohet të gjithë bijve të Izraelit”.

Përfundimi

³⁵ Kjo është pjesa e Aronit dhe e bijve të tij prej flive të djegura në nder të Zotit që atë ditë kur i paraqiti për të ushtruar priftërinë. ³⁶ Këto urdhëroi Zoti t’u jepen prej bijve të Izraelit atë ditë që i shuguroi. Urdhër i përhershëm ndër breznitë e tyre”.

³⁷ Ky është riti i flisë së shkrumbimit, i flisë kushtimore bimore, i flisë për mëkat e për shpërblim, për shugurim të flisë së pajtimit, ³⁸ që Zoti i urdhëroi Moisiut në malin Sinai, kur Zoti u urdhëroi bijve të Izraelit t’i kushtojnë Zotit fli në shkretëtirën e Sinait.

Kapitujt