Kapitujt

Ligji i Përtërirë: 14. zakoni pagan

¹ “Jini për Zotin, Hyjin tuaj, bij! Mos u gërvishtni për të vdekur as mos e rruani kokën permbi sy. ² Sepse ti je një popull që i je kushtuar Zotit, Hyjit tënd dhe Zoti të ka zgjedhur të jesh populli i tij i veçantë në mes të gjithë popujve që janë përmbi tokë.”

Kafshët e pastra e të papastra

³ “Mos hani asgjë që është e papastër!

⁴ Këto janë kafshët që mund t’i hani:

kau, delja e dhia, ⁵ kaprolli, suta, dreri, dhia e egër, antilopa, bualli, dhia e shkëmbinjve. ⁶ Çdo bagëti ndër kafshët që e kanë thundrën e ndarë në dy pjesë plotësisht dhe ripërtypet, hajeni. ⁷ Nuk bën t’i hani ato që, njëmend përtypen, por nuk e kanë thundrën të ndarë, siç janë: deveja, lepuri, gjeri, sepse përtypen, por nuk e kanë thundrën të ndarë: le të jenë të papastra për ju. ⁸ Edhu thiu, megjithëse e ka thundrën të ndarë, por nuk ripërtypet, le të jetë për ju i papastër: mos ua hani mishin as mos ua prekni kufomat.

⁹ Prej të gjitha kafshëve që jetojnë në ujë, mund të hani këto: të gjitha ato që kanë fletëza dhe pare. ¹⁰ Ato që s’kanë fletëza dhe pare, mos i hani, sepse janë të papastra për ju.

¹¹ Hani të gjithë shpendët e pastër, ¹² por këto mos i hani: shqiponjën, shqiponjën kërmë‑ ngrënëse, shqiponjën e detit, ¹³ skifterin dhe çdo lloj sokoli, ¹⁴ çdo lloj korbash, ¹⁵ strucin, kukuvajkën e gjelarojën dhe çdo lloj petriti, ¹⁶ hutinin, zhytrën, ibisin, ¹⁷ mjellmën, peli‑ kanin, shqiponjën qafëshogët, ¹⁸ lejlekun, çdo lloj çafke, pupëzën dhe lakuriqin, ¹⁹ Edhe çdo zvarranik që ka krahë, le të jetë i papastër për ju, dhe mos e hani. ²⁰ Çdo shpend që është i pastër, hajeni.

²¹ Mos hani asnjë bagëti të cofur vetiu. Jepja ta hajë i ardhuri që banon ndër qytetet tuaja ose shitja shtegtarit: sepse ti je popull i shuguruar prej Zotit, Hyjit tënd.

Mos e ziej kecin në qumështin e s’ëmës.”

Të dhjetat vjetore

²² “Ndaj çdo vit të dhjetën e të gjitha prodhimeve të të mjellave të tua që të dalin nga toka. ²³ Haje në praninë e Zotit, Hyjit tënd, në vendin që ta ketë zgjedhur për të banuar emri i tij, të dhjetën e drithit, të verës e të vajit tënd, të parëlindurit e bagëtive të tua të trash e të imëta, që kështu të mësosh ta druash Zotin, Hyjin tënd, në çdo kohë. ²⁴ Por kur rruga është e largët për ty dhe nuk do të mundt’i sjellësh të gjitha këto, sepse vendi që Zoti, Hyji yt, e ka zgjedhur për të banuar emri i tij, është tepër larg, e Zoti të t’i ketë bekuar, ²⁵ atëherë shiti të gjitha dhe çmimin e tyre merre me vete e shko në vendin që Zoti, Hyji yt, e ka zgjedhur, ²⁶ e me ato para bli çka të pëlqen ty, qoftë bagëti të trashë ose të imët, verë ose musht ose çfarë të të deshirojë zemra; dhe ha aty në praninë e Zotit, Hyjit tënd, dhe gostitu me familjen tënde. ²⁷ Le të hajë edhe leviti që është prej qytetit tënd: ruaju se e harron atë, sepse ai s’ka pjesë as pronë me ty.”

Të dhjetat trivjetore

²⁸ “Në mbarim të çdo të tretit vit ndaj të dhjetën e të gjitha prodhimeve të atij viti dhe vëre te dera e qytetit tënd. ²⁹ Atëherë le të vijë leviti që nuk ka pjesë as pronë me ty, i huaji, jetimi dhe e veja, që jetojnë brenda qytetit tënd, le t’i hanë dhe le të ngihen, që të të bekojë Zoti, Hyji yt, në të gjitha veprimet e tua.”

Kapitujt