Kapitujt

Ligji i Përtërirë: 8. Prova në shkretëtirë

¹ “Çdo urdhër që po ta jap unë sot, kujdesu ta kryesh pikë për pikë, që të jetoni e të shumoheni, të hyni e ta merrni për pronë tokën që Zoti me përbetim ua ka premtuar etërve tuaj. ² Të të bjerë në mend udhëtimi që Zoti, Hyji yt, ka bërë ta kalosh për këta dyzet vjet nëpër shkretëtirë, me qëllim që të përulte, të sprovonte e të mësonte çka ndryhet në zemrën tënde: a do t’i mbash urdhërimet e tija apo jo. ³ Të mundoi me uri, por pastaj të ushqeu me manë, që s’e njihje ti as etërit e tu. Kishte për qëllim ta vërtetonte se për të jetuar njeriut nuk i del mjaft buka, por i lypet edhe secila fjalë që del prej gojes së Zotit. ⁴ Petkat e tua nuk janë shqyer në trupin tënd as këmba jote nuk është ënjtur gjatë këtyre dyzet vjetve, ⁵ e pranoje në shpirtin tënd se Zoti, Hyji yt, të edukoi ashtu si edukon njeriu fëmijën e vet. ⁶ Ai veprin kështu që t’i zbatosh urdhërimet e tija, të ecësh udhëve të tija e ta druash atë.”

Tundimet e Tokës së Premtuar

⁷ “Zoti, Hyji yt, po të shpie drejt një vendi të bekuar: në një tokë përrenjsh e burimesh, në fushat e në bjeshkët e së cilës pëlcasin ujërat e gjalla; ⁸ në një tokë me grurë, elb e vreshta, ku rriten fiq, shega e ullinj, në një tokë me vaj e me mjaltë, ⁹ ku s’do ta hash bukën me masë pse do të kesh gjithçka me shumicë; në një tokë, gurët e së cilës kanë hekur e prej maleve të saja nxirret bronzi! ¹⁰ Do të hash e do të ngihesh dhe atëherë do ta bekosh Zotin, Hyjin tënd, për këtë tokë të mrekullueshme që të ka dhënë.

¹¹ Vëri mendjen mirë vetes të mos e harrosh Zotin, Hyjin tënd, e t’i hedhësh pas shpine urdhërimet, ligjet e rregulloret e tija që po t’i jap sot. ¹² E kur të kesh ngrënë e të jesh ngopur, kur të kesh ndërtuar shtëpi të bukura për të banuar, ¹³ e te kesh shtuar bagëti të trasha e të imëta, e kur të kesh fituar argjend dhe ar dhe të gjitha të mirat e tjera me shumicë, ¹⁴ ruaj se të rritet mendja dhe e harron Zotin, Hyjin tënd, që të ka nxjerrë nga toka e Egjiptit, nga shtëpia e skllavërisë; ¹⁵ që të ka prirë nëpër atë shkretëtirë të madhe e të tmerrshme, tokë gjarpinjsh të helmuar e gallomash, vend të thatë e pa ujë; por qe Ai që për ty nxori përrenj uji të gjallë prej qetës graniti ¹⁶ e të ushqeu në shkretëtirë me manë, që s’e kishin njohur etërit e tu, e, pasi të përuli dhe të sprovoi, në fund pati dhimbje për ty për të të bërë të lumtur. ¹⁷ Pra, mos thuaj në zemrën tënde: ‘Me fuqinë time e me forcën e duarve të mia i kam fituar të gjitha këto!’, ¹⁸ por le të të bjerë ndër mend se qe Zoti, Hyji yt, që të dha fuqi për t’ia arritur mirëqenies. Ai bëri kështu për ta çuar në vend godin e vet, për të cilin iu përbetua etërve të tu, siç e vërteton dita e sotme. ¹⁹ Por, nëse ti do ta harrosh Zotin, Hyjin tënd, dhe do të shkosh pas hyjnive të huaja e nëse do t’u shërbësh atyre dhe do t’i adhurosh ato, ja, sot po ju betohem se do të shfaroseni me siguri. ²⁰ Do të mbaroni edhe ju porsi popujt që i zhduki Zoti para jush, nëse nuk do ta dëgjoni zërin e Zotit, Hyjit tuaj.”

Kapitujt