Kapitujt

Ligji i Përtërirë: 10. Arka e Besëlidhjes dhe zgjedhja e Levit

¹ “Asohere Zoti më tha: ‘Latoji dy rrasa guri si ato të mëparshmet dhe ngjitu tek unë në mal. Puno dhe një arkë druri. ² Unë në rrasa do t’i shkruaj ato fjalë që qenë në rrasat e para që i theve. Pastaj shtjeri në arkë.’

³ E punova, pra, arkën prej druri të akacies, i latova dy rrasa guri po si ato të mëparshmet dhe u ngjita në mal me to në dorë. ⁴ Dhe shkroi në rrasa po ato fjalë që i kishte shkruar më parë, Dhjetë fjalët që Zoti jua tha në mal nga zjarri, kur populli qe bashkuar në tubimin e gjithmbarshëm, dhe m’i dha. ⁵ Unë u ktheva prej malit dhe i vendosa në arkën që kisha punuar. Edhe sot e kësaj dite gjenden në të po ashtu si më kishte urdhëruar Zoti.

⁶ Bijtë e Izraelit çuan nga Berotbeneiakani në drejtim të Mozerës, ku pat vdekur e qe varrosur Aroni. Në vend të tij u bë prift Eleazari, i biri. ⁷ Prej andej erdhën në Gadgad.

Prej këtij vendi çuan e ngulën zemërimiën në Jetebatë, vend i pasur me përrenj.

⁸ Asokohe Zoti e veçoi fisin e Levit për të mbartur Arkën e Besëlidhjes së Zotit, për të qëndruar në shërbesë në praninë e Zotit dhe për të bekuar në emër të tij, siç bën edhe në ditën e sotme. ⁹ Për këtë arsye Levi nuk ka pjesë as pronë me vëllezërit e vet, sepse vetë Zoti është trashëgimi i tij, siç i premtoi Zoti, Hyji yt.

¹⁰ Unë qëndrova në mal, si edhe herën e parë, dyzet ditë e dyzet net, dhe Zoti ma dëgjoi lutjen edhe kësaj here: Zoti nuk deshi të të asgjësojë. ¹¹ Atëherë Zoti më tha: ‘Çohu, nisu e prij popullit që të hyjë e ta pushtojë tokën që me përbetim ua premtova etërve të tyre se do t’ua jap. ’“

Rrethprerja e zemrës

¹² “E tani, o Izrael, çfarë kërkon Zoti, Hyji yt, prej teje? Kërkon që ta druash Zotin, Hyjin tënd, të ecësh udhëve të tija, ta duash e t’i shërbesh Zotit, Hyjit tënd, me gjithë zemrën tënde e me gjithë shpirtin tënd, ¹³ t’i mbash rregullat e urdhërimet e Zotit, që po t’i jap unë sot për të mirën tënde. ¹⁴ Po, Zotit, Hyjit tënd, i perket qielli, qielli i qiellit, toka dhe gjithçka është në të. ¹⁵ Megjithatë, Zoti u lidh ngushtë me etërit e tu, i deshi e, pas tyre, në mes të gjithë popujve, ju zgjodhi ju, d. m. th. pasardhësit e tyre, si vërtetohet edhe sot.

¹⁶ Pra, rrethpritni zemrën tuaj dhe mos e ngurroni më zverkun tuaj, ¹⁷ sepse Zoti, Hyji juaj, është Hyji i hyjve, Zoti i zotëruesve, Hyji i madh, i pushtetshëm i tmerrshëm, që nuk bën krahambajtje, që nuk e prishin dhuratat; ¹⁸ i jep të drejtën bonjakut dhe vejushës, e do të ardhurin, i jep ushqimin dhe veshën. ¹⁹ Kini edhe ju dashuri për të ardhurin, sepse edhe ju keni qenë të ardhur në dheun e Egjiptit.

²⁰ Druaje Zotin, Hyjin tënd, dhe atij shërbeji, qëndroji besnik dhe në emrin e tij përbetohu! ²¹ Ai është nderi yt e Hyji yt! Ai i bëri për ty këto punë të mëdha e të tmerrshme që i panë sytë e tu! ²² Kur etërit e tu zbritën në Egjipt, nuk ishin veçse shtatëdhjetë frymë. E tani? Zoti, Hyji yt, të shumoi si yjet e qiellit!”

Kapitujt