Kapitujt

Ligji i Përtërirë: 3. Pushtimi i mbretërisë së Ogut

¹ “Atëherë u kthyem dhe morëm udhën drejt Basanit. Në Edrai na doli para për të luftuar Ogu, mbreti i Basanit, me mbarë popullin e vet. ² Atëherë Zoti më tha: ‘Mos e druaj aspak, sepse ta lëshova në dorën tënde me mbarë popullin dhe me tokën e tij. Bëj me të siç bëre me Sehonin, mbretin e amorrenjve, që banonte në Hesebon.’ ³ Kështu, pra, Zoti, Hyji ynë, na e dorëzoi edhe Ogun, mbretin e Basanit, dhe mbarë popullin e tij. I goditëm edhe ata derisa i zhdukëm. ⁴ Asokohe i zaptuam të gjitha qytetet e tija. Asnjë qytet nuk na shpëtoi: pushtuam gjashtëdhjetë qytete, mbarë krahinën Argob, mbretërinë e Ogut në Basan. ⁵ Të gjitha qytetet ishin të mbrojtura me mure të larta, me dyer e me shula. Pa përmendur fshatrat e panumërta që ishin të parrethuara me mure. ⁶ Edhe ato i ngarkuam me “mallkim”, siç bëmë me Sehonin, mbretin e Hesebonit: i zhdukëm qytetet, trim e grua e fëmijë; ⁷ kurse bagëtitë dhe prenë e atyre qyteteve i rrëmbyem.

⁸ Asokohe e morëm tokën prej duarve të dy mbretërve të amorrenjve, që jetonin në anën e andejme të Jordanit, prej përroit Arnon deri në malin Hermon ⁹ ‑ sidonët e quajnë Hermonin Sarion, kurse amorrenjtë Sanir ‑ ¹⁰ të gjitha qytetet që janë në rrafsh, mbarë tokën Galaad e Basan deri në Selkë e në Edrai, qytetet e mbretërisë së Ogut në Basan.

¹¹ Prej refaitëve kishte mbetur vetëm Ogu, mbreti i Basanit. Mund të shihet shtrati i tij, shtrat hekuri. A nuk është në Rabë të amonëve? Është i gjatë nëntë kute e i gjerë katër kute, me kut të rëndomtë burri.”

Ndarja e Transjordanisë

¹² “Dhe asokohe e pushtuam edhe këtë tokë, prej Aroerit që është në bregun e përroit Arnon, e deri në gjysmën e malit Galaad: qytetet e saja ua dhashë Rubenit e Gadit. ¹³ Pjesën tjetër të Galaadit dhe mbarë Basanin, mbretërinë e Ogut, ia dhashë gjysmës së fisit të Manaseut, mbarë krahinën Argob. Mbarë Basani quhet toka e refaitëve. ¹⁴ Jairi, biri i Manaseut, e mori për pronë mbarë krahinën e Argobit deri në kufijtë e Gesuriut e të Mahatit. Ai e quajti me emrin e vet Basan Havot Jair /d. m. th. Fshatrat e Jairit/, deri në ditën e sotme. ¹⁵ Mahirit ia lëshova Galaadin. ¹⁶ Fiseve të Rubenit e të Gadit ua lëshova prej Galaadit deri në përruan Arnon ‑ për kufi gjysma e lumit e deri në lumin Jabok, që është kufi me bijtë e Amonit. ¹⁷ Si kufi shërbenin Araba e Jordani prej Keneretit e deri në detin e Arabës, që është Deti i Kripur, në rrëzë të malit Fazga në lindje.”

Udhëzimet e fundit të Moisiut

¹⁸ “Asokohe ju pata urdhëruar: ‘Zoti, Hyji juaj, jua dha për pronë këtë tokë. Të gjithë trimat, të aftë për luftë të armatosur, le t’u prijnë vëllezërve, bijve të Izraelit. ¹⁹ Gra e fëmijë e bagëti ‑ e di se keni shumë ‑ le të rrinë në qytetet që jua dhashë, ²⁰ derisa Zoti, Hyji juaj, t’u japë paqe edhe vëllezërve tuaj, siç jua dha juve, dhe ta marrin në pronë edhe ata tokën që Zoti, Hyji juaj, do t’ua japë edhe atyre përtej Jordanit. Atëherë lë të kthehet secili në pronën e vet që jua dhashë.

²¹ Asohere edhe Jozuehit i dhashë këtë urdhër:’Ti me sytë e tu pe se çfarë u bëri Zoti, Hyji juaj, këtyre dy mbretërve: kështu do t’ua bëjë të gjitha mbretërive nëpër të cilat do të kalosh. ²² Mos i druaj! Për ju do të luftojë Zoti, Hyji juaj!’

²³ Asohere iu luta Zotit e thashë: ²⁴ ‘O Zot, Hyj, ti fillove t’ia dëftosh shërbëtorit tënd madhërinë tënde dhe dorën e fuqishme! E, në të vërtetë, nuk ka tjetër Hyjni as në qiell as në tokë, që mund t’i bëjë veprat e tua e të krahasohet me fuqinë tënde. ²⁵ Më lejo të kaloj matanë Jordanit e ta shoh këtë tokë të mirë, këtë krahinë të mrekullueshme malore dhe Libanin!’ ²⁶ Po Zoti u hidhërua me mua për shkakun tuaj, nuk ma dëgjoi lutjen, por më tha: ‘Lëre! As mos fol më për këtë gjë me mua! ²⁷ Por, ngjitu në majë të Fazgës dhe lëshoja sytë në perëndim, në veri, në jug e në lindje e merre me sy, sepse Jordanin ti s’do ta kalosh! ²⁸ Jepi urdhrat e tua Jozuehut, jepi zemër e guxim, sepse ai do ta kalojë Jordanin e do t’i prijë këtij populli dhe ai do t’ua ndajë këtë tokë që do ta shikosh ti!’

²⁹ E kështu zumë vend në luginën përballë Betfegorit.”

Pabesnikëria e Feorit dhe urtia e vërtetë 

Kapitujt