Kapitujt

2 i Mbretërve: 24. Hyrje në mbretërinë e Joakinit /598/

¹ Në kohën e tij erdhi Nabukodonosori, mbreti i Babilonisë, dhe Joakimi ra nën pushtetin e tij për tri vjet. Atëherë bëri kryengritje kundër tij. ² Por Zoti çoi kundër tij çeta kaldenjsh, çeta sirianësh, çeta moabitësh e çeta amonësh.

Zoti i dërgoi kundër Judës për ta shuar sipas fjalës së Zotit që e kishte folur me gojë të shërbëtorve të vet profetë. ³ E u bë kështu për shkak të hidhërimit të Zotit kundër Judës, sepse deshi ta fshijë prej pranisë së vet për shkak të mëkateve të Manaseut, për të gjitha ato që kishte bërë ⁴ dhe për shkak të gjakut të pafajshëm që derdhi dhe e mbushi Jerusalemin me gjak të të pafajshmëve. Kjo qe arsyeja që Zoti nuk deshi ta falë.

⁵ Veprat e tjera të Joakimit dhe gjithçka ndërmori, pse a nuk janë këto të shkruara në Librin e Analeve të mbretërve të Judës? Joakimi pushoi me etërit e vet. ⁶ Mbret në vendin e tij u bë Joakini, biri i tij.

⁷ Mbreti i Egjiptit nuk doli më nga vendi i vet, sepse mbreti i Babilonit kishte pushtuar gjithçka kishte qenë në pushtetin e mbretit të Egjiptit prej përroit të Egjiptit e deri në lumin e Eufratit.

Hyrje në mbretërinë e Joakinit /598/

⁸ Joakini kishte tëtëmbëdhjetë vjet kur u bë mbret dhe mbretëroi në Jerusalem tre muaj. Nëna e tij quhej Nestë. Ishte bija e Elnatanit prej Jerusalemit. ⁹ Bëri ç’është e keqe para syve të Zotit gjithë si kishte vepruar edhe i ati.

Shpërngulja e parë me dhunë

¹⁰ Në atë kohë shërbëtorët e Nabukodonosorit, mbretit të Babilonisë, erdhën kundër Jerusalemit dhe e rrethuan qytetin.

¹¹ Ndërsa shërbëtorët e tij po mbanin në rrethim qytetin, erdhi edhe vetë Nabukodonosori, mbreti i Babilonisë, kundër qytetit. ¹² Atëherë Joakini, mbreti i Judës, doli te mbreti i Babilonisë, ai, nëna e tij, oborrtarët e tij, prijësit e tij dhe zyrtarët e tij. Mbreti i Babilonisë e zuri rob në të tetin vit të mbretërimit të vet.

¹³ Sipas fjalës së Zotit Nabukodonosori mori prej andej të gjithë thesaret e Shtëpisë së Zotit dhe thesaret e pallatit mbretëror, i theu të gjitha enët e arta që i kishte punuar Salomoni, mbreti i Izraelit, për Tempullin e Zotit. ¹⁴ E shpërnguli me dhunë mbarë Jerusalemin, të gjithë krerët dhe të gjithë luftëtarët e fortë: dhjetë mijë vetë të humbur bashkë me farkëtarë e me marangozë; mbeti vetëm populli i varfër i vendit. ¹⁵ Po ashtu shpërnguli me dhunë në Babilon edhe Joakinin, nënën e mbretit, gratë e mbretit, oborrtarët e tij, bujarët e vendit, të gjithë i treti në mërgim prej Jerusalemit në Babiloni. ¹⁶ Të gjithë njerëzit e aftë, rreth shtatë mijë, po ashtu edhe farkëtarë e marangozë rreth njëmijë, të gjithë luftëtarët: mbreti i Babilonisë i çoi robër në Babiloni. ¹⁷ Mbreti i Babilonisë e bëri mbret Mataninë në vend të tij. Ishte ungji i Joakinit. Matanisë ia ndërroi emrin dhe e quajti Sedeci.

Hyrje në mbretërimin e Sedecisë në Judë /598‑587/

¹⁸ Kur filloi të mbretërojë Sedecia, kishte njëzet e një vjet.

Në Jerusalem mbretëroi njëmbëdhjetë vjet. Emri i nënës së tij ishte Amital. Ishte bija e Jeremisë prej Lobnës. ¹⁹ Bëri ç’është e keqe para syve të Zotit, gjithë si kishte bërë Joakimi. ²⁰ Zoti vazhdonte të hidhërohej kundër Jerusalemit dhe kundër Judës derisa i largoi prej pranisë së vet.

Sedecia pastaj bëri kryengritje kundër mbretit të Babilonisë.

Kapitujt