Kapitujt

2 i Mbretërve: 19. Kërkohet këshillë nga Isaia

19

¹ Kur i dëgjoi këto fjalë Ezekia, i shqeu petkat e veta, ngjeshi grathoren dhe hyri në Shtëpinë e Zotit. ² Atëherë i dërgoi tek Isaia profet, biri i Amosit, Eliacimin, kryekuj‑ destarin e pallatit, sekretarin Sobnë dhe krerët e priftërinjve të veshur me grathore. ³ Ata i thanë: “Kështu thotë Ezekia: Ditë ngushtimi, ditë ndëshkimi e ditë turpi është kjo ditë: foshnjat janë rritur për të dalë në dritë, porse lindëses i mungojnë fuqitë për t’i qitur në dritë! ⁴ Ndoshta Zoti, Hyji yt, do t’i dëgjojë të gjitha fjalët e Rabsacesit, që zotëria i tij, mbreti i Asirisë, e dërgoi për ta poshtëruar Hyjin e gjallë, e do ta ndëshkojë për fjalët që i dëgjoi Zoti, Hyji yt. Thuaji një uratë për tëpricën që ende ka mbetur”.

⁵ Shkuan, pra, shërbëtorët e mbretit Ezeki tek Isaia. ⁶ Isaia u tha: “Kështu thuajini zotërisë tuaj. Kështu thotë Zoti: Mos i druaj fjalët që i dëgjove ti, me të cilat shërbëtorët e mbretit të Asirisë më kanë sharë mua. ⁷ Ja, unë po çoj në të një shpirt dhe, posa të dëgjojë një lajm, do të kthehet në vendin e vet . Do të bëj që në vendin e tij të vritet prej shpatës”.

Nisja e kryekomandantit

⁸ Rabsaci u kthye dhe e gjeti mbretin e Asirisë duke sulmuar Lobnën; i kishte shkuar lajmi se mbreti e kishte lëshuar Lakisin. ⁹ Sepse kishte dëgjuar lajmin lidhur me Tarakën, mbretin e Etiopisë, që thuhej: “Ja, erdhi për të luftuar kundër teje”!

Letra e Senakeribit

Atëherë Senakeribi i dërgoi përsëri kasnecët e vet tek Ezekia për t’i thënë: ¹⁰ “Kështu thuajini Ezekisë, mbretit të Judës: Të mos gënjejë Hyji yt, në të cilin ke vënë shpresën dhe mos thuaj: ‘Jerusalemi nuk do të bjerë në dorë të mbretit të Asirisë’. ¹¹ Ti vetë ke dëgjuar mirë fort se ç’u kanë bërë të gjitha vendeve mbretërit e Asirisë: se si i kanë shkretëruar! A thua vetëm ti do të shpëtosh? ¹² A thua secili nga zotat e popujve i shpëtoi popujt e vet që i shkretëruan etërit e mi, d. m. th. Gozanin, Harranin, Resefin dhe bijtë e Edenit që ishin në Thelasar? ¹³ Ku është mbreti Emat, mbreti Arfad e mbreti i qytetit Sefarvaim, Ana e Ava”?

¹⁴ Kur Ezekia mori letrën prej dorës së kasnecëve dhe pasi e lexoi, shkoi në Shtëpinë e Zotit dhe e shtriu përpara Zotit. ¹⁵ Kështu u lut në praninë e Zotit: “O Zot, Hyji i Izraelit, që rri mbi kerubinë! Ti i vetmi je Hyji i të gjitha mbretërive të tokës! Ti e krijove qiellin e tokën! ¹⁶ Prire veshin tënd e dëgjo! Hapi, o Zot, sytë e tu e shiko! Dëgjo të gjitha fjalët e Senakeribit, që i dërgoi për të poshtëruar Hyjin e gjallë!

¹⁷ Është e vërtetë, o Zot, se mbretërit e Asirisë shkretëruan popuj dhe vendet e tyre! ¹⁸ Edhe zotat e tyre i dogjën në zjarr. Veçse ata nuk ishin Zot, por vepër e duarve të njerëzve prej drurit e gurit, dhe mbretërit e Asirisë i rrënuan. ¹⁹ Por ti, o Zot, Hyji ynë, na shpëto prej dorës së tij, që ta marrin vesh të gjitha mbretëritë e tokës, se ti, o Zot, je i vetmi Hyj”.

Ndërmjetësimi i Isaisë

²⁰ Atëherë Isaia, biri i Amosit, dërgoi për t’i thënë Ezekisë: “Kështu thotë Zoti, Hyji i Izraelit: ‘E kam dëgjuar lutjen që ma ke drejtuar ti lidhur me Senakeribin, mbretin e Asirisë.

²¹ Ja fjalët që Zoti i tha kundër tij:

Të përbuz, të përqesh virgjëra, bija e Sionit!

Prapa teje e tund kokën bija e Jerusalemit!

²² Kë poshtërove, kë shave?

Kundër kujt e ngrite zërin

dhe me krenari i lartësove sytë?

Kundër Shenjtit të Izraelit!

²³ Me gojën e shërbëtorëve të tu e feve Zotin.

Ti the: ‘Me karrocat e mia të shumta

në majë u dola maleve;

në më të lartat maja të Libanit

dhe ia preva më të lartët cedra,

më të bukurit bredha!

I dola në më të lartat maja,

në më të dendurin pyll!

²⁴ Hapa e piva ujët e huaj;

me shputat e këmbëve të mia

i shtera ujërat e Egjiptit’!

²⁵ Pse a nuk e di

se që kaherë e kam bërë këtë synim,

se prej kohësh të lashta

ta kam përftuar?

Tani do ta sendërtoj:

të është dhënë t’i shndërrosh

qytetet e forta në rrënoja.

²⁶ Banorët e tyre të pafuqishëm

u tmerruan dhe u mposhtën,

u bënë porsi bari i fushës,

porsi bari në lëndinë, bar pullazesh,

që thahet pa mbërritur pjekurinë!

²⁷ E di kur rri,

kur del e kur kthehesh.

Edhe tërbimin tënd kundër meje:

²⁸ u shkumite kundër meje,

krenaria jote arriti në veshët e mi!

Hundës sate mëhundëzën do t’ia vë,

në gojën tënde fre të hekurt

e do të të kthej udhës nga ke ardhur!

²⁹ Ty Ezeki, kjo le të jetë shenja:

ha sivjet ç’të gjesh,

kurse sot një vit ç’të mbijë vetiu.

Në vitin e tretë mbillni e korrni,

mbillni vreshta dhe hani frutat e tyre.

³⁰ Ata që të shpëtojnë prej shtëpisë së Judës,

thellë rrënjët do t’i lëshojnë,

e lart fruta do të prodhojnë;

³¹ sepse prej Jerusalemit do të dalë Teprica,

të Shpëtuarit prej malit Sion!

Dashuria përvëluese e Zotit do ta bëjë këtë!

³² Prandaj Zoti kështu thotë për mbretin e Asirisë:

S’do të hyjë, jo, në këtë qytet,

kundër tij s’do të qesë shigjetë,

kundër tij as shqyt s’do të kthejë,

s’do të thellojë kanal rreth tij!

³³ Rrugës nga erdhi ai do të zmbrapset,

në këtë qytet këmba s’i shkel!

Është kjo fjala që Zoti e flet.

³⁴ Këtë qytet e mbroj vetë dhe e shpëtoj

për shkakun tim e për Davidin, shërbëtorin tim”.

Humbja dhe vdekja e Senakeribit

³⁵ Po atë natë engjëlli i Zotit hyri në fushimin e asirëve dhe i vrau njëqind e tetëdhjetë e pesë mijë asirë. Kur u ngritën herët në mëngjes, i panë të gjitha kufomat e të vdekurve. ³⁶ Senakeribi, mbreti i Asirisë, bëri çojën dhe shkoi e u ndal në Ninivë. ³⁷ Dhe, ndërsa po adhuronte në tempullin e Nesrokut, zotit të vet, Adrameleku dhe Sarasati, bijtë e tij, e vranë shpatë dhe ikën në tokën e armenëve. Në vend të tij u bë mbret Asarhadoni, biri i tij.

Kapitujt