Kapitujt

2 i Mbretërve: 17. Mbretërimi i Ozesë në Izrael /732 724/

¹ Në vitin e dymbëdhjetë të mbretit Akaz, në Samari u bë mbret mbi Izraelin Ozeja, biri i Elës. Mbretëroi për nëntë vjet. ² Bëri ç’është e keqe para syve të Zotit, por jo si mbretërit e Izraelit që kishin qenë para tij.

³ Kundër tij u çua Salmanasari, mbreti i asirëve, dhe Ozeja iu nënshtrua e i paguante telozna. ⁴ Kur e hetoi mbreti i Asirisë se Ozeja kishte për qëllim të çohej kundër tij, sepse kishte dërguar kasnecë të mbreti i Egjiptit, Sua, dhe nuk i kishte paguar teloznat siç e kishte zakon t’i paguajë çdo vit, e kapi Ozenë, e lidhi në pranga dhe e qiti në burg.

Pushtimi i Samarisë /721/

⁵ Mbreti i Asirisë e pushtoi mbarë vendin dhe u ngjit dhe e rrethoi Samarinë. E mbajti në rrethim për tre vjet. ⁶ Në vitin e nëntë të mbretërimit të Ozesë, mbreti i Asirisë e pushtoi Samarinë, i shpuri izraelitët në Asur dhe i vendosi në Halë, në brigjet e Haborit, lumë i Gozanit dhe në qytetet e medëve.

Përsiatje mbi shpartallimin e mbretërisë së Izraelit

⁷ E ndodhi kështu, sepse bijtë e Izraelit mëkatuan kundër Zotit, Hyjit të vet, i cili i kishte nxjerrë prej tokës së Egjiptit, prej kthetrave të faraonit, mbretit të Egjiptit, e ata nderuan hyjnitë e huaja. ⁸ Jetuan sipas zakoneve të kombeve që i zhduku Zoti në ardhjen e bijve të Izraelit, e sipas ligjeve që i vunë në fuqi mbretërit e Izraelit. ⁹ Bijtë e Izraelit e fyen me vepra jo të drejta Zotin, Hyjin e vet. Ndërtuan mogila në të gjitha qytetet e veta që nga kullat e vëzhgimit deri në qytete të fortifikuara. ¹⁰ Punuan gurngulë dhe banirë në majë të çdo kodre e nën çdo lëndë të gjelbër ¹¹ dhe digjnin kem në të gjitha lartësirat sikurse edhe kombet që Zoti i kishte shpërngulur para tyre. Bënë vepra tmerrësisht të këqija duke e hidhëruar Zotin ¹² dhe adhuruan idhuj të fëlliqët, që u kishte urdhëruar Zoti të mos e bënin atë gjë. ¹³ E Zoti i kishte përkujtuar zyrtarisht izraelitët e judenjtë me anë të gjithë profetëve e të gjithë veguesve duke u thënë: “Kthehuni prej udhëve tuaja të këqija e mbani urdhërimet e rregulloret e mia sipas ligjit që ua urdhërova etërve tuaj dhe sipas të gjithave që jua kam zbuluar me anë të profetëve, shërbëtorëve të mi. ”. ¹⁴ Por ata nuk dëgjuan. E ngurruan zverkun e vet në gjasim të zverkut të etërve të tyre, që nuk deshën të besonin në Zotin, Hyjin e vet. ¹⁵ E përbuzën Ligjin dhe Besëlidhjen e tij, që e lidhi me etërit e tij, kërkesat që ai ua kishte bërë: shkuan pas gjërave të kota dhe u bënë asgjë.

I ndoqën kombet që ishin përreth tyre, kurse Zoti u kishte urdhëruar të mos bëjnë siç bënin ato. ¹⁶ I lanë të gjitha urdhërimet e Zotit, Hyjit të vet, dhe punuan idhuj të metaltë: dy viça e banirin, adhuruan mbarë ushtrinë qiellore, i shërbyen Baalit, ¹⁷ i kushtuan bijtë e bijat e veta duke i kaluar nëpër zjarr; pyetnin shortarët e ushtronin magjinë e kështu u dhanë të bënin çka është e keqe ndër sy të Zotit me qëllim që ta ngacmonin.

¹⁸ Atëherë Zoti u hidhërua në Izraelin për së tepërmi dhe e flaku larg syve të vet. Mbeti vetëm fisi i Judës. ¹⁹ Por mjerisht as ata të fisit të Judës nuk i ruanin urdhërimet e Zotit, Hyjit të vet, por ecnin në gabimet që kishte bërë Izraeli.

²⁰ Zoti e flaku mbarë farën e Izraelit, i përvujtnoi ata dhe i lëshoi në duar të grabitqarëve derisa i flaku krejtësisht prej fytyrës së vet. ²¹ Që prejkohës që Izraeli u nda prej shtëpisë së Davidit dhe vuri për mbret të vetin Jeroboamin, birin e Nabatit, ‑ sepse Jeroboami e ndau Izraelin prej Zotit dhe e bëri të bëjë mëkatin e madh, ‑ edhe Zoti e braktisi Izraelin. ²² Bijtë e Izraelit ecën në të gjitha mëkatet që i kishte bërë Jeroboami. Nuk u larguan prej tyre ²³ derisa e dëboi Zoti Izraelin prej fytyrës së vet, siç u kishte thënë me gojën e të gjithë profetëve, shërbëtorëve të vet. Kështu qe humbur me dhunë Izraeli prej tokës së vet në Asur deri në ditën e sotme.

Prejardhja e samarianëve

²⁴ Mbreti i Asirisë atëherë solli popuj prej Babilonit, prej Kutës, prej Avahit, prej Ematit e prej Sefarvaimit dhe i vendosi në vend të bijve të Izraelit në qytetet e Samarisë. Këta e bënë pronë Samarinë e banuan në qytetet e saja.

²⁵ Tashti, që në fillim të nguljes së tyre në të, nuk e kishin frikë Zotin. Zoti dërgoi kundër tyre luanë që mbytën disa prej tyre. ²⁶ Qe lajmëruar mbreti i asirëve: “Njerëzit që çove dhe i vendose të banojnë në qytetet e Samarisë, nuk e dinë mënyrën si duhet të nderohet Hyji i vendit. Prandaj u çoi luan dhe, ja, po i mbysin, sepse nuk e dinë mënyrën si duhet nderuar Hyji i vendit”. ²⁷ Atëherë mbreti i Asirisë urdhëroi: “Çojeni atje një prej priftërinjve që sollet s’andejmi si skllevër, le të shkojë e le të banojë ndër ta e t’ua mësojë mënyrën e nderimit të Hyjit të vendit”. ²⁸ Kështu, kur erdhi njëri prej atyre priftërinjve që kishin qenë marrë skllevër prej Samarisë, banoi në Betel dhe i mësonte se si duhej ta nderonin Zotin.

²⁹ Megjithatë, secili popull punoi hyjin e vet. I vendosën në tempujt e lartësirave që i kishin ndërtuar samarianët, secili popull në qytetin e vet ku banonte. ³⁰ Kështu ata prej Babilonit punuan Sokotbenotin, kutenët Nergelin, ata prej Ematit Asimën, ³¹kurse hevenjtë punuan Nebahazin dhe Tartakun, kurse ata që ishin prej Sefarvaimit i digjnin fëmijët e vet në zjarr për nder të Adramelekut e të Anamelekut, hyjnive të Sefarvaimit. ³² E migjithatë nderonin edhe Zotin. Bënë prej mesit të vet priftërinj të lartësirave dhe i vendosnin në tempuj të lartësirave; ³³ dhe, ndërkohë që nderonin Zotin, u shërbenin edhe hyjnive të veta sipas zakoneve të popujve prej të cilëve kishin ardhur në Samari.

³⁴ Deri më sot e përfillin zakonin e vjetër: nuk e druajnë Zotin, nuk e rregullojnë jetesën e vet brenda hullive të Ligjit as urdhërimeve as rregulloreve që ua urdhëroi Zoti bijve të Jakobit, të cilin e pat quajtur Izrael. ³⁵ Zoti ka lidhur me ta një besëlidhje dhe u kishte urdhëruar duke thënë: “Mos i druani zotat e huaj, mos i nderoni, mos i adhuroni dhe mos u flijoni atyre, ³⁶ por nderojeni vetëm Zotin që ju nxori nga toka e Egjiptit me fuqi të madhe e krah të shtrirë. Vetëm atë druani, atë adhuroni dhe atij i flijoni! ³⁷ Urdhërimet e ritet, Ligjin e urdhrin, që e ka shkruar për ju, kujdesohuni ta zbatoni në të gjitha ditët e jetës suaj. Mos druani të tjerë zota! ³⁸Besëlidhjen që e rraha me ju, mos e harroni dhe mos i druani zotat e huaj, ³⁹ por druani vetëm Zotin, Hyjin tuaj, dhe ai do t’ju shpëtojë nga dora e të gjithë armiqve tuaj.”

⁴⁰ Por ata nuk dëgjuan e vazhduan të veprojnë sipas zakonit të tyre të vjetër. ⁴¹ Kështu, pra, këta popuj e druanin Zotin, por megjithatë u shërbenin edhe idhujve të vet. Krejtësisht siç vepruan etërit e tyre, bijtë e bijtë e bijve të tyre vazhdojnë të veprojnë edhe sot si ata.

Kapitujt