Kapitujt

1 i Mbretërve: 11. Gratë e Salomonit

¹ Mbreti Salomon dashuroi shumë gra të huaja: përveç bijës së faraonit, edhe moabite, amonite, idumease, sidonite dhe hetease; ² bija popujsh për të cilat u tha Zoti bijve të Izraelit: “Mos hyni tek ato as prej tyre të mos hyjnë te bijat tuaja, sepse s’ka dyshim që do t’i kthejnë zemrat tuaja t’i ndiqni zotat e tyre”. Me të tilla u lidh Salomoni me dashuri. ³ Kishte shtatëqind gra pothuajse mbretëresha e treqind shemra. Gratë ia prishën zemrën.

⁴ Dhe kur Salomoni u plak, gratë e tija ia prishën zemrën e i ndoqi hyjnitë e huaja dhe zemra e tij nuk i përkiste më plotësisht Zotit, Hyjit të tij, sikurse zemra e Davidit, babait të tij. ⁵ Salomoni ndiqte Astartën, hyjneshën e sidonëve e Melkomin, idhullin e amonëve. ⁶ Kështu Salomoni bëri çka nuk i pëlqente Zotit dhe nuk i qe besnik Zotit, sikurse qe Davidi, baba i tij. ⁷ Atëherë Salomoni i ndërtoi një lartësirë Kamosit, idhullit të moabitëve, në malin që është përballë Jerusalemit, dhe Melkomit, idhullit të bijve të Amonit. ⁸ Kështu bëri edhe për të gjitha gratë e veta të huaja, të cilat u kushtonin kem dhe fli hyjnive të veta.

⁹ Prandaj edhe Zoti iu hidhërua Salomonit, sepse e largoi mendjen e vet prej Zotit, Hyjit të Izraelit, i cili iu dëftua dy herë ¹⁰ dhe i kishte urdhëruar mu këtë: të mos i ndiqte hyjnitë e huaja. Por ai nuk zbatoi çka i kishte urdhëruar Zoti. ¹¹ Kështu që edhe Zoti i tha Salomonit: “Pasi bëre kështu e nuk e mbajte Besëlidhjen time as urdhërimet e mia që t’i dhashë, unë do ta marr prej teje mbretërinë tënde e do t’ia jap një shërbëtori tënd. ¹² Megjithatë këtë s’do ta bëj për të gjallë tënd, për dashuri të Davidit, babait tënd; do ta marr prej duarve të djalit tënd. ¹³ Por as prej tij s’do ta marr tërë mbretërinë, birit tënd do t’i jap vetëm një fis për shkak të shërbëtorit tim Davidit e për shkak të Jerusalemit që e kam zgjedhur”.

Armiqtë e jashtëm të Salomonit

¹⁴ Por Zoti i ngriti Salomonit një kundër‑ shtar: Adadin idumeas, që ishte nga familja mbretërore e Edomit. ¹⁵ Kur i kishte mundur Davidi edomasit dhe, kur Joabi, prijësi i ushtrisë, shkoi për t’i varrosur të vrarët, dhe pasi i vrau të gjithë meshkujt në Idume, ¹⁶‑ sepse atje qëndroi për gjashtë muaj Joabi dhe mbarë Izraeli derisa ua humbën farën të gjithë meshkujve në Idume ‑ ¹⁷ Adadi me njerëzit e vet, idumeas, shërbëtorët e t’et, iku për të shkuar në Egjipt. Adadi asohere ishte djalosh shumë i vogël. ¹⁸ U nisën prej Madianit e arritën në Faran. I morën me vete disa njerëz prej Faranit e shkuan në Egjipt te faraoni, mbreti i Egjiptit, që i dha banesën, i siguroi ushqimin e i dha toka. ¹⁹ Adadi gjeti përkrahje të madhe te faraoni, aq sa ia dha për grua të motrën e gruas së vet, motrën e Tafnesës, mbretëreshës. ²⁰ Motra e Tafnesës i lindi djalë, Genubatin, dhe Tafnesa e rriti djalin në shtëpinë e faraonit. Genubati qëndroi në shtëpinë e faraonit me bijtë e tij.

²¹ Kur dëgjoi Adadi se Davidi kishte pushuar pranë të parëve të tij dhe se Joabi, prijësi i ushtrisë, kishte vdekur, i tha faraonit: “Më lejo të shkoj në vendin tim”. ²² Faraoni i tha: “Çfarë po të mungon tek unë që kërkon të shkosh në vendin tënd?” Ai iu përgjigj: “Asgjë; por, po të lutem, më lër të shkoj”.

²³ Hyji i ngriti Salomonit edhe një kundërshtar tjetër: Razonin, birin e Eliadës, që kishte ikur prej Adadezerit, mbretit të Sobës, zotërisë së vet. ²⁴ Ky i bashkoi rreth vetes disa trima dhe u bë kapedan i çetës. Por, meqenëse Davidi i vriste, kishin shkuar në Damask, ngulën aty dhe sunduan Damaskun. ²⁵ Ky ishte kundërshtar i Izraelit gjatë tërë jetës së Salomonit; pos kësaj edhe e keqja që ishte Adadi. E urreu Izraelin e mbretëroi në Siri.

Kryengritja e Jeroboamit

²⁶ Po edhe Jeroboami, biri i Nabatit, një efratas nga Sareda, nëpunës i Salomonit, nëna e të cilit quhej Sarvë e ishte grua e ve, çoi kokë kundër mbretit. ²⁷ Dhe ja, shkaku i kryengritjes kundër mbretit:

Salomoni po ndërtonte Melon e po rrafshonte humnerën e Qytetit të Davidit, t’et. ²⁸ E Jeroboami ishte burrë i fortë e i vyeshëm. Salomoni, duke e parë djaloshin se si punonte, e emëroi mbikëqyrës të të gjithë punonjësve të shtëpisë së Jozefit.

²⁹ E ndodhi që asohere Jeroboamin, dalë nga Jerusalemi, ta takojë në rrugë Ahia profet, prej Silos. Ahia ishte mbështjellë me mantel të ri. Ishin quk vetëm në fushë. ³⁰ Ahia mori leshnikun e vet të ri, me të cilin ishte i mbështjellë, e shqeu në dymbëdhjetë pjesë ³¹ e i tha Jeroboamit:

“Merri dhjetë pjesë, sepse kështu thotë Zoti, Hyji i Izraelit’: Ja, unë do ta heq prej dorës së Salomonit mbretërinë e do të t’i jap ty dhjetë fise. ³² Atij do t’i lë vetëm një fis për shkak të Davidit, shërbëtorit tim, e për shkak të qytetit të Jerusalemit që, prej të gjitha fiseve të Izraelit e zgjodha për vete. ³³ Arsyeja është se më lanë mua e adhuruan Astartën, hyjneshën e sidonëve, Kamosin, hyjin e moabitëve, Melkomin, hyjin e bijve të Amonit dhe nuk ecën udhëve të mia; nuk bëjnë çka është e drejtë para syve të mi, as s’i zbatojnë urdhërimet e ligjet e mia porsi Davidi, baba i tij. ³⁴ Nuk do t’ia heq dore mbarë mbretërinë, por do ta lë prijës për të gjithë jetën e tij për shkak të Davidit, shërbëtorit tim, që e kam zgjedhur, dhe i cili i mbajti urdhërimet e ligjet e mia. ³⁵ Mbretërinë do ta marr prej dorës së djalit të tij e ty do të t’i jap dhjetë fise, ³⁶ kurse djalit të tij do t’i jap vetëm një fis që t’i mbesë shërbëtorit tim Davidit një llambë e ndezur para meje në Jerusalem, qytet që e zgjodha vetë për të banuar aty Emri im. ³⁷ Ty do të të marr që të mbretërosh mbi gjithçka të dëshirosh e të jesh mbret mbi Izraelin. ³⁸ Nëse do të dëgjosh gjithçka të të urdhëroj, nëse do të ecësh udhëve të mia, nëse do të bësh çka është e drejtë para syve të mi, duke mbajtur urdhërimet e mia e ligjet e mia, siç bëri Davidi, shërbëtori im, unë do të jem me ty dhe do ta ndërtoj një brez mbretëror të qëndrueshëm, siç ia ndërtova Davidit, e ty do të ta jap Izraelin. ³⁹ Me këtë gjë do ta përul farën e Davidit, megjithëse jo për përgjithmonë’”.

⁴⁰ Salomoni kërkoi ta vrasë Jeroboamin, por ky u çua e iku në Egjipt të Sesaku, mbreti i Egjiptit. Jeroboami qëndroi në Egjipt deri në vdekjen e Salomonit.

Përfundimi i mbretërisë

⁴¹ Veprat e tjera të Salomonit, gjithçka bëri, dhe urtësia e tij, ja të gjitha janë të shkruara në Librin e Veprave të Salomonit. ⁴² Mbretërimi i Salomonit në Jerusalem mbi mbarë Izraelin zgjati dyzet vjet.

⁴³ Salomoni fjeti me etërit e vet dhe qe varrosur në Qytetin e Davidit, babait të tij.

Në vend të tij mbretëroi Roboami, i biri.

Kapitujt