Kapitujt

1 i Mbretërve: 10. Pasuria e Salomonit

¹ Por edhe mbretëresha e Sabës, duke pasë dëgjuar për zërin e madh që kishte arritur Salomoni në saje të Emrit të Zotit, erdhi ta sprovojë në gjëegjëza. ² Ajo erdhi në Jerusalem me një ndjekësori të madhe shumë, me pasuri, me deve të ngarkuara me erëra të mira, me shumë ar dhe gurë të paçmueshëm; erdhi te Salomoni dhe bisedoi me të për gjithçka që kishte në zemrën e saj. ³ Salomoni iu përgjigj të gjitha pyetjeve: s’qe asnjë çështje aq e panjohur për të, sa të mos dinte t’i jepte përgjigje.

⁴ Duke parë mbretëresha e Sabës dijen e Salomonit, shtëpinë ‑ pallatin, që kishte ndërtuar, ⁵ ushqimet në tryezën e tij, banesat e oborrtarëve, fisnikërinë e mëkëmbësve të tij, petkat e tyre, verëqitësit; flitë e shkrumbimit që i kushtonte në Shtëpinë e Zotit, mbeti pa frymë! ⁶ Ajo i tha mbretit: “Paskan qenë të vërteta fjalët që i kam dëgjuar të fliteshin në vendin tim për ty e për dijen tënde. ⁷ Unë nuk u besoja atyre që më tregonin deri Tani që erdha e pashë me sytë e mi dhe po shoh se as gjysmën s’m’i paskan pasë treguar! Qenka më e madhe dija jote dhe pasuria sesa kam dëgjuar unë! ⁸ Lum njerëzit e tu dhe lum shërbëtorët e tu që gjenden përherë pranë teje dhe dëgjojnë urtësinë tënde! ⁹ Qoftë bekuar Zoti, Hyji yt, që i paske pëlqyer dhe të paska vënë mbi fronin e Izraelit; duke qenë se Zoti e do Izraelin për amshim, ai edhe të vuri mbret që ta ushtrosh të drejtën e drejtësinë”.

¹⁰Ajo i dhuroi mbretit njëqind e njëzet talenta ar, erëra të mira pa masë dhe shumë gurë të paçmueshëm: kurrë nuk u sollën më aq erëra të mira, sa i dhuroi mbretëresha e Sabës Salomonit mbret.

¹¹ Edhe flota e Hiramit, që mbartte ar prej Ofirit, solli nga Ofiri dru rrëshinore me shumicë dhe gurë të paçmueshëm.

¹² Me dru rrëshinore mbreti punoi parmakët për Shtëpinë e Zotit, për pallatin mbretëror si dhe lira e cetra për këngëtarë. Kurrë më nuk u sollën aq dru rrëshinore as nuk u pa deri tani.

¹³ Mbreti Salomon i dha mbretëreshës së Sabës sa dëshironte dhe kishte kërkuar, përveç sa i kishte dhënë si dhuratë mbretërore. Atëherë ajo u kthye e shkoi në vendin e vet bashkë me shërbëtorët e vet.

Pasuria e Salomonit

¹⁴ Pesha e arit që i vinte çdo vit Salomonit, ishte gjashtëqind e gjashtëdhjetë e gjashtë talenta ari, ¹⁵ pa llogaritur sa i vinte nga taksat e nënshtetasve, nga shitjet e tregtarëve, nga mbretërit e Arabisë dhe nga prijësit e vendit.

¹⁶ Mbreti Salomon i punoi dyqind shqyta ari të kulluar, për secilin shqyt i shkonte nga gjashtëqind sikla ar; ¹⁷ punoi edhe treqind shqyta të vegjël, ari të kulluar, për secilin prej tyre duheshin tri mina ar. Këta shqyta mbreti i vendosi në pallatin e quajtur “Pylli i Libanit”.

¹⁸ Mbreti Salomon punoi edhe një fron të madh fildishi dhe e veshi me ar të pastër. ¹⁹ Froni kishte gjashtë shkallë; shpinëza ishte e rrumbullakët; bërrylëzore kishte dy në këtë e në atë anë të ndenjëses e në krye të bërrylëzoreve kishte nga një luan; ²⁰ në gjashtë shkallët qëndronin, këndej e andej, dymbëdhjetë luanë. Diçka si ky fron nuk qe punuar në asnjë mbretëri.

²¹ Po edhe të gjitha kupat, me të cilat pinte mbreti Salomon, ishin të arta si dhe mbarë enët e pallatit “Pylli i Libanit”, ishin prej ari të pastër; asnjë s’ishte prej argjendi, sepse argjendi nuk çmohej në kohën e Salomonit. ²² Sepse mbreti kishte në det anijet e Tarsit bashkë me flotën e Hiramit dhe një herë në tre vjet ktheheshin e sillnin ar, argjend, fildish, majmuna e pavoda.

²³ Kështu, pra, Salomoni mbert u bë më i madhi ndër të gjithë mbretërit e botës për nga pasuria dhe dija. ²⁴ Mbarë bota dëshironte ta shihte Salomonin për t’ia dëgjuar urtësinë e tij me të cilën e kishte pajisur Hyji zemrën e tij. ²⁵ Gjithkush i sillte dhuratat e veta: gjëra argjendi, gjëra ari, petka, armë, erëra të mira, kuaj e mushq dhe kështu vit për vit.

Karrocat e Salomonit

²⁶ Salomoni mblodhi karroca e kuaj. Kishte një mijë e katërqind karroca lufte dhe dymbëdhjetë mijë kuaj dhe i vendosi nëpër qytete karrocash lufte dhe te mbreti në Jerusalem.

²⁷ Salomoni ia arriti të kishte në Jerusalem argjend me shumicë porsi gurë; dhe dru cedri kishte aq shumë sa ç’janë fiqtë e egër në Sefelë! ²⁸ Kuajt e Salomonit vinin prej Egjiptit e prej Koes, sepse tregtarët e mbretit i blinin me çmim të caktuar nga Koa. ²⁹ Një karrocë e blerë në Egjipt, kushtonte gjashtëqind sikla të argjendtë, kurse një kalë njëqind e pesëdhjetë. Kështu të gjithë mbretërit e hetenjve e të Sirisë i shitnin me anë të tregtarëve.

Kapitujt