Kapitujt

1 i Mbretërve: 3. Ëndrra në Gabaon

¹ Salomoni lidhi krushqi me faraonin, mbre‑ tin e Egjiptit. U martua me bijën e faraonit dhe atë e vendosi në Qytetin e Davidit derisa të kryente së ndërtuari shtëpinë e vet, Tempullin e Zotit dhe murin rrethues të Jerusalemit.

² Asokohe populli kushtonte fli ende në lartësira, sepse deri atëherë ende nuk ishte ndërtuar tempulli për nder të emrit të Zotit. ³ Salomoni e donte Zotin dhe jetonte sipas porosive që i kishte dhënë i ati, Davidi, me përjashtim se flijonte në lartësira dhe digjte temjan.

Ëndrra në Gabaon

⁴ Shkoi, pra, Salomoni në Gabaon për të flijuar atje. Atje ishte lartësira më me rëndësi. Salomoni aty, mbi atë lter kushtoi një mijë fli shkrumbimi.

⁵ Në Gabaon Zoti iu shfaq Salomonit natën në ëndërr e i tha : “Kërko çfarë do që të të jap unë”! ⁶ Salomoni tha: “Ti je sjellë me shërbëtorin tënd Davidin, babain tim, me besnikëri të madhe, sepse ai ka jetuar para syve të tu me besë, me drejtësi e me ndershmëri të zemrës së vet. Ti ia mbajte besën e bëre që mbi fronin e tij të rrijë djali i tij, siç është sot. ⁷ E tani, o Zot, Hyji im, ti e bëre mbret shërbëtorin tënd në vend të babait tim, Davidit. Mirëpo, unë jam djalosh i ri dhe nuk di si duhet mbretëruar. ⁸ Shërbëtori yt është në mes të popullit që ti e ke zgjedhur për vete, të popullit të panumërt që nuk mund të njehet as nuk mund të numërohet për shkak të madhësisë. ⁹ Jepi, pra, shërbëtorit tënd një zemër që të dijë të mësojë, që të dijë ta gjykojë popullin tënd e të dijë ta dallojë të mirën prej së keqes. Sepse, kush është ai që do të mund ta gjykojë popullin tënd të madh”?

¹⁰ Zotit i pëlqeu kërkesa e tillë që Salomoni i bëri ¹¹ dhe Hyji i tha Salomonit: “Pasi ti kërkove këtë gjë dhe nuk kërkove për vete as jetë të gjatë, as pasuri, as jetën e armiqve të tu, por kërkove urtësinë për të bërë drejtësi, ¹² ja, po bëj ashtu siç kërkove ti: po të jap mendje të kthjellët e plot kuptim kaq sa të tillë nuk e ka pasur askush para teje dhe s’ do ta ketë askush pas teje si ti. ¹³ Por edhe ato që ti nuk i kërkove, po t’ i jap unë, d. m. th. pasuri e lavdi saqë s’ ka për të qenë askush i ngjashëm me ty ndër mbretër gjatë gjithë jetës sate. ¹⁴ E në qoftë se ti do të ecësh udhëve të mia duke mbajtur ligjet e urdhërimet e mia, siç eci yt atë, Davidi, të shumta do t’i bëj edhe ditët e jetës satë”.

¹⁵ Salomonit i doli gjumi dhe e mori vesh se kishte qenë ëndërr. Kur u kthye në Jerusalem, qëndroi para Arkës së Besëlidhjes së Zotit, kushtoi fli shkrumbimi, kushtoi fli pajtimi dhe u bëri gosti të gjithë shërbëtorëve të vet.

Gjyqi i Salomonit

¹⁶ Pastaj erdhën dy lavire dhe qëndruan para tij. ¹⁷ Njëra prej tyre tha: “Me leje, imzot! Unë e kjo grua jetonim në të njëjtën shtëpi. Mua më lindi fëmija pranë saj në shtëpi. ¹⁸ Të tretën ditën, pasi më lindi fëmija, lindi edhe kjo. Ishim së bashku dhe askush tjetër nuk ishte me ne në dhomë, përveç ne të dyjave. ¹⁹ Një natë kësaj i vdiq fëmija, sepse kishte rënë mbi të ndërsa po flinte. ²⁰ Kjo u çua në pellg të natës, pa zhurmë e mori djalin tim nga gjiri im, i shërbëtores sate ndërsa isha fjetur dhe e vuri pranë vetes; kurse djalin e vet që kishte vdekur, e vendosi në gjirin tim. ²¹ Kur u ngrita në mëngjes për t’i dhënë fëmijës gji, pashë se ishte i vdekur. Por kur e shikova me kujdes në dritë të qartë, pashë se s’ishte fëmija që kisha lindur unë”.

²² Gruaja tjetër u përgjigj: “S’ është e vërtetë! Djali im është gjallë, kurse djali yt ka vdekur”! Kurse ajo tjetra thoshte: “Po gënjen! Djali yt ka vdekur, kurse imi është gjallë”!

Dhe kështu grindeshin para mbretit.

²³ Atëherë mbreti tha: “Kjo po thotë: ‘Djali im është gjallë e djali yt ka vdekur’; kurse kjo tjetra po përgjigjet: ‘Jo! Por djali yt ka vdekur e im bir është gjallë’”. ²⁴ Prandaj edhe mbreti tha: “Ma bini shpatën”! Kur e prunë shpatën para mbretit: ²⁵ “Ndajeni ‑ tha ‑ foshnjën e gjallë në dy pjesë dhe jepjani gjysmën njërës e gjysmën tjetrës”! ²⁶ Porse gruaja, djali i së cilës ishte gjallë, sepse i theri nëzemër për djalin e vet ‑ i tha mbretit: “Po të lutem, zotëri, jepjani asaj foshnjën e gjallë dhe mos e vrisni”! Përkundrazi ajo tjetra thoshte: “As mua as asaj: le të ndahet”!

²⁷ Atëherë mbreti u përgjigj e tha: “Jepjani kësaj foshnjën e gjallë e të mos vritet: kjo është nëna e saj”!

²⁸ Mbarë Izraeli dëgjoi për pleqërinë që bëri mbreti dhe i dhanë nderim mbretit duke parë se kishte dijen e Hyjit për të ndarë drejtësinë.

Kapitujt