Kapitujt

Danieli: 2. Mbreti i pyet dijetarët e vet

¹ Në vitin e dytë të mbretërimit të Nabukodonozorit, Nabukodonozori pa një ëndërr. Shpirti iu tmerrua dhe gjumi e la. ² Mbreti dha urdhër që të mblidhen të gjithë dijetarët, magjistarët, shortarët dhe astrologët për t’i shpjeguar mbretit ëndrrat e tij. Ata erdhën dhe qëndruan para mbretit. ³ Mbreti u tha: “Kam parë një ëndërr e shpirti im është shqetësuar së tepërmi për t’ia ditur shpjegimin. ⁴ Kaldenjtë iu përgjigjën mbretit aramaisht:

“Rrofsh e qofsh përgjithmonë, o mbret! Tregojua shërbëtorëve të tu ëndrrën e ne do ta shtjellojmë.” ⁵ Mbreti u përgjigj e u tha kaldenjve: “E kam dhënë fjalën! Nëse nuk do të ma tregoni ëndrrën e nëse nuk do të ma shtjelloni, copë e grimë do t’ju bëj e shtëpitë tuaja do t’i kthej në llomishtë. ⁶ Ndërsa, nëse do të ma tregoni ëndrrën dhe nëse do të ma shpjegoni, çmime, dhurata e nder të madh do të merrni prej meje. Pra, ma tregoni ëndrrën dhe domethënien e saj!” ⁷ Ata përsëri iu përgjigjën e thanë: “Mbreti le t’ua tregojë shërbëtorëve të vet ëndrrën e ne do t’ia tregojmë domethënien e saj.” ⁸ U përgjigj mbreti e tha: “Unë mirë po shoh se ju dëshironi të fitoni në kohë pasi e dini se kam dhënë fjalën. ⁹ Në qoftë, pra, se nuk do të ma tregoni ëndrrën, ju pret po i njëjti dënim. Ju keni rënë në përkim të thoni para meje ndonjë fjalë të rreme e gënjyese derisa të kalojë koha. Pra, ma tregoni ëndrrën time që ta di sesi do të ma shtjelloni.”

¹⁰ Kaldenjtë u përgjigjën para mbretit e thanë: “S’ka njeri mbi tokë që të mund t’ia plotësojë kërkesën mbretit. Prandaj, s’ka mbret aq të madh dhe aq të pushtetshëm që të kërkojë një gjë të tillë prej çdo dijetari, magjistari ose kaldeu.

¹¹ Kërkesa që ti, o mbret, e lyp është tepër e rëndë dhe s’gjendet ai që kishte për t’ia zbuluar mbretit, me përjashtim të hyjnive, të cilët nuk banojnë me njerëz.”

¹² Atëherë mbreti i hidhëruar, u ndez në zemërim dhe urdhëroi të vriten të gjithë dijetarët e Babilonisë.

Ndërhyrja e Danielit

¹³ Si u shpall urdhri për t’u vrarë të dijshmit, kërkonin që të vrisnin edhe Danielin e shokët e tij.

¹⁴ Atëherë Danieli, me fjalë të urta e me mençuri, iu drejtua Ariokut, kryetarit të rojës trupore të mbretit, i cili kishte dalë për t’i vrarë të dijshmit e Babilonisë. ¹⁵ Danieli i tha Ariokut, që kishte marrë pushtetin prej mbretit: “Për ç’arsye ka dalë prej mbretit një urdhër kaq i pashpirt?”

¹⁶ Pasi Arioku ia dëftoi arsyen Danielit, Danieli hyri te mbreti dhe iu lut t’i jepte pak kohë dhe ai do t’ia zbulonte mbretit domethënien e ëndrrës.

¹⁷ Pastaj Danieli shkoi në shtëpi të vet dhe u tregoi shokëve Ananisë, Mizaelit e Azarisë punën ¹⁸ që të luten e të kërkojnë mëshirë prej Hyjit Qiellor në lidhje me këtë fshehtësi që të mos sharrojnë Danieli e shokët e tij bashkë me dijetarët e Babilonisë. ¹⁹ Atëherë Danielit në vegim nate i qe zbuluar fshehtësia dhe Danieli e bekoi Hyjin Qiellor ²⁰ e Danieli e mori fjalën e tha:

“Qoftë bekuar Emri i Zotit

prej shekullit në shekuj,

sepse e tij është urtia e fuqia,

²¹ Ai i ndërron kohët e stinët,

i rrëzon dhe i vendon mbretërit,

u jep të urtëve urtinë,

e të kuptueshëmve dijen.

²² Ai i zbulon thellësitë dhe të fshehtat,

i njeh gjërat që janë në errësirë,

sepse drita në Të e ka banesën.

²³ Ty, o Hyj i etërve të mi,

të madhëroj e të lavdëroj,

sepse më dhe urtinë e fuqinë

e tani ma zbulove atë që kërkuam prej Teje,

sepse na e zbulove kërkesën e mbretit!”

²⁴ Atëherë Danieli hyri tek Arioku, të cilin mbreti e kishte caktuar t’i vriste të dijshmit e Babilonit, e i tha kështu: “Mos i vra të urtët e Babilonit. Më nxjerr mua para mbretit dhe unë do t’ia tregoj mbretit domethënien e ëndrrës.” ²⁵ Atëherë Arioku vrik e futi Danielin para mbretit e i tha: “E gjeta një njeri nga bijtë e shpërngulur të Judës, i cili mbretit do t’ia shpjegojë ëndrrën.” ²⁶ Mbreti i tha Danielit, të quajtur Baltazar: “A vërtet të thotë mendja se mundesh të ma tregosh ëndrrën që kam parë dhe shpjegimin e saj?” ²⁷ Danieli u përgjigj para mbretit: “Fshehtësinë që mbreti kërkon t’i shtjellohet, të urtët, dijetarët, shituesit, nuk janë të zotët t’ia tregojnë mbretit. ²⁸ Por është një Hyj i vetëm në qiell, zbulues i fshehtësive, e Ai të tregoi, o mbreti Nabukodonozor, çka do të ndodhë në ditët e fundit. Ja, pra, ëndrra jote dhe vegimet që janë përshkuar nëpër kokën tënde ndërsa flije në shtratin tënd.

²⁹ Ti, o mbret, fillove të përbluash me mendjen tënde, në shtratin tënd, çfarë do të ndodhë në të ardhmen dhe Zbuluesi i fshehtësive të zbuloi çfarë do të ndodhë. ³⁰ Po edhe mua, jo me fuqi të dijes që është në mua, gjasme më e madhe se në të gjithë të gjallët e tjerë, më qe zbuluar kjo fshehtësi, por që të mund t’i jepet mbretit shtjellimi dhe që të mund t’i njohësh mendimet e zemrës sate.

³¹ Ti, o mbret, pate një vegim. Dhe, ja, një trupore shumë e madhe! Një trupore e madhe, me shtat shumë të lartë qëndronte përballë teje: pamja e saj ishte e tmerrshme. ³² Truporja kokën e kishte prej ari të kulluar, parzmën dhe krahët i kishte të argjendtë, kurse barkun e kofshët i kishte bronzi, ³³ kockat e kërcirit të hekurta, kurse dërrasa e këmbëve një pjesë e hekurt e tjetra bote. ³⁴ Ndërsa ti po e shikoje, dhe ja, u shkëput një gur pa dorë të kujt dhe e goditi truporen në këmbë të saj të hekurta e prej bote dhe i copëtoi. ³⁵ Atëherë u copëtua gjithashtu edhe hekuri, dheu, bronzi, argjendi dhe ari e gjithçka u bë porsi byku në lëmë verës, i mori era e i treti e më s’u dit vendi i tyre; kurse guri që e goditi truporen, u bë mal i madh fort dhe e mbushi mbarë tokën. ³⁶ Kjo ishte ëndrra. Shtjellimin e saj do ta japim para teje, o mbret!

Shpjegimi i ëndrrës

³⁷ Ti je mbreti i mbretërve dhe Hyji i Qiellit ta dha ty mbretërinë, fuqinë, sundimin e lavdinë ‑ ³⁸ e të gjitha vendet ku banojnë bijtë e njerëzve, kafshët e fushës e shpendët e ajrit: ai i dha në duart e tua e ty të bëri zotërinë e të gjithave: ti je koka e artë! ³⁹ Pas teje do të dalë në shesh një mbretëri më e vogël se jotja e pastaj një mbretëri e tretë e bronztë, që do ta sundojë mbarë tokën. ⁴⁰ Mbretëria e katërt do të jetë e fortë porsi hekuri. Porsi hekuri që thyen e thërmon gjithçka, do t’i thyejë e do t’i copëtojë të gjitha këto. ⁴¹ Kurse shputat e këmbëve që i pe pjesërisht prej bote e pjesërisht prej hekuri, do të jetë një mbretëri e ndarë: do të ketë njëfarë fuqie, sipas asaj që pe se ishte një pjesë hekuri e përzier me botë. ⁴² Gishtat e këmbëve pjesërisht hekuri e pjesërisht prej bote: mbretëria do të jetë pjesërisht e fortë e pjesërisht e dobët. ⁴³ E fakti se pe se hekuri ishte i bashkuar me lloq bote: ato do të bashkohen me farë njerëzore, por nuk do të mund të qëndrojnë së bashku, sikurse edhe hekuri nuk mund të ngjitet me argjilë. ⁴⁴ Në kohën e këtyre mbretërive, Hyji Qiellor do ta ngrejë një Mbretëri që kurrë e për këtë jetë nuk do të shkatërrohet as nuk do t’i lihet në dorë një populli tjetër: do t’i shkatërrojë e do t’i përpijë të gjitha këto mbretëri, kurse ajo do të qëndrojë për amshim. ⁴⁵ E pasi pe se prej malit u shkëput një gur vetiu pa dorë të kujt dhe e copëtoi botën e hekurin, bronzin, argjendin e arin, Hyji i Madh i dëftoi mbretit çfarë do të vijë pastaj. Ëndrra është e vërtetë e shpjegimi i saj është besnik.”

Nabukodonozori dëshmon besimin në Hyjin

⁴⁶ Atëherë mbreti Nabukodonozor ra me fytyrë përdhe përpara Danielit. Dha urdhër t’i kushtojnë fli e t’i djegin kem. ⁴⁷ Mbreti pastaj mori fjalën e i tha Danielit: “Për të vërtetë Hyji juaj është Hyji i hyjnive, Zotëruesi i mbretërve dhe Zbuluesi i mistereve pasi munde ta zbulosh këtë fshehtësi.” ⁴⁸ Mbreti i dha Danielit një zyrë të lartë, i dha dhurata të shumta e të mëdha dhe e vuri prijës mbi të gjitha krahinat e Babilonisë, princ mbi të gjithë qeveritarët, kryetar mbi dijetarët e Babilonisë. ⁴⁹ Danieli kërkoi prej mbretit të caktojë për qeveritarë të krahinës së Babilonisë Sedrakun, Misakun dhe Abdenagon, kurse vetë Danieli qëndroi në pallatin e mbretit.

Kapitujt