Kapitujt

Ester: 13. Sioni

13

¹ Atëherë Tobiti e shkroi këtë lutje hareje e tha:

² “Qoftë bekuar Hyji që jeton gjithmonë

dhe mbretëria e tij!

Ai ndëshkon e mëshiron,

çon deri në fund të Nëndheut

dhe me madhërinë e vet nxjerr nga bjerrja:

askush s’i shpëton dorës së tij!

³ Lëvdojeni ndër sy të paganëve,

ju, bijtë e Izraelit!

Ai njëmend ju shpërndau në mes tyre,

⁴ por edhe atje ua dëftoi madhërinë e vet.

Madhërojeni ndër sytë e të gjithë të gjallëve:

ai është Zoti ynë,

Ati ynë,

ai është Hyji ynë në shekuj të shekujve!

⁵ Ai do t’ju ndëshkojë për shkak të këqijave tuaja,

por ai do të ketë mëshirë për të gjithë ju:

do t’ju mbledhë prej të gjitha kombeve

kudo që do të jeni të humbur!

⁶ Kur të ktheheni tek Ai

për ta zbatuar para tij të vërtetën

me gjithë mend e zemër,

atëherë ai do të kthehet te ju,

më fytyrën prej jush s’do ta fshehë.

Vëreni si veproi me ju

falënderojeni me zë të lartë!

Lëvdone Zotin e drejtësisë,

lartësone Mbretin e shekujve!

Unë e lëvdoj në dheun e mërgimit tim,

fuqinë e madhërinë e tij

unë ia shpall popullit të mëkatarëve.

Kthehuni kah ai, mëkatarë,

para tij drejtësinë zbatone!

Kush e di? Prapë ndoshta ju do

e për ju ai ka mëshirë.

⁷ Sa për mua, do ta lëvdoj Hyjin,

shpirti im gëzim do të ketë

në Mbretin e madhërueshëm të qiellit

të gjitha ditët e jetës sime!

⁸ Të gjithë ju të zgjedhurit bekone Zotin,

të gjithë lëvdone madhërinë e tij!

Gëzohuni dhe atë lëvdone!

⁹ Rruzalem, qytet i shenjtë,

të shkallmoi Zoti për faje të tua!

¹⁰ Me vepra të mira madhëro Zotin,

beko Mbretin e amshueshëm!

Në ty përsëri ai vetë me gëzim

Tempullin tënd ai do ta ndërtojë

që të gëzojnë në ty të gjithë të humburit,

e që në ty t’i dojë të gjithë të mjerët,

brez pas brezi deri në amshim!

¹¹ Dritë e ndritshme do të shkëlqejë

anë e kënd skajet e dheut,

prej kahmosi te ti do të vijnë

kombe të ndryshme edhe të shumta

që i përmban rrumbullaku i dheut

tek i shenjti Emri yt!

ngarkuar duart me dhurata

për t’ia dhënë Mbretit të qiellit!

Rruzalem, në ty do të gëzohen

breznitë e të gjitha breznive

i ‘Zgjedhur’ ti do të quhesh

në jetë të jetës për amshim!

¹² Mbi ata do të bjerë mallkimi

që guxojnë ty të të mallkojnë!

Të mallkuar do të jenë ata

që guxojnë ty të të rrënojnë,

muret e tua që i prishin,

të gjithë ata që pirgjet të prishin,

që i djegin banesat tua.

Ata, do të jenë të bekuar,

që gjithmonë të duan me nderim!

¹³ Atëherë gëzo edhe galdo

për bijtë e të drejtëve,

se të gjithë do të bashkohen

e për amshim do të bekojnë Zotin.

¹⁴ I lumi ai që ty të do,

të lumët ata që shpirti u kënaqet

për paqen që ty të takon!

Lum ata që do t’u vijë keq

për të gjitha mjerimet tua,

sepse në ty do të gjejnë gëzim,

do ta shohin gëzimin tënd të përhershëm!

¹⁵ Shpirti im gëzohu në Zotin, në të Madhin Mbret,

¹⁶ sepse në qytet të Jerusalemit

do të ndërtohet Shtëpia e tij

e paepur në shekuj të shekujve!

I lum do të jem,

nëse ndokush nga të mijtë do të jetë

lavdinë tënde për ta parë,

e të lëvdojë Mbretin qiellor!

Me smaragd e me safir

dyert e tua, o Rruzalem,

do të ndërtohen,

muret’ tua me gurë të paçmueshëm,

pirgjet tua, o Jerusalem,

do të ndërtohen me ar të kulluar,

me ar të pastër frangjitë e tua!

¹⁷ Të Rruzalemit rrugët do të shtrohen

me xhevahirë e gurë ofiri,

me këngë hareje do të buçasin

dyert e tua, Jerusalem,

në rrugët e tua do të jehojë: ‘Aleluja!’

Qoftë bekuar Hyji i Izraelit,

bekuar qoftë kush ta bekojë

Emrin tënd, në shekuj të shekujve!”

 

Kapitujt